Chapter 137

MIA

Napatanga ako kay Sir Ephraim nang balingan niya ako ng pansin. Medyo ramdam ko pa yung pagka pako ng paa ko sa kinatatayuan ko.

Hindi ko iyon inaasahan. Kahit ang pagbati niya sa'kin ay nagbibigay kilabot sa kaibuturan ko.

To think na may nakaraan kami, at ang maalala kung gaano ako katapang noon para hindi sumunod sa kagustohan niya ay nakakapagpabahag ng buntot ko ngayon.

Like, paano ko ba 'yun nagawa? Saan ko nakuha 'yung lakas ng loob para kalabanin ang isang royalty na kagaya niya?

As we are staring at each other, naki-creeped out pa rin ako. May something kasi sa paningin niya na hindi tugma sa nakangiti niyang labi.

He was like smiling at me, but not literally pleased to see me.

Hindi kaya, ayaw pa rin niya sa'kin para kay Alexus.

Problema 'to, kung kontra pa rin siya sa'min... Edi wala akong choice kundi manindigan.

"It's been a long time too, Sir Ephraim." Despite the doubt that I have towards him, iginagalang ko pa rin siya. "If you don't mind, I have something