Chapter 23.2:

Mangha akong nakatingala sa mataas na building sa unahan ko.

Ang laki! Ang taas!

Nakakapit lang ako sa kamay ni Mama habang sinusundan ko siya papasok sa building. Patuloy ang paglibot ng paningin ko hanggang sa loob. Nakaawang ang labi at nanlalaki ang mga mata sa mangha.

"Oh, Sandrine! Ngayon na lang ulit kita nakita, ah?"

May lumapit bigla kay Mama na babae at binati siya. Yinapos at tinapik-tapik sa balikat.

"May problema kasi sa bahay, Phillie."

"Oh? Anak mo?" Itinuro niya ako. Sa takot ay nagtago ako sa likod ni Mama.

Mama chuckled and gently pushed me in front to introduce me to her co-worker. Phillie, the woman, ruffled my hair and even pinched my cheeks as she praises me. I pouted and went back to my mother's back to hide again.

"Ilang months na?" she asked, referring to my mother's pregnancy.

Hinaplos ni Mama ang tiyan niya at ngumiti. "Apat na buwan pa lang."

"N