HINDI MAIGALAW NI Freni ang katawan.
A snake! A snake! A snake!
She was hyperventilating. Ngayon lang siya nakakita ng malahiganteng ahas. Kasinlaki pa ng binti niya.
She wasn’t able to identify its color due to the darkness of the place. Despite the absence of light, the snake was still able to locate her using the vibrations.
What kind of snake was this? Sana hindi poisonous ang ahas na ito.
“Hindi mo na kailangan magtanong, Freni! Gumalaw ka na, or else you will die!” ani ng isang parte ng utak niya.
If only she had a dagger in her hand, she would try fighting it. Ang sarili lang niya ang makakatulong sa kanya. Nobody else.
NANLISIK ang mga mata ni Lilac sa narinig. “Ginawa mo ang lahat? Saang parte iyon, Freni? Dahil hindi ko makita ang sinasabi mong effort. I waited and waited, Freni. And you promised me. Pero naghintay lang pala ako sa wala! Napaka-unfair mong kaibigan. Hindi ka tumutupad sa usapan.”The mirror shattered because of Lilac's anger.Freni flinched, and tried to cover her body. However, tiny shards of glass hit her face and arms. Bumaon ang mga ito sa katawan niya nang walang kahirap-hirap.It did not sting.Was this all part of a dream? Really? Dahil mas gugustuhin na lang niyang maging totoo ang lahat ng ito. Mas gugustuhin na lang niyang totoong Lilac ang kaharap niya. Pakiramdam kasi niya, hindi niya deserve ang luxury na tinatamasa niya ngayon. D
NASAMID SI FRENI sa kinakain. Nabulunan siya at dali-daling kinuha ang isang malamig na baso ng tubig. Tinungga niya ang isang baso. Pagkatapos, inilagay niya iyon sa mesa.Anong pinagsasabi ng batang ito? Napakabata pa niya upang maging isang ina. She refused to become a mother at this age!“I’m not fit to become a mother, you know?” simula niya. “Yes, I love kids. Pero hindi ako iyong wife material. Sorry. Hindi ako ang inang hinahanap mo,” prangkang sabi niya.Mas mabuti nang sabihin niya ang totoo kaysa naman paasahin niya ang bata.May pagkamatampuhin pa naman ang anak ni Poh. Saan kaya namana nito ang ugali?“Eh, gusto kitang maging ina. Inaalagaan mo kasi ako. Nang walang
PAMILYAR KAY Freni ang mukha ng lalaki habang papalapit sa kanya. Animo isa itong manlalayag na naghahanap ng isang isla na puwedeng hanapan nito ng pagkain. Isang tao na nag-e-explore rin ng bagong kaalaman.Freni stared at him. Pilit niyang inaalala kung saan niya ito nakita. May nag-uudyok sa kanyang alalahanin niya ito.Hindi naman ito iyong tipo ng mukhang laman sa bawat kanto. Iyong klase ng mukha nito ay kalimitang nakikita sa loob ng opisina, gumagawa ng presentations nito or humaharap sa camera.Did she stereotyped? Maybe she did. Hindi nababatay sa kung ano ang trabaho ng isang tao ang mukha nito.Freni could see na hindi ito pure-blooded Filipino. May halong Mexican at iba pang lahi na hindi niya mawari kung ano. Overall, para itong siling labuyo n
ANG MAHINANG pag-ikot ng orasan sa kuwarto ni Master ang tanging nagpapaalala sa kanya na gising siya ngunit naglalakbay ang diwa niya kung saan.Mga isang araw siyang nakababad sa kuwarto at hindi hinahayaang palabasin ni Alfonso. Ang sabi nito, kailangan niyang ibalik ang lakas niya bilang paghahanda sa gagawin nila ngayon ni Nachoron."Master? Patawad kung na istorbo ko ang pag-iisip ninyo. Nais ko lang ipaalam na nakahanda na po ang lahat. Maging si Ginoong Nachoron ay naghihintay na sa iyo sa baba," anunsyo ni Alfonso sa kanya. "Tapos na rin siyang kumain kasama ilang katulong ng palasyo."Hindi tinapunan ng tingin ni Master ang matanda. Bagkus, ipinagpatuloy niya ang pagtingin sa labas. Sa bintana ng kanyang kuwarto. Blangko ang isipan.He did not
FRENI JUST LOVED CATALINO. Iba iyong saya niya sa tuwing nasisilayan niya ang mukha nito. It had been nearly a week since she came at the island at wala siyang ibang ginawa kundi tingnan ang guwapo nitong mukha habang ito’y pumalaot sa karagatan. Animo siya ang asawa nito habang hinihintay niya ang pagdaong ng bangka ng lalaki. Minsan, umaabot ng hapon bago ito umuwi. Minsan naman gabi na. At sa lahat ng sandaling iyon, palagi siyang nakaabang rito.Then, Catalino would say nasty words just to drive her off away, subalit hindi niya ito pinapakinggan. She loved him too much at mamamatay siya kapag hindi niya ito makakasama. So, Freni will stay here hanggang sa magsawa ang lalaki. Ayos lang din sa kanya kung dito na rin sila mamuhay na dalawa. At magkaroon ng mga anak. Basta kasama lang niya ang lalaki.Bukang-liwayway. Nagtatalo ang liwanag ang dilim. 
NAGPALIPAT-LIPAT ANG TINGIN ni Freni kay Catalino at Master. The newcomer was handsome, but nothing exceeds Catalino’s look. Iyong bagong dating? Masasabi niyang puwede na rin ang mukha nito. Makakapasa na. Hindi pasang-awa. Ah, basta! Kay Catalino lang siya. Kahit na bigyan siya ng sobrang gwapong lalaki. Kahit isang Korean actor pa iyan.She will forever be his number zero fan.Why was Catalino showing this man with so much respect? Na kulang na lang ay halikan nito ang lupang inaapakan ng lalaki? Was he his boss?“Anong maipaglilingkod ko sa inyo, Master? Isang malaking karangalan sa inyong abang lingkod ang pagpunta mo sa aking isla.”The man did not respond. His eyes were trained at her.
FRENI LAUGHED AT MASTER’S CONFESSION. What the hell? He was confessing, while she did not know anything about him? Impossible. Wala sa timing ang sinabi nito. Some women will find him creepy or even think that he was a pervert.Anong klaseng trip ang mayroon ang lalaking ito? Parang sabog sa pagmamahal. Sa isang babaeng hindi naman niya kilala. Sa isang babaeng sinasabi nitong siya? Ang lakas talaga ng trip sa katawan.Realizing that it was a rude reaction, she gathered herself together. Sumubra siya roon. Hindi pa rin maganda ang ginawa niyang pagtawa sa nararamdaman nito. She was insensitive.“I’m sorry,” paghingi niya ng paumanhin. “That was a bad reaction to your confession.”Malungkot na ngumiti si Master. &ldq
BUMALIKTAD ANG SIKMURA NI Freni.Muntik na niyang maisuka ang lahat ng kinain kung hindi lang niya napigilan. Magkagayunman, masama pa rin ang pakiramdam niya.Hindi pa sapat, bumalik ang lahat ng ala-ala niya nang isang bagsakan. What the heck? Her last memory was when she was with Stephano at Catalino’s tree house. The mere remembrance of the latter made her blood boil.She was truly cursed. She became a love sick fool sa harap nito. And she was disgusted at herself. Kung ano-ano ang pinagsasabi niya sa lalaking iyon. And look at her now? Ang laki ng ipinayat niya. At hindi nakakatuwa ang kapayatan niyang ito. Para siyang mayroong sakit.“I love you.”Sandali.