Ngumisi si Calista habang tinitignan ang sobrang emosyonal na si Lucian at nanunuya, "Mr. Northwood, paano ko babayaran ang tatlong milyong dolyar kung hindi ako kumikita?" Nagulat si Lucian."Hindi ko hiniling na bayaran mo." Una niyang iminungkahi na bayaran ni Calista ang pera para pigilan siya sa hiwalayan. Pero, hindi na niya ito muling binanggit kapag determinado siyang hiwalayan. Higit pa rito, ang bagong kasunduan sa divorce na inihanda niya ay hindi kasama ang probisyong iyon. Nagmamadaling pirmahan ni Calista ang mga dokumento ng divorce nang hindi binasa nang mabuti. Medyo hindi inaasahan, huminto sandali si Calista bago nagsalita, " Mas mabuting linawin. Ang pera na iyon ay orihinal na napagkasunduan bilang isang pautang." "So, nakapagdesisyon ka na bang magtrabaho sa kumpanya ni Paul?" tanong ni Lucian. "Oo," sagot ni Calista. Tumingin si Lucian sa kanya at tumawa ng mahina, "Para sa pera ba o sa kanya?" Inis na inis ni Calista. Inagaw niya ang kontrata sa
Kinabukasan, katatapos lang ng tanghalian ni Calista sa Justa nang lapitan siya ni Jacob."Callie, gusto mong magkape? May interesadong makilala ka." Hindi nagbigay ng mga detalye si Jacob, pero may kutob si Calista habang nagmamaneho sila papunta sa pamilyar na kalsada. Pagpasok niya sa private room, hindi na nagulat si Calista nang makita niya ang lalaking madalas lumabas sa telebisyon at sa iba't ibang interview."Mr. Beaumont." bati niya. Ito ay walang iba kundi si Augustus Beaumont, ang Direktor ng pinakaprestihiyosong museo sa bansa. Tumingin si Augustus kay Calista at magiliw na tumugon, "Mukhang mas bata ka pa at mas maganda sa personal kaysa sa telebisyon. Nakuntento akong makita ang mga batang talento na tulad mo sa larangang ito." Sumagot si Calista, "Mr. Beaumont, napakabait mo. Marami pa akong dapat matutunan mula sa iyo. Sinabi sa akin ng aking lolo na dapat kong kunin ang anumang pagkakataon para makita ang mga artifact na iyong naibalik. Ito ang tanging paraan
Nagmamadaling lumabas ng cafe si Calista dala ang mga gamit niya. Pinigilan siya ni Lucian."Saan ka pupunta? Isabay na kita." Sinulyapan ng masama ni Calista si Lucian at saka inilipat ang tingin kay Lily."Pambihira ka din eh. Hindi mo pa naayos ang mga bagay sa kanya, at mayroon ka nang backup plan." Nakita ni Calista si Charlotte na nakatayo sa tabi ng kotse ni Lucian at nag-eavesdrop sa usapan nila ni Lily.Hindi niya maiwasang ma-relate sa kanyang dating sarili, katulad ng kasalukuyang Lily, nananabik sa pagmamahal ni Lucian. Kumunot ang noo ni Lucian at sumagot, " Tinutulungan lang ni Charlotte ang kanyang ama sa isang project proposal. Hindi siya ang bago kong romantic interest. Hindi ko siya gusto." Lumambot ang ekspresyon ni Lucian at nagpatuloy, "Kung nagmamalasakit ka sa kanya ..." Biglang sumingit si Calista, "I don't care. Walang kinalaman yan sa akin, at huwag mo na sanang dagdagan ang pagsisisi ko sa pagpapakasal sayo." Ang tugon ni Calista na ikinagalit
Hindi na nagreply si Calista sa huling mensahe ni Paul, at hindi na rin ito nagpadala ng isa pang mensahe sa kanya. Hinihintay niya ang tugon nito. Si Paul ay bihirang kumilos nang matigas ang ulo. Akala niya noon ay maghihintay siya hanggang sa makasakay si Calista sa disenyo ng proyekto ng CrossTime at pagkatapos ay dahan-dahan ang mga bagay-bagay.Pero, ang kanyang kamakailang malakas na intuwisyon ay nagtulak sa kanya, na nagsasabi sa kanya na kung hahayaan niya ang mga bagay na magpatuloy, mami-miss niya ulit siya. Sa wakas, tumugon si Calista, "Pwede tayong maghapunan sa ibang pagkakataon." Matapos ipadala ang kanyang reply, saglit na tumitig si Calista sa espasyo sa kanyang harapan bago inayos ang kanyang mga gamit. Sa kabilang banda, si Hector ay nagmaneho pauwi pagkatapos umalis sa Justa. Ang tawag ay nagmula kay Hazel, na nagpaalam sa kanya na ang kanilang ina, si Patricia Calloway, ay kahit papaano ay nalaman ang tungkol sa kanyang pagmamahal sa isang babaeng may as
