Kabanata Dalawamput Lima

Window

Nanatili ang tingin ko ibabaw ng lamesa hindi kalayuan sa kama ko, nandoon ang tray ng pagkain na walang bawas. Wala na ang usok sa sabaw na kanina'y andon. 

I curled under the sheets. Nakapatay na ang aircon pero nanunuot parin ang lamig sa aking buto. 

I glanced at the window. Malakas hampas ng hangin, wala ring tigil ang ulan simula kaninang hapon. Ginala ko ang tingin sa buong kwarto. Madilim sa parte ng kwarto na hindi naabot ng ilaw ng buwan na nanggaling sa bintana. Mas gusto ko ang ganito , kainin na lang ako ng dilim dahil wala na rin namang silbi ang liwanag kung hindi ko makikita si Elix. Kung hindi ko siya makakasama ay hindi ko kakayanin pa. Pero kailangan kong magtiis para sa aming dalawa. Pilit kong pinapasok sa kukote ko na kasalanan ko ang lahat ng ito kaya ako sa ganitong sitwasyon at dapat ko itong pag bayaran.

Mabu