"Sir?" I called Timothee pero hindi siya kumibo.Naisipan kong pababayaan ko nalang muna siya. He's probably tired from work. Kita ko din yung mga ginagawa niya at hindi iyon madali. I thought posing for the camera would be easy not until I saw how Timothee works. Kailangan talagang magtutulungan yung skills at mentality mo. He is still resting his head on my shoulders. Nakasiksik pa rin sa leeg ko. I feel a bit uncomfortable but at the same time, healing. Ewan ko. Maybe because I haven't been touching my skin with others for long. "Sir?" I called again pero hindi siya sumagot.I tap his head pero hindi pa rin siya kumikibo. Unti-unti ko nalang naramdaman yung bigat niya."Sir! Natutulog kayo? Sir! Ah!"I unintentionally dropped him on the cold ground. Nanlaki ang aking mga mata. Hindi ko kasalanan! Ang bigat niya at hindi ko alam na nakatulog na pala siya!Yumuko ako as I bended my knees to check on him."Sir? Okay lang kayo? Naku! Pasensya na po!"I only received a groan from him.
Nilapag ko na sa mesa yung mangkok kung nasaan nakaupo si Timothee. Sakto naman paglapag ko ay biglang bumukas yung pinto at iniluwa si Kento."I'm back!" Sigaw niya."Sa kusina, dude!" Sigaw pabalik ni Timothee habang hininilot yung sintedo niya.I heard footsteps nearing the kitchen kaya pumunta na ako sa gilid para bigyan ng daan yung bagong dating. "Oh? Ang aga niyo naman," sabi ni Kento. "Wait. Is that hangover soup?""Yup!" Timothee popped the p. "We had a few drinks last night.""We?"Timothee nodded. "Me and Ava drank last night and right now I have a massive headache.""You and Ava?" Napalingon si Kento sa akin as his eyes lost the glow. "Nothing happened, right?""Walang nangyari!" I blurted out.Napatitig silang dalawa sa akin, gulat dahil sa biglaan kong pagsigaw. I cleared my throat and looked down."Walang nangyari," sabi ko ulit pero this time ay hininaan ko na yung boses ko."Are you sure? Wala ba talagang mangyari, Tim?" Tanong niya sa kaibigan."Wala. Ang naalala ko
"Diego!" Sita ni Mommy. "Anak ko si Ava kaya pwede siyang bumisita dito kahit kailan niya gusto.""Ano ba ang pinunta niya dito? Iuuwi na ba niya yung aso niya? Kung ganun kunin mo na!" Sigaw niya kaya napayuko ako."Binibigyan naman tayo ng allowance para pang-alaga sa aso. It's not that of a big deal," mahinahon na sabi ni Mommy."Hindi nga problema yung dog food e nahiya naman yung pagkain na kaya kong dalhin araw-araw. Ang mahal ng pagkain ng aso tapos tayong nag-aalaga ay pinagsawaan yung mumurahing ulam!" Tito Diego brushed his hair in frustration. "Bahala ka na d'yan!"Tumalikod na sa amin si Tito Diego at iniwan na kami. Bumuntong-hininga si Mommy bago ako hinarap."Pagpasensyahan mo na Tito Diego mo. Alam mo na, talagang ayaw niya sa Daddy mo," she said."Uuwi na siguro ako Mommy. Mukhang ayaw nga din ni Tito na makita ako. Well, I can just set a date for us to meet!" I suggested.Para kasi akong nasasakal kanina. Alam kong hindi talaga ako welcome sa pamamahay na ito pero ib
"Ako na dito, Mom," I insisted."Hindi anak. Bisita kita kaya ako na ang maghuhugas ng pinggan," iling ni Mommy at bahagya akong tinulak."Mom, let me do it. Hmm? Kaya ko naman atsaka nakakahiya na kasi pinapakain niyo pa ako sa bahay niyo," I said."Ikaw pa yung nahiya e dapat ako nga kasi ikaw pa yung naghugas," she giggled. "Anyway, I didn't expect you to wash dishes. Saan mo natutunan 'yan?""Tinuruan ako ni Manang," I replied."Si Manang? Yung yaya mo simula pagkabata?" She asked which I nodded. "Wow! Kung ganun dapat ko siyang pasalamatan. She raised you well."Napangiti ako habang sinasabunan yung mga pinggan. Manang did raised me well."Hindi lang naman ito yung tinuro niya sa akin," I said."Oh? Ano pa yung tinuro sa iyo?" Sabik niyang tanong."She taught me house chores. Minsan ako na yung naglilinis ng mansyon, well kasama din yung ibang katulong. Ayaw niya kasing lalaki akong spoiled," I replied.Naalala ko nung sabi niya ay tuturuan niya daw akong magwalis. I was hesitant
