Chapter 65

Hindi na nga umalis pa ng ospital si Henry. Matyaga din itong nagbantay sa kanilang anak kahit na nasa isang sulok lang ito ng silid ni Leyra. And when Leyra woke up, agad nitong tinanong kung sino ang binata.

“Mommy, sino po s'ya?”

Masuyong hinaplos ni Liana ang buhok ng anak at ngumiti dito. “Did you remember those times we talked about your father?” tanong niya rito.

“Uh-huh…” anito kasabay ng isang mabagal na pagtango.

Huminga muna ng malalim si Liana bago nagpatuloy, “Siya na iyon anak. He's your father.”

Dahan-dahan namang lumapit sa kanila si Henry while Leyra was seriously looking at him intently. Tila kinakabisa nitong maigi ang mukha ng ama.

Maya-maya’y nabaling sa kanya ang mga mata ng anak. Nangingislap iyon at hindi maipaliwanag ni Liana ang kanyang nararamdaman habang pinagmamasdan ang mga iyon.

“Di mo po sabi sa ‘kin pogi pala Daddy ko,” anito at nakangiti ng nilingon si Henry. “Hi! My name is Leyla, ikaw po?” masiglang pakilala nito sa sarili.

Nanginginig ang mga kamay