Sinunod ko lang naman si dad kahit hindi niya alam na ako ang na-harass. Sinunod.
Sinunod ko lang siya't wala ng iba.
Sinunod... pero bakit umabot sa ganitong sitwasyon? Bakit may sikreto siyang ganoon?
Napapikit na lamang ako ng mga mata nang dahil sa putang-inang pamba-blackmail ng pinsan kong si Natasha. Tang-ina!
"Kilala mo yung girl sa video? She's having sex with your dad... nakaaaliw, 'di ba?" Kumiliti pa siya.
"Tama na, Natasha! May sakit ka ba sa utak?! Sarili mo yung ina!"
"Well, I don't like her anyway."
Hindi puwedeng malaman 'to ng iba. Hindi puwedeng magasgasan ang pangalan ng pamilya namin. If it would ever hap
Umalis na siya pagkatapos niya akong bigyan ng panyong kulay asul noon. I didn't know but the weight I was feeling that time was lessened.Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa kaniya, pero gusto ko pa rin siyang kalbuhin hanggang ngayon dahil sa ginawa niya sa akin. Ngunit, napapadalas na rin ang pag-iisip ko masyado sa bagay na 'yon. It was really bothering me because it was my first time.Siguro, kung hindi ko na lang sinunod yung pay
He was good but he was really not my type."Ehem!" Bahagyang umubo si Ashton. "Mukhang may karibal, a."Narinig ko ang sinabi niya kaya pinandilatan ko siya ng mga mata. "Ano ba sinasabi mo?!""Karibal? Sino?""Ako, bakit?" Asriel directly replied.What the fuck? May gusto na rin siya sa akin? Bigla tuloy akong kinabahan. Bwisit."Karibal kita? Gusto mo rin si Tahiti?""What are you saying?""Hindi mo ba narinig sinabi ko?" Tumataas na ang boses ni Khel."Karibal kita sa pagkain ng siomai, bakit? Sabi kasi ng ale roon sa ca
I was still confused as fuck. I didn't even know what I was angry about. Nang dahil ba roon sa ngiti ni Asriel? Nang dahil ba kay dad? Nang dahil ba sa ginawa niya?Hindi ko na alam!"Khel, saan mo ba ako dadalhin ngayon?" tanong k
Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. Sa simpleng paghawak niya lang sa magkabilang balikat ng babae ay bigla na lamang akong tinubuan ng sungay.Humarap si Asriel sa akin habang nakakibit ang balikat. Tinaasan niya ako ng kilay at inilapit ang sariling bibig sa tainga ko. "Umalis ka na. Hindi kita kailangan dito."Hindi ko alam kung bakit parang gusto ko na lang umiyak sa sinabi niya. Lumayo na siya sa akin at bumalik sa kaniyang pos
Umuulan akong pumasok ng eskuwelahan. Nakahawak ako ng payong ko habang pinapakinggan ang bawat patak ng ulang nahuhulog dito. Natatakot ako. Ikinadagdag lang ng lungkot at poot ang tunog ng pagpatak ng ulan sa payong ko.Naglakad na lamang ako patungong building namin. Pumasok na ako rito't tiniklop ang sariling payong. Pumunta akong locker room pagkatapos, at nilagay ko ang payong doon sa gilid ng lockers para patuyuin.Iniwan ko na lamang ang payong ko't dumiretso na ng classroom. Napakalungkot pa rin ng araw ko't ang sikip-sikip pa rin ng dibdib ko. Gusto kong magalit, pero hindi ko alam kung saan ko ito ibubunton itong galit ko. Kung sasaktan ko ang aking sarili, wala naman akong mapapala. Kung sasaktan ko yung ibang taong sangkot dito, baka ako lang yung masasaktan sa huli.Sa pagpasok ko ng classroom, nakita ko si Aurora na nagsusulat sa notebook niya. Nang map
I texted my dad that I wouldn't be able to go home today. Sinabi kong may tatapusin kaming project kasama ang mga kaibigan ko. Akin na ring na-text si Aurora upang nang sa ganoo'y hindi ako mabuking.Sinamahan ko naman si Asriel papuntang condo unit niya. Nanghihina siya dahil napansin kong matagal-tagal din siyang nakababad sa malakas na ulan.Habang naglalakad ay naisipan kong magtanong sa kaniya. "Oy, yung kanina?""What?" tipid niyang tanong habang nakasuot na ng kaniyang kulay matingkad na kayumangging coat na lagpas baywang. Nakapasok din sa mga bulsa nito ang dalawa niyang mga kamay habang naglalakad kami."Yung sinabi mong accounting equation, ano 'yon? Bakit kailangan mo ako para makumpleto ka?" tanong ko't napatigil siya sa paglalakad at bumuntonghininga.
"Hoy, babae! Sino ka ba para ganiyanin ako, ha?!""Oops, sino kaya yung mangiyak-ngiyak kanina para mailigtas si Asriel? Mangiyak-ngiyak ka pa sa daddy mo, para ikaw magbibihis sa lalaking 'to. Naloloka ka na ba?""Teka lang... anong batuta?" mahinang tanong ni Asriel habang naniningkit pa yung mga mata niya."Hijo, hindi ka pa kumakain? Ba't ang putla mo yata?" tanong ng daddy ni Sarah kay Asriel."Wait, I'll be back. Gonna... change my clothes first." Dahan-dahan siyang tumayo at kunwari pang inaalalayan siya ng bruha na 'yon. Kulang na lang iuntog ko yung ulo sa pader para matauhan.Hindi rin naman pinaalis ni Asriel. Kainis lang kasi hinahayaan pa niya ang bruhang iyon at saka hindi ko aakalaing itatanong pa 'yon sa akin ni
"Why are you here?" diretsong tanong ni Asriel kay Natasha habang nakaupo ito sa kabilang sopa't nakangiting nakatingin sa amin."Gusto ko lang maghatid ng pagkain," she replied and stole a quick and sharp glance at me when Asriel's heed jumped to the food she brought on the table. "Balita ko kasi, nagkasakit ka."Ang bilis naman yata niyang makahagilap ng balita. Sinuri naman ni Asriel pagkatapos kung ano yung pagkain.