Share
Chapter 57
It wasn't easy to forgive and forget. But for the last time, I want to give him a chance to say sorry. Hindi man madaling kalimutan ang nagawa niya sa akin, gusto ko pa rin siyang patawarin.
Tinitigan ko si River na nasa labas ng kwarto.
May parte sakin na naiiinis pa rin dahil kahit papaano, the video was real, and he still had a night with Estelle. Pero kahit ganoon, ang mahalaga ay hindi niya ako niloko.
“I'll get going. He might kill me,” Damien said. Tumalikod siya at saka naglakad paalis.
Hindi siya nilingon ni River na nakatingin lang sa akin. Damien talked to Mama, si River naman ay nag-iwas ng tingin sa akin at bumuntonghininga.
River went inside and closed the door. He smiled sadly, then sat beside me.
Kaugnay na kabanata
When the Skies are Gray Chapter 58
“Say 'ahh',” I said after cutting the pieces of steak. Iginiya ko sa kaniya ang tinidor na may piraso ng steak at isinubo iyon sa kaniya.Sunod akong sumandok ng kanin at muling iginiya sa kanya.“Rice,” I said cutely, and he immediately opened his mouth.Ngumiti ako at nagpatuloy sa ginagawa. Sumubo muna ako ng para sa akin habang nakatitig naman siya.“Darling, I can eat properly. You don't have to do this,” sambit ni River.I smiled at him and shook my head. Hapon na yata kami kumain ng lunch dahil sa ayaw niyang tigilan ang pagsubok na humalik sa akin. Joradn’s kick that time is way too hard! It made me wonder. Ganoon din kaya siya kapag naipanganak ko na? I can’t wait!
When the Skies are Gray Chapter 59
I sighed and held her back while accompanying her to walk.Kung gusto niya lang namang lumabas ay pwede namang sumakay na lang kami sa kotse at mag-ikot hanggang magsawa siya.We'll tour the world once she gets better together with our son! Just not this time...“River—!” Nagulat ako nang bigla siyang tumigil at napahawak sa akin. She was holding her belly like it was aching.“What? What's wrong?” Nanginig kaagad ang aking kamay at hinawakan siya nang mahigpit. Sinenyasan ko si David na lumapit sa amin upang tulungan ako sa pagbuhat kay Sandra. Karamihan sa kanila ay kanina pang naka stand by at maging ang sasakyan ay ipinahanda ko na.“Oh my gosh, River!” Bahagya pa siyang nawalan ng
When the Skies are Gray Chapter 60
“Anong nangyari? Kumusta?” Mabilis akong tumayo nang makitang papalapit sa akin ang aming mga magulang.“Mom,” I called her.“Nasaan ang apo ko? Bakit biglaan? Anong oras pa kayong narito at bakit ngayon ka lang tumawag?” tanong ni Papa.“Her water broke while we're on a walk earlier. Nasa nursery po ang anak ko.” I smiled weakly at them.“Si Ate? Kumusta si Ate?” tanong ni Aubree sa akin.Bumuntonghininga ako at pagod na napatingin sa kanilang lahat. Nag-aalala na nga rin ako, eh. But I know that I should wait and have faith.“Hindi pa rin siya nagigising. The doctor said that it's because she's too tired. Th
When the Skies are Gray Chapter 61
Hindi ko alam kung ano ang mga sumunod na nangyari. I just woke up the next morning, and saw Jordan was peacefully sleeping at his father's chest.Ngumiti ako at tiningnan ang orasan. It was already six in the morning, and we have to prepare and leave for our wedding this afternoon.Naroon na ang aming pamilya. Some of the guests decided to stay there too. Kami nga lang ay narito pa sa Manila dahil sa trabaho ni River.“River?” Bahagya ko siyang tinapik bago ko iniangat si Jordan para ilagay sa crib nito.“Hmm?” Nagising si River at nilingon ako. I smiled at him sweetly and sat beside him. Niyakap niya naman ako mula roon.“Come on, we have to get up and prepare already,” I told him and str
When the Skies are Gray Chapter 62
5 years later... Malapit nang gumabi nang dumating kami sa Manila. It’s a long and tiring flight. Kung hindi si Lionel ang kasama ko ay paniguradong aantukin ako. We were both bored back in Hong Kong! Sobrang homesick kami roon. I am missing my husband and my son, while he’s very crazy thinking about his wife. Ganoon yata talaga siguro kanag sobrang mahal ang isang tao. “Please take your seats for landing,” anunsyo ko at inayos ang suot kong salamin. Napatawa ako nang maisip na gustong-gusto ko na talagang mag-landing kaagad. Apat na araw na ako sa Hong Kong at gustong-gusto ko nang umuwi. Actually, pareho kami ni Lionel na gusto nang umuwi. Nilingon ko si Lionel nang iangat niya ang kaniyang kamay. Ngumisi ako at nakipag fist bump sa kaniya. Ngayon na lang ulit yata kami naging magkasama sa iisang fligh
When the Skies are Gray Chapter 63
Napangiti ako at sumunod kay River papasok sa loob ng bahay. Marahan niyang binuksan ang pinto at ang maliit na hallway ang bumungad sa amin. It has decors and a small chandelier on top. Sa gilid ay may shoe rack na maayos na nakapatas.“Narito na ang mga gamit natin?” tanong ko nang makita ang mga sapatos naming naroon at nakaayos na.“Uh-huh, kahapon pa,” he said.Sumunod ako sa kaniya sa paglalakad at napanganga sa lawak ng bahay. I didn't expect that it'll be so beautiful. Pero ang ganda noon ay hindi intimidating. The modern rustic design is comfy. My husband’s taste when it comes to interior design is perfect. maaliwalas iyon at napakasarap tingnan.Pagkatapos ng hallway ay ang living room ang tumambad sa amin. There was a huge tv near
When the Skies are Gray Chapter 64
Nagising ako isang araw nang maramdaman ang pagdampi ng halik sa aking noo.I slowly opened my eyes, and I smiled when I saw River looking at me happily.“Good morning,” I greeted him. Lumapit ako sa kaniya para mas lalo siyang yakapin.Ikinawit niya naman ang aking hita sa kaniyang baywang bago ako muling niyakap.“Happy Birthday,” he said. Huh? Really?Kumunot ang aking noo at iminulat ko ang aking mata. I looked at him and saw him smiling widely.“What?” I asked him with so much curiosity.Bahagya siyang tumawa bago ako pinaulanan ng halik.“Darl
When the Skies are Gray Chapter 65
My breathing was calm when I opened my eyes. It was silent and comfortable as it should be.I looked at Sandra who's peacefully sleeping while facing me.Ngumiti ako at mas lalong inilapit ang sarili para yakapin siya ng mas mahigpit.I hugged her tightly, halos ayaw ko nang bitawan. She doesn't have work today, so I won't go to the office either.I still want to spend the day with her. Hindi naman sa wala na siyang oras sa amin, pero gusto ko lang talagang makasama siya parati. I don’t want to waste any moment.Bahagya akong bumaba para maging kapantay niya at saka ko isinubsob ang aking mukha sa kaniyang leeg.It feels so warm and cozy. Mas lalo kong gustong ilapit ang sar
Pinakabagong kabanata
- When the Skies are Gray Epilogue
- When the Skies are Gray Chapter 75
- When the Skies are Gray Chapter 74
- When the Skies are Gray Chapter 73
- When the Skies are Gray Chapter 72
- When the Skies are Gray Chapter 71
- When the Skies are Gray Chapter 70
- When the Skies are Gray Chapter 69
- When the Skies are Gray Chapter 68
