Chapter 55

ILANG sandali pa ay nagkamalay narin si Lumiere pabiling-biling ito na parang nanaginip. Ilang beses niyang tinatawag ang pangalan ng anak. Kaya tumayo si Drake mula sa pagkakaupo at lumapit sa babae. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ni Lumiere.

“L-Lumiere! L-Lumiere!” marahan niyang tawag dito at tumigil ito sa pananaginip. Ilang saglit pa ay idinilat n ani Lumiere ang kanyang mga mata kasabay ‘non ang pabitaw ni Drake sa kamay niya.

“Na-Nasaan ako?” una nitong tanong.

“Nasa Ospital, mahabang kuwento pero nawalan ka ng malay sa tapat ng police station and someone brought you here..A bit weird dahil ako parin ba ang nasa emergency contacts mo?” pagbibiro ni Drake.

Actually imposible dahil matagal ng nagpalit ng telepono si Lumiere at habang na sa poder siya ni Drake ay never siyang nakahawak ng telepono. Kaya bago pa magbago ang atmospera ng lugar ay nagpaalam na si Drake. Ayaw na niyang matanong pa at magmukhang obsessed freak sa harap ng minsan niyang naging asawa at ina ng