Share
Chapter 41
Nagmadali akong binuksan ang pinto at lumabas roon. Hindi ko inaasahang naroon na pala si Xyrene sa labas at kumakain ng lunch.
“C-Captain Sandra. Nariyan po pala kayo,” aniya at napatayo. I smiled at her before I answered.
“Paalis na rin,” sambit ko.
“Ayos ka lang ba, Captain?” aligagang tanong niya at inabutan ako ng tissue.
I smiled and took the tissue she's offering. “I'm okay, thanks,” I said.
“Gusto niyo po bang tawagin ko si President?” tanong niya. Umiling ako at ngumiti sa kaniya.
“No need. Aalis na ako. Thank you,” pamamaalam ko.
“B-Baka tanungin po ako ni President kung nasaan kayo, eh. S-Saan po kayo pupunta?” tanong niya sa akin.
“Ah, sa condo ko lang. Alam niya na kung saan ‘yon,” I told her even if I know that River won't go after me. Uuwi rin naman ako at doon na lang kami mag-uusap sa condo.
Ngumiti na l
Kaugnay na kabanata
When the Skies are Gray Chapter 42
“You think you can get away from me?” Damien asked ruthlessly before he gripped my neck.“I'm p-pregnant... tama na, please. Tama na, Damien... parang awa mo na. Buntis ako,” I said while crying and gasping for air.The grip of his hand on my neck loosened a bit at bahagya siyang napalayo sa akin.“Shit,” he cursed. He looked at me as if he was shocked by what he did.Lumayo siya nang tuluyan sa akin kaya't nagmadali akong umupo at sinubukang umatras papalayo sa kaniya. I'm afraid that he'll hurt me if I run or get near him.“S-Sandra... I-I'm sorry, Love... I'm sorry. I didn't mean to...” umtaras ako lalo habang lumalapit siya. Gusto kong tumayo subalit ayaw makisama ng katawan
When the Skies are Gray Chapter 43
“Darling,” Sandra called.“Alright Xy. I’ll hang up. Kay Dad mo na ideretso lahat,” I told Xyrene and ended the call before looking at Sandra. “My Darling needs me?” mapang-asar na tanong ko.Sandra pursed her lips cutely and stared at the chicken nuggets she asked me to cook earlier. Nakailan na siya noon subalit ayaw niya namang kumain ng kanin. Cravings, eh?“Ikuha mo ako ng buko,” nakangusong sambit niya at ibinaba ang nuggets. Napatigil ako sa pag-nguya ng kinuha kong nuggets at napatitig sa kaniya.Buko? Where would I buy that? Buko juice ba ang gusto niya?“Buko juice? I can buy from the grocery store,” I said, akmang tatayo na.
When the Skies are Gray Chapter 44
“It's a boy!” Napanganga ako at napabangon upang tingnan ng maayos ang monitor. I smiled and looked at River. Ngumiti rin siya sa akin at saka hinawakan ang aking nanginginig na kamay.Wala naman talaga sa amin kung babae man o lalaki ang magiging anak namin. I just want a Kuya for my soon babies so that there's someone to protect them.“There's the private part, oh. You can see it from here,” asik ng doktora.River laughed and looked at the monitor too. Hindi maipinta ang sayang nakikita kay River. Maging ang atensyon ko ay napunta sa kaniya.“It's like he's hugging his Mommy,” River said and hold my tum. Hindi nawawala ang tingin niya sa monitor. Palipat-lipat iyon sa akin, sa aking tiyan, at sa monitor.