"Sir Timothee!" I exclaimed. "Ano po yung ginagawa niyo dito sa labas? I thought you have a shoot?"Pinaningkitan niya ako ng mata habang nakahalukipkip pa rin. Tumaas ang magkabila kong kilay. Anong tiningin-tingin niya? Galit kaya siya? Pero nagpaalam naman ako sa kanya."Sir?" I asked.Hindi siya sumagot, sa halip ay itinaas niya yung kamay niya. He gestured his fingers for me to get closer. Naguguluhan man ay lumapit ako sa kanya."What took you so long?" He asked."Because I was bonding with my Mom," I replied. "Sabi niyo tatawagan niyo lang ako kapag papauwi na kayo. That's what I did--""Are you sure you're with your mother?" Taas-kilay niyang tanong. "From what I saw, I don't think you're with your mother."Kumunot ang aking noo at tumalikod. My eyes landed on the wheel tracks from Peter's motorcycle. Napakurap ako. Mukhang alam ko na kung ano yung iniisip niya."Ah. It's a misunderstanding--""I saw what I saw," putol niya sa sinabi ko. "Papayagan naman kitang gumala pero san
I woke up three hours later. Yup! Kento ended up cooking our dinner. Pagkagising ko ay wala na si Kento. He left a note saying that dinner is ready. Hindi na daw niya ako ginising kasi sobrang himbing daw ng tulog ko. Pagkalabas ko naman ng silid ay nakasarado pa rin yung pintuan sa silid ni Timothee. Mukhang nagpapahinga pa rin siya. I didn't bother to knock at naisipang bumaba nalang muna para kumain. The food was on the table. I opened the lid of the casserole. Agad kong naamoy yung malinamnam na luto ni Kento. Nakangiti kong punagsandok yung sarili saka naupo. I took my first bite and instantly fell in love with the food. Perfect package talaga si Kento. Aside from being a gentleman, he can also cook!Tinapos ko muna yung pagkain bago naghugas ng pinagkainan. Nilabas ko na din muna si Pixie para mapakain. Pinakain ko muna siya ng kanin since wala akong dalang dog food. Habang kumakain yung alaga kong aso ay lumabas muna ako para magpahangin. The cold breeze welcomed me the mome
"Welcome back, Ma'am!" Bati sa akin ng isang kasambahay sa bahay."Salamat po," I smiled at her.Nanlaki ang kanyang mga mata. Hindi ako sigurado kung sa hitsura ko ba o dahil sa sinabi ko. I am wearing the simple clothes that I used when I was with Timothee. Hindi na kasi ako nakapagbihis. Well, wala naman akong planong magbihis. Magtataka lang yung mga tao sa mansyon ni Timothee kapag uuwi ako na nakasuot ng branded na pananamit."Ano po yun?" I asked. "May nasabi ba ako?"Dali-daling umiling yung maid. "Naninibago lang po," she said.Kumunot yung noo ko. Ate Nena is five years older than me. Hindi ko siya palaging nakikita nuon dito sa bahay kasi nasa trabaho ako at umuuwi siya tuwing gabi."Ang alin?""Ngumingiti na po kayo ngayon," she replied, smiling. "Sana hindi na po mawala yung ngiti niyo sa labi. Mas lalo po kayong gumanda."Unti-unting nawala yung ngiti ko. Ngayon ko lang napansin na hindi pala talaga ako palangiti. Kahit yun ay napansin ng mga kasambahay namin. Hindi ako
"I thought I saw you," sabi niya. "Anong ginagawa mo dito? And what are you wearing?"Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. I bit my lower lip. Sa lahat ng puntahan niya, bakit pa dito? I didn't expect him to be here! Wala ding sinabi si Dad. I should've thought earlier na business friend ni Dad yung Daddy ng celebrant. Of course Sir Vincent would be here. The possibility of Timothee to attend is high!"Ah. Ano kasi Sir. Kaibigan ko yung maid ng celebrant. Oo. She invited me," palusot ko.Lame, I know. Pero wala na akong maisip na magandang palusot. "But look at you," turo niya sa sarili ko. "You look different!"Sinipat ko yung suot ko. "Hindi po ba bagay sa akin?""I didn't say that. I can't believe that a maid like you could look like that," sabi niya.I frowned at his statement. "Are you insulting me?"He smirked and said something else. "Saan ka nakahanap ng pambayad para magpaganda?""Malaki po yung sahod na binigay ng Daddy niyo sa akin. Bakit po? Wala na ba akong karapata