Hindi kilala ni Calista ang mga bagong dating, pero nakatagpo na niya ito noon pa. Ang taong nangunguna sa daan ay may makapangyarihang presensya na gumawa ng pangmatagalang impresyon kay Calista.Sa kabilang banda, mas kilala ni Calista ang nasa likod. Tutal, kahapon lang sila nagkita at nagpalitan ng ilang salita.Si Ava iyon. Lumingon si Calista sa bagong dating at inayos ang kanyang postura."Madam Calloway." Bati niya kay Patricia.Tiningnan ng ina ni Hector si Calista na may composed at magalang na ngiti na walang init."Nagkataon na nasa paligid ako ngayon para sa ilang negosyo at naisip kong imbitahan si Ms. Everhart para sa isang kape. Pero ngayon, sa tingin ko ay hindi na kailangan. Ms. Everhart at Mr. Northwood ay medyo isang bagay, tila. Kapag ang iyong pangalawa wedding rolls around, makakaasa ka sa pamilya Calloway na magpapakita ng ilang magagarang regalo at bibigyan ka ng aming congrats," pagbibiro ni Patricia.Malinaw, binalaan ni Patricia si Calista na layuan si
Hinawakan ni Lucian ang kamay ni Calista. Dahil sa kanilang lapit, nakita ni Calista ang repleksyon nito sa mga mata nito habang nakatingala. Nakasuot si Lucian ng light-colored, long-sleeved shirt at dark na pantalon.Ang kalahati ng kanyang damit ay basang-basa ng ulan, at ang buhos ng ulan ay nagpabasa sa kanyang buhok.Sa kabila ng basang-basa, dinala niya ang kanyang sarili na may aura ng kagandahang-loob at pagpipino, na hindi nagpapakita ng mga palatandaan ng pagkagulo. Ang naglalamig na mga daliri ni Lucian ay maingat na hinaplos ang mga buko ni Calista, na lumikha ng isang matalik na sensasyon.Malumanay siyang nagsalita, "Callie, simula nang magpakasal tayo, ako at ang pamilyang Northwood ang naging suporta mo."Nawala ang emosyong naramdaman ni Calista dahil sa ginawa ni Lucian kanina habang nagsasalita.Ngumiti siya ng pilit at sumagot, "Talaga ba? Napakalaki ng antas ng suportang yun na halos nakatago at hindi makita. Parang may napakalaking safety net na hindi alam n
Nakapatong ang kamay ni Lucian sa tuwalya, tila magpapakita sa kanya. Mabilis na nag-iwas ng tingin si Calista na para bang sinunog siya ng tanawin. Nilagpasan niya si Lucian at itinulak ito palabas ng kwarto."Patapos na kasi ang oras mo, ilang minuto na lang. Tandaan mo, i-lock mo ang pinto pag-alis mo, at dalhin mo ang tuwalya," utos ni Calista.Isinara ni Calista ang pinto ng kwarto sa likod niya at pumasok sa banyo.Napuno ng singaw ang hangin, dala ang pamilyar na aroma ng kanyang shower gel at isang banayad na bakas ng cologne ni Lucian, ang karaniwang isinusuot niya. Iniwan siya nito ng hindi maipaliwanag na pakiramdam ng halo-halong damdamin.Sa teorya, ito ay dapat na isang ganap na nakagawiang sitwasyon pagkatapos ng tatlong taon ng kasal. Pero, para kay Calista, ito ay parang isang ganap na bagong karanasan.Pagbalik sa Everglade Manor, ang bawat kuwarto ay may pribadong banyo at mga communal facility. Madalas na gumabi si Lucian, kaya kapag umuuwi siya, kadalasan ay l
Ang pangungutya ni Lucian kay Ava ay naging dahilan para magpalipas ng gabi si Ava sa galit at pagmumura kay Calista. Nang marinig niyang may kumakatok sa pinto ng madaling araw, sinagot ito ni Ava nang hindi nag-iisip.Sa gulat niya, nakatayo sa labas si Hector, ang lalaking matagal nang gustong makita ni Ava.Napatakip siya bigla ng mukha niyang walang makeup at napasigaw, "Hector? Saglit lang ha? Maghihilamos lang ako saglit "Akmang babalik si Ava sa kanyang silid para sa isang mabilis na touch-up, pinigilan siya ni Hector sa isang matatag na tono."Teka lang, Ms. Moore. Ikaw bruha ka. Saglit lang 'to. Hindi mo kailangang magmukhang presentable para dito."Nagulat si Ava sa kanyang maaanghang na sinabi."Hector, anong tawag mo sa akin?"Laking gulat ni Ava, hindi niya inasahan na makarinig ng ganoong kapintasan at masasakit na salita mula sa lalaking may nararamdaman siya.Nang may blangkong mukha, humingi ng pasensya si Hector, "My bad, pasensya na."Nangingilid ang luha
