WALA na sa sarili niyang katinuan si Lana habang tila walang patumangga namang sinusuyo ni Andrew ang pagkababae niya gamit ang sarili nitong bibig at dila.
Aware naman siya na ang isang katulad ng binata ay tiyak na mahusay sa ganitong aspeto. Pero ang pakiramdam ng mapaligaya nito mismo ay talagang hindi parin niya magawang paniwalaan.
MADALING araw nang malingat si Lana at hindi na tuluyang nakabalik sa pagtulog. Napangiti ang dalaga saka pinakatitigan ang perpektong mukha na ngayon ay mahimbing paring natutulog habang mahigpit ang pagkakayakap sa kaniya.Ang mapupula at maninipis nitong mga labi. Hindi niya inakala minsan man na mararanasan niya ang mahagkan ng mga iyon.Pero nangyari.Kung tutuusin mas higit pa nga sa pinangarap niya, mas higit pa sa pwedeng isipin ang kahit sino ang naranasan niya.Mabilis na nag-init ang mukha ni Lana nang maalala ang lahat ng nangyari sa ka
One Month Later…“HINDI mo yata pinanonood iyong bagong teleserye ni Andrew? Maganda pa naman ang kwento,” si Mama Cecille isang lingo ng umaga at kumakain sila ng almusal.Nagkibit siya ng balikat saka sinumulan ang pagkain. Hindi rin naman niya maunawaan ang sarili niya. Ang totoo hindi naman nagbago ang nararamdaman niya para sa lalaki maliban sa nagtumindi pa iyon. Simula iyon na
“ANONG gagawin ko M-Mama?” nagpipigil ng emosyon na tanong ng dalaga.“Sino ang ama ng bata?” ang sa halip ay tanong-sagot sa kaniya ng tiyahin.Hinanakit at hindi galit ang naramdaman ni Lana sa boses ng kaniyang Mama Cecille. At iyon ang dahilan kung kaya tuluyan na ngang humulagpos ang lahat ng luhang kanina pa pinipigilan ng dalaga.
Three Years Later…“PUMASOK kana dito Andrea, dito mo na hintayin ang Ninong Marius mo,” ang Mama Cecille niya sa anak niyang si Andrea na ngayon ay magta-tatlong taong gulang na.Noon lumingon kay Lana ang anak. “Mo---” napigil
“SAY thank you to your Ninong Marius, Andrea,” si Lana kay Andrea habang kumakain sila ng ice cream sa isang store sa loob ng mall.“Thank you Ninong, promise, I will take care of her,” anitong niyakap pa ng mahigpit ang bagong Barbie doll na galing kay Marius.Natawa ng mahina roon si Lana.Hindi maikakaila na malaki ang pagkakahawig ni Andrea
“OH god you’re so wild, its wonderful Andrew don’t stop!” ang naliligayahang hiyaw ni Rhyza habang buong pwersa niya itong inaangkin. “Fuck baby, isagad mo pa! Shit! You’re so fucking shit!” pagpapatuloy niya saka sinabayan ang mabibilis niyang pagbulusok papasok sa bukana nito.
“WHAT are you doing here?” nang makabawi sa pagkabigla ay sinikap ni Lana na gawing pormal ang tono at nagtagumpay naman doon ang dalaga.Umangat ang makakapal na kilay ng binata kasabay ng muling pagsilay ng isang makamandag na ngiting nagbigay
KATULAD ng sinabi ni Lana, nag-half day siya nang araw ring iyon. Hinintay siya ni Andrew sa kabila ng pagtataboy niya rito at pagsasabing magkita na lamang sila ng lalaki kung saan."Hindi ka talaga tumitigil hangga't hindi mo nakukuha ang gusto mo ano? Hangga't hindi ka nananalo," ang mariin at inis niya sabi nang nasa parking na sila ng malaking gusali kung saan siya nagtatrabaho.