sakal

Isang linggo na ang nakakalipas buhat nang mawalan ako ng trabaho. si Vladimir ay palaging late na umuuwi galing trabaho kaya hindi na kami nakakapag-usap ng maayos. madalas kasing umuuwi siya ng lasing kaya hindi na 'ko nangungulit at baka mag-away pa kami. sa umaga naman ay maaga siyang umaalis. hindi niya ako gingising kaya nagigising na lang ako na wala na siya sa tabi ko.

ang lungkot dito sa condo. buti na lang at may cellphone pa ako bilang libangan. kung wala kasi ay malamang na nasiraan na ako ng ulo. para na kasi akong bilanggo ngayon. hindi rin niya ako nirereplyan tuwing magpapaalam akong lumabas.

samantala.

isang text mula sa kaniyang mga magulang ang aking natanggap. they are asking me about the wedding.

"iha, kumusta? kumusta ang wedding preparation niyo? hindi nagrereply sa akin si Vladimir kaya naisip kong kontakin ka. can you visit in our house later?"

tsk. tsk. oo nga pala. the last time we visit there, atat na atat si Vladimir na pakasalan ako. pinigilan lang kami