Tatlong buwan pa ang mabilis na lumipas, at tuluyan nang lumobo ang tiyan ni Rome. Her whole family was always happy whenever she visits, lalo na ang mama at papa niya na maluha-luha habang nakatingin sa tiyan niya.
She would often visit because of Connie’s upcoming wedding. Tinutulungan niya ang kapatid sa pag-aasikaso.
Simula nang huling pag-usapan nila ng kapatid ang tungko
MASIGABONG palakpakan ang namayani sa buong events hall ng Diamond Hotel kung saan ginanap ang wedding reception nang pumasok doon ang bagong kasal; magkahawak ang mga kamay at malapad na nakangiti. Masaya ang lahat na bumati habang naglalakad ang mga ito patungo sa 'sweetheart table' ng mga ito. Ang bawat parte ng entourage ay may kani-kanilang entrance song; ang iba'y sumayaw pa, habang ang iba'y nahihiyang naglakad patungo sa table ng mga ito. Dinner was served to everyone, at habang kumakain ay may pumapainlanlang na musika sa ere. At habang kumakain ang mga bisita ay pinili ng mga newly-weds na lapitan isa-isa ang mga table upang kumustahin at kausapin ang mga bisita.&nb
ILANG minuto siyang nagkulong sa banyo para ayusin ang sarili; inayos niya ang buhok at ang light make up, saka ang damit. She was wearing a light blue dress na hanggang tuhod lang, at pinatungan niya ng coffee-coloured blazer. People say they almost didn’t recognize her because of her appearance. They said she looked… prettier. Lovelier. Napansin niya rin ‘yon sa sarili. She looked different compared to her pictures six months back. Para siyang bulaklak na sagana sa dilig. Blooming. Oh well. Ang kaso, mukhang maraming peste ang sisira sa bulaklak niya—este sa kaligayan niya. Pests like… Samantha. Nagsesel
SI BARON ay kinunutan ng noo nang marinig ang sinabi ni Cayson. Pinaglipat-lipat nito ang tingin sa kanilang dalawa, naguguluhan. Tumikhim siya at hinarap si Cayson. “Mauna na kayo nina Lola. Sasabay na ako kina Mama at Papa mamaya.” Doon naman kinunutan ng noo ang asawa. Halatang hindi nito nagustuhan ang sinabi niya. “Why are you staying?” he asked. “Dahil gusto ko.”Iuuwi mo lang naman ako sa bahay at iiwan din dahil kunwari, pupunta ka sa opisina pero ang totoo ay kikitain mo si Samantha. H’wag nga ako, Cayson. Gawain ko rin ‘yan noong kami pa ni Baron! she wanted to add,
NAGISING si Rome nang maramdaman ang pagbukas at pagsara ng pinto ng silid nilang mag-asawa. Pumihit siya paharap doon at nakita si Cayson na naghuhubad ng suot na jacket habang naglalakad patungo sa banyo. Bumangon siya at binuksan ang lamp. “Hey…” aniya sa inaantok na tinig.
SA SUMUNOD na mga araw ay naging abala si Cayson sa pag-aasikaso sa nangyari sa Laguna branch. Halos buong araw itong abala sa trabaho, kahit sa gabi ay nasa harap ng laptop nito at kausap ang mga staff. Malaki ang ibinagsak ng income ng Montemayor Travellers, at ang pagiging competitive ni Cayson ay nihamon ng panahon. Sa loob ng apat na araw ay doon ito natutulog sa home office nito, at walang problema sa kaniya iyon kahit na nagiging clingy na siya sa asawa. Siya ang personal na naghahatid ng pagkain nito roon sa gabi kapag hindi na nito nagagawang sumabay sa kanila ni Althea, at bago siya matulog ay dinadalhan niya ito ng tinimpla niyang kape. Cayson would pause from his work and would eat his dinner; at
ANONG panggilalas niya nang marinig ang sinabi ng doctor habang pinaiikot nito sa tiyan niya ang transducer upang malaman ang kasarian ng kanilang anak. Cayson was sitting on a stool beside the bed and watching the screen where they could clearly see the baby’s form. It was crouching, and his heartbeat was so loud it made her cry. Si Cayson naman ay tulala—tila hindi makapaniwala sa nakikita sa screen. Nasa mga mata nito ang galak na lalong ikana-lambot ng puso niya. Cayson was showing emotions toward their baby and she was happy. At nang sabihin ng doktora kung ano ang gender ng anak nila ay pareho silang natigalgal. It was a girl. And they were only shocked because they all thought she was having a baby boy.
UNTI-UNTING nanlaki ang mga mata niya. Aba’y ang gago, gagawin pa yata siyang baby factory! But the thought also gave her chills—in a positive way, though. Like, an excitement. Cayson wanted her to be the mother of his son! He wanted her to bear his second child? Wala na itong ibang gustong magdala sa anak nito kung hindi siya lang! Oh, kahit wala pa ay nakikinita na niya ang kaniyang mga anak na naglalaro sa hardin ng mansion. A girl and a boy? Oh, she couldn’t contain her excitement! Pero ayaw niyang ipahalata rito ang tuwang naramdaman. Kahit pa tila nais siya nitong gawing baby maker sa loob ng m
MATAPOS nilang manggaling sa clinic ay dumaan na muna sila sa supermarket para mamili ng mga prutas na gusto niyang kainin sa mga susunod na mga araw. Cayson returned to the parking lot to get his wallet, nakalimutan daw nito iyon sa dashboard kaya binalikan. At habang hinihintay ito ay nag-ikot siya sa ilang mga aisle, picking up boxes of milk, unsweetened biscuits, and all other healthy snacks she could eat. “Kiwi, mango, strawberries...” Isa-isa niyang dinampot ang mga prutas na iyon at maingat na inilalagay sa loob ng push cart. At habang ginagawa niya iyon ay bumalik sa isip niya ang alcoholic punch na ininom niya sa party noon ni Cayson na isa sa mga dahilan kung bakit siya nakatayo ngayon sa kinatatayuan niya.