Hindi nagtagal si Calista bago lumabas ang manager ng Luminary Lounge para salubungin siya, ang kanyang ekspresyon ay apura. "Mrs. Northwood, please come with me quick. Mr. Northwood is in critical condition." Siya ay naguguluhan at likas na nagtanong, "Namamatay ba siya?" Naiwang tulala ang manager. Hanggang sa pumasok siya sa private room ay naiintindihan niya ang pagmamadali ng manager. Nakahandusay si Lucian sa isang mesa na puno ng mga walang laman na bote ng alak, at natapon ang alak sa buong mesa. Hindi siya nagpakita ng anumang palatandaan ng pagkasuklam sa kabila ng gulo. Inihagis ang coat niya sa sofa, naiwan siyang sando. Ang mga manggas ng kamiseta ay walang ingat na ibinulong hanggang sa kanyang mga siko, at ilang mga butones sa kwelyo ang natanggal, na naglantad ng malaking kalawakan ng kanyang dibdib. Hawak ni Lucian ang isang baso na may blangko ang ekspresyon, ang kanyang tingin ay nasilaw. Ang mga huling bakas ng kanyang kahinahunan ay humadlang sa kanya m
Parang atubili si Hector na pumunta sa ospital. Kumunot ang noo niya nang imungkahi ito ni Calista. "Ilang gasgas lang. Kaunting ointment at ilang araw na pahinga ang dapat gawin. No need for the hospital," kaswal na sabi ni Hector. Si Charlotte at ang kanyang mga kaibigan ay nasa loob ng elevator kasama si Lucian nang makarating si Calista sa elevator. Nagpakawala si Charlotte ng mapang-asar na singhal bago ibinaling ang ulo. Fresh from her divorce, hindi na nag-aksaya si Calista ng oras na makipag-cozy sa ibang lalaki. Ito ay walang kahihiyan, at si Charlotte ay kumbinsido na ito ay isang sadyang hakbang para pagselosin si Lucian. Pero, naguguluhan si Calista sa inasta ni Charlotte. Nawala ba sa isip si Charlotte matapos makaligtas sa pagtalon sa ilog noong nakaraang pagkakataon? Humakbang sina Calista at Hector sa elevator. Pinindot ni Calista ang button para sa unang palapag. Naisipan ni Charlotte na magpareserba ng kwarto sa itaas ng Luminary Lounge, pero binalaan siya
Nangyari ang lahat sa isang kisap-mata, at ni Calista o ni Hector ay hindi makapag-react sa oras. Nakatitig si Lucian sa mga mata ni Calista, ang guwapong mga mata nito ay sumasalamin sa kanyang nakatulala na ekspresyon. Ang kanyang matikas at mahahabang pilikmata ay dumampi sa kanyang mukha, bahagyang kinikiliti, walang kahirap-hirap na pumukaw sa pinakamalalim na pagnanasa sa loob niya. Hinigpitan ni Lucian ang hawak, hinila si Calista palapit, at nagtagpo ang kanilang mga labi sa isang madamdaming sayaw. Ang dating tahimik na kwarto ng ospital ay napuno na ngayon ng matinding init. Ang halik ay hindi kapani-paniwalang madamdamin, na para bang pwede nitong tangayin ang kaluluwa ng isang tao. "Damn!"Pilit na hinawakan ni Hector ang braso ni Calista, hinila siya palayo kay Lucian. Pagkatapos, hinawakan niya si Lucian sa kwelyo at hinila siya mula sa kama gamit ang kabilang kamay. "Ano ba ang ginagawa mo?"Namumula sa galit si Hector. Ang kanyang matalim na titig ay bumaon
Nang pumasok si Calista sa kwarto dala ang kanyang almusal, naging tense na ang kapaligiran sa ward.Mabagsik ang ekspresyon nina Lucian at Hector na para bang nasa bingit sila ng away anumang oras. Kalahating oras pa lang siya sa ibaba, pero nagawang magsimula ng pagtatalo ng dalawang ginoong ito. Ang kanyang presensya ay parang isang bato na itinapon sa isang tahimik na lawa, na nakakagambala sa katahimikan ng ibabaw nito at lumikha ng isang napakalaking alon. Nilampasan siya ni Lucian na may malamig na tingin, dumiretso sa pintuan habang suot pa rin ang kanyang damit mula kahapon.Lumitaw siya na parang kagapang lang mula sa isang basurahan, ang kanyang mga damit ay gusot at lukot, na ang bahagi ng kwelyo ay partikular na magulo.Nagkaroon pa ng mahinang pasa sa kanyang leeg, malamang sa pakikipaglaban kay Hector kahapon. Wika ni Lucian na may panlalamig, "Calista, parang close ka sa kanya." Ang isang talakayan kung siya ay may kakayahan sa kama ay dumating. Ano ang sum