Habang bumagal ang tono ni Lucian, mas naging halata ang pagiging maginoo at marangal na paghawak niya sa sarili bilang isang supling. Dinala din niya ang sarili na may kaunting kawalang-interes."O, gusto mo bang umalis na naglalakad na may dalawang sasakyan na sumusunod sa likod mo?"Napabuntong hininga si Calista at sinamaan siya ng tingin."Nababaliw ka na ba? Ganun ka ba kadesperado na ihatid ako pabalik?"Binigyan siya ng lalaki ng walang halong ngiti."Hindi naman ganoon ang kaso."Okay, alam niya kung ano ang nangyayari. Ang dalawang lalaki ay lihim na nakikipagkumpitensya. At, ginamit siya bilang bargaining chip."Ako ang nagmaneho dito. Hindi ko..." panimula niya.Hindi kailangan ni Calista ang tulong ni Lucian. Malaya silang sumunod sa kanya kung gusto nila.Ang pumatay sa kanyang ina ay miyembro ng pamilyang Jacquez mula sa Apthon. Nakapatong na siya sa ulo ng isang higante. Bakit siya matatakot sa isang tao?Pero, bago siya makatapos, si David, na lumitaw nang wa
Kung sino pa man, hindi na tatawag si David para guluhin ang date ni Lucian kay Calista.Pero kamakailan lamang ay inaalala ni Lucian ang kanyang sarili sa relasyon ng pamilya Jacquez. Maging ang kamakailang pakikipagtulungan ay pinadali ng kanyang pagre-relax sa mga kinakailangan.Kumunot ang noo ni Lucian bago mahinahong nagsalita, "Nasaan na sila?""Kakarating lang nila sa airport. Nagpadala ako ng chauffeur para pasakayin sila...""Good. Magpa-reserve ka para sa isang restaurant at ipadala sa akin ang address."Pagkababa ng telepono ay bumaling siya kay Calista na may bahid ng panghihinayang."Natatakot ako na wala tayong oras para sa hapunan ngayon. Gusto mo bang pumunta sa itaas para tingnan ang ari-arian? Kung hindi mo nagustuhan, dadalhin kita sa ibang lugar sa susunod.""Salamat nalang."Sa pagtatapos ng araw, ang ari-arian ay pag-aari ni Lucian. Hindi mahalaga kung nagustuhan niya ito o hindi."Mukhang busy ka. Makikisakay lang ako."Isang hakbang pa lang palabas ng
"Nabalitaan ko kasi na nagiging chummy si Lucian sa ibang babae recently. Parang may balak silang mag-engage."Nanatili ang tingin ni Yara kay Calista habang nagsasalita para pagmasdan ang magiging reaksyon ng kaibigan."Pero mga tsismis lang ang narinig ko. Wala akong kumpletong detalye. Tanungin mo na lang siya kung gusto mong malaman. Walang ibang may alam ng katotohanan bukod sa mga involved na tao. You should go ask him yourself kung gusto mong malaman."Sa totoo lang, hindi lang ito narinig ni Yara; nakita na rin niya si Lucian kasama ang babaeng iyon. Pero, mukhang hindi sila matalik sa panahong iyon. So, hindi na niya masyadong inisip.Pero sa huling dalawang araw, ang balita tungkol sa nalalapit na unyon ni Lucian ay kumalat na parang apoy sa komunidad. Naging mataas ang profile nila na alam ng lahat ang tungkol dito.Ayaw makita ni Yara na niloloko si Calista. Kung tutuusin, ang lalaking iyon ay umarte na parang hindi siya ikakasal sa iba maliban sa kanya nitong nakaraan
Tumayo si Calista pagkatapos niyang magsalita at umalis nang hindi na hinintay na sumagot si Teresa.Para naman kay Lucian, bukod sa panandaliang sulyap sa simula, hindi na niya ito pinabayaan ng isa pang tingin. Nag-act siya na parang wala siya.Nang banggitin niya ang salitang "boyfriend", naningkit ang mga mata nito. Isang madilim na tingin ang sumilay sa kanyang mga mata. Mabilis siyang bumangon at hinabol siya.Kahit na hindi kasinghaba ng kanyang mga paa, mabilis siya. Nang makalabas si Lucian, wala na si Calista. Isang malamig na ekspresyon ang bumungad sa kanyang mukha habang naglalakad siya patungo sa hagdan.Si Teresa lang ang naiwan sa private room. Matagal na niyang pinaalis ang tea sommelier at waiter.Tumingin siya sa bakanteng pintuan at kinuha ang tasa ng tsaa ni Lucian; konting higop lang ang nainom mula rito. Inubos niya ang tsaa mula rito sa isang lagok.Hinarang ni Lucian si Calista sa isang sulok sa pagitan ng una at ikalawang palapag. Hinawakan niya ang kama