Chapter 19

Thoughts

Matamlay akong pumasok sa paaralan. Maagang maaga kami ngayon dahil si Papa ang naghatid. Dahil sa trabaho ni Papa, kailangan niyang maaga sa trabaho kaya maaga na rin kami. Si Keith ay inaalagaan ni Tita Nancy, ang kapatid ni Papa.

Nagkasalubong ang tingin namin ni Andrea. She looked worried at my horrible look. Basang-basa pa ang bubok ko ay nagipit na ako.

I looked away. Ayaw kong mamansin ng tao ngayon. Simula noong iwan kami ni Mama, gusto ko na lang mapagisa. Ayaw ko ng tao. I want to isolate myself from the society. I am always afraid of their wrong judgement of me. Kung tatratuhin lang naman ako ng gano'n ay mas mabuti pang humiwalay sa kanila.

Naupo ako sa puwesto ko. Pagod akong tumingin sa kawalan. Kaming dalawa pa lang ni Andeng ang nasa room. Nasa harap siya habang ako naman ay nasa likod. I requested to seat at the back with no seatmates but my teachers are concerned of my grades. Hindi naman kasi ako gaanong active sa eskuwela. Nakakatamad. Nakakatamad mamuh