When the Skies are Gray Chapter 45
“Is there something wrong?” tanong ko kay River matapos niyang sagutin ang tawag mula sa kaniyang ama.He sighed and shook his head. Nilingon niya ako at nginitian habang tinutulungan na punasan ang kaniyang buhok. He had a shower because he was sweaty, kaya't narito kami ngayon sa kwarto at sinasamahan siyang magbihis.By the look he has and the sigh he heaved, alam kong may problema siya“Come on, tell me. Anong sabi ng Papa mo? Pinagalitan ka?” kunwaring pagbibiro ko pa. Umiling siya at hinawakan ang aking kamay para pigilan sa pagpupunas ng kaniyang buhok at saka ako iniharap sa kaniya.I can tell that his eyes are frustrated, but I don't know the exact reason why. Ang tanging sigurado lang ako ay dahil iyon sa tawag na sinagot niya mula sa ka
When the Skies are Gray Chapter 46
I helped River pack his things the next days. Habang nagluluto siya ay inilabas ko na ang kaniyang maleta at ang mga damit na dadalhin niya sa Thailand.I pursed my lips when I saw that his clothes are mostly formal. Napakaraming button-down long sleeves. May tatlong coats, dalawang t-shirts, and the rest are pants and boxers.Ito lang ba ang dala niya? Wala nang iba? Kahit pambahay man lang?Ang sapatos niya ay isusuot na niya pagpunta roon. Black shoes lang iyon at wala man lang gamit para sa casual. Oh, wait, I'll put slippers!Kita mo na, may makakalimutan pa siya!I checked all his things and put everything in an organized way. Kung hindi ko ito tiningnan ay hindi ko mapapansing wala siyang slippers at sariling razors an
When the Skies are Gray Chapter 47
It's true that Sandra is cute. Lalo na noong nagtatakbo siya papalayo na parang isang batang pinansin ng crush niya.“Damien! Alam mo bang bali-balitang crush ka noong anak ni Einstein?” biro sa akin ni Paulo. Ngumisi ako at nagkibit-balikat sa sinabi niya dahil marami naman talagang nagkakagusto sa akin.Pero sino iyon?“Sinong anak ni Einstein?” tanong ko.“Si Triple A ng ABM. Si Sandra!” aniya. Tumango-tango naman ako. Maganda naman, ah? Maganda talaga.“Boring naman siya. Paniguradong hindi magkakagusto sa kaniya si Damien. Hindi ba, Dame?” Humawak sa akin si Ria. Lumabi ako at inosente siyang tiningnan dahil sa sinabi niya.
When the Skies are Gray Chapter 48
“Akala ko hindi ka na darating dahil bitter ka!” kantyaw nina Paulo sa akin nang makarating ako sa Acquaintance Party. Bahagya akong ngumisi at umiling.Napansin ko sa aming table ang isang babaeng nakaupo lang at nakatungo.“Nga pala, ito si Estelle. Estelle, this is Damien,” pagpapakilala ni Zoren at Jack sa amin.Tinanguan ko lang ang babae at saka ko muling nilibot ang aking paningin sa paligid at hinanap ang presensya ni Sandra, subalit wala pa yata siya.“You're Damien? Ikaw si Damien na crush noon ni Alexandria?” tanong noong si Estelle.Kunot-noo ko siyang nilingon at nagtataka akong tumango. Kasunod noon ay ang pag ngisi ko dah
When the Skies are Gray Chapter 49
“D-Damien nga… I-I'm sorry,” nahihiyang sabi ni Sandra.I smiled and nodded, forgiving her.A few more days had passed until I got to ask her the question I've been wanting to ask her for a very long time.“Ang saya ng basketball! You were cheering for our department! Your classmates are probably mad at you,” she said and laughed when we got out of the gymnasium.Bahagya rin akong tumawa at inilagay ang ilang takas na hibla ng buhok niya sa likod ng kaniyang tainga. Her eyes widened a bit especially when I caressed her cheeks.“They'll understand,” nakangiting sambit ko.Napaawang
Pinakabagong kabanata
- When the Skies are Gray Epilogue
- When the Skies are Gray Chapter 75
- When the Skies are Gray Chapter 74
- When the Skies are Gray Chapter 73
- When the Skies are Gray Chapter 72
- When the Skies are Gray Chapter 71
- When the Skies are Gray Chapter 70
- When the Skies are Gray Chapter 69
- When the Skies are Gray Chapter 68
