Ang mga puting kumot ay nakalatag sa ilalim ng mga ito sa malambot at maluwang na kama. Si Lucian ay humarap kay Calista. Bumaba ang mga kamay nito sa mga balikat niya, dahilan para mas lalo siyang lumubog sa kutson.Hinawakan niya ang likod ng ulo nito at maalab siyang hinalikan. Inako ni Calista ang kanyang leeg pabalik habang pilit na tinitiis ang mapusok nitong mga halik. Minsan, malalampasan siya ng mahinang halinghing.Madilim ang kwarto pero kitang-kita ang mukha niya. Ang mga mata ng babae ay kalahating talukap. Ang kanyang mga mag-aaral ay nanlilisik sa kalituhan at manipis na ulap.May bahid ng pula sa kanyang mga mata. Para siyang pinahirapan ng walang awa.Lumakas ang init ng hangin sa kwarto. Walang kusang kinulot ni Calista ang kanyang mga daliri na parang napaso. Bumaba ang tingin ni Lucian sa kanyang maputlang kulay rosas na balat. Siya ay nasusunog sa pagnanasa mula sa loob palabas.Ang mga daliri ng babae ay nakatunton sa kanyang leeg, ang mga digit ay nanunuot s
Ang blangkong espasyo sa isip ni Calista ay napuno ng ilang imahe. Iniwan siya nito sa sobrang galit na hindi siya makapagsalita. Samantala, sa kabilang linya, nanahimik din si Lucian.Lalong naging ambiguous ang atmosphere sa ingay ng magkasabay nilang paghinga. Nakikita rin niya ang mahinahon nitong paghinga na lumalakas at bumibigat; ito ay maalinsangan. Mga ugat sa kanyang noo."Pigilan mo ang iyong sarili, Lucian. Ito ay isang tawag sa telepono. Saan napunta ang iyong isip?"Naging husky ang boses ng lalaki."Masyadong matagal na akong nagtitimpi. Hindi ako makapagpigil ..."Ibinaba na ni Calista ang telepono bago pa siya makatapos. Punong puno ng malaswang pag-iisip ang hamak na iyon. Kung hahayaan niya itong magpatuloy, ano pang mahalay na salita ang kanyang sasabihin?Tinabi niya ang phone niya at sinubukang bumalik sa pagtulog. Pero sa sandaling pumikit ang kanyang mga mata, nalaman niyang ang mga kalokohan ni Lucian ay nakakawala sa kanyang antok.Binuksan niya ang ila
Nalipat ang atensyon ng lahat ng nag-iinspeksyon na mga opisyal kay Augustus sa pagsabog ni Thomas.Nahuli sa spotlight, nagbago ang ekspresyon ni Augustus. Sinamaan niya ng babalang sulyap si Thomas bago pilit na ngumiti."Naiintindihan ko ang iyong pagkabalisa tungkol sa kung ano ang nangyayari sa iyong pamilya, Thomas. Hiniling ko sa isang tao na tingnan ito para sa iyo. Mangyaring hintayin ako sa aking opisina. Pwede nating pag-usapan ito mamaya. Ang mga opisyal ay may mga bagay na dapat asikasuhin pagkatapos. kanilang inspeksyon."Sigurado si Thomas na napansin ni Augustus ang tingin na ibinato niya kay Calista. Pinoprotektahan ng direktor ang babaeng iyon.Bakit niya siya pinagtanggol? Siya ang unang iniisip ni Augustus kapag may nangyaring maganda. Dapat mayroong isang uri ng karumal-dumal na koneksyon sa pagitan nila.Sa kanilang larangan, palaging ang mga bihasang propesyonal ang nagtuturo sa mga bagong dating. Ang isang taong kasing edad ni Calista, na may kakayahang mag
Naging maingat si Calista matapos niyang malaman ang tungkol sa pagkakakilanlan at personalidad ni Vivian. Naging handa siya sa mga hindi inaasahang pangyayari.Bagama't hindi niya matiyak na pinagbabaril siya ni Vivian, hindi magandang balita ang isang serye ng mga pagkakataon. Ito ay orihinal na para sa mga emerhensiya. Hindi inisip ni Calista na magiging madali ito.Nabalot ng katahimikan ang grupo. Ang iba ay ibinabato ang kanyang kakaibang tingin. Anong uri ng weirdo ang sinusubaybayan ang kanilang sarili sa ganoong paraan?Binuksan ni Calista ang laptop na dala-dala niya. Ang diadem ay naibalik tatlong araw na ang nakakaraan.Dapat ay isinumite ngayon. Pero ang impromptu inspeksyon ng mga opisyal ay naantala ang pagbibigay.Itinapon niya ang surveillance footage na kinuha tatlong araw na ang nakakaraan. Malinaw nitong ipinakita sa kanya ang paglalagay ng naibalik na diadem sa isang kahon at nilagyan ito ng pangalan.Pagkatapos nito, nagtrabaho siya sa pagpapanumbalik ng tia
Tumayo si Calista. Hindi siya naglakas loob na itulak ang kamay ni Lucian. Nag-aalala siyang baka mahulog ang maluwag na tuwalya na ibinalot nito sa kanyang baywang sa sandaling magpumiglas siya palayo sa kanya. Siya ay 25 na anyos lamang, at ang huling bagay na kanyang hinahangad ay ang hubad na katawan ng isang lalaki.Mas matangkad si Lucian kaysa sa kanya. Sa sobrang dikit na posisyon nila ngayon, nang ibaba niya ang ulo niya, tumulo ang tubig sa baba niya. Mayo na pala. Wala siyang masyadong suot na damit, at ramdam niya ang basang damit na nakadikit sa kanyang katawan. Kina-ayawan ni Calista ang pakiramdam na ito.Sabi niya nang may panunuya "Sinabi ni David na mamamatay ka na at hindi siya makakapunta ngayon, kaya ako yung pumunta. Baka sakaling mamatay ka mag-isa sa bahay."Naisip niya ang kasambahay na umalis at sinabing may pang-aalipusta, "Namumuhay ka sa isang nakakatakot na lugar na mag-isa, tulad ng isang nag-iisang multo. Kung may nangyari sa iyo, walang makakaala
Dinala ni Lucian si Calista sa couch."Umupo ka. Gagamutin ko ang sugat mo." Natigilan si Calista. Ang hindi niya inaasahan ay pinilit siya nito dito para lang gamutin ang sugat niya. Nang iangat niya ang kanyang ulo, sinalubong niya ang maitim nitong mga mata, na puno ng bakas ng saya."Alam mo naman na hindi ako tinitigasan. So anong magagawa ko sayo?" Nakaluhod si Lucian gamit ang sang paa habang inilalabas niya ang isang mini first-aid kit mula sa drawer sa tabi niya. "May naka-away ka ba?" tanong niya habang pinupunasan ang sugat gamit ang cotton swab na nilagyan ng gamot. Hindi itinuring ni Calista ang kanyang sarili na napa-away. Nasaktan man siya, dahil din sa napahiya ang taong umaway sa kanyang tagumpay.Kahit napatumba man ito ni Thomas, o mapaghinalaan sa harap ng napakaraming tao, wala siyang anumang reaksyon. Pero ngayon nang tanungin siya ni Lucian, bigla siyang napabuntong-hininga, hindi mapigil ang tibok ng puso niya. Nakatuon ang tingin niya sa mabibiga
tanong ni Lucian ng mahina dahil kakagising lang.Nagulat si Calista sa boses niya. Nang makabawi siya, lumingon siya at inilibot ang tingin sa buong silid. Pamilyar sa kanya ang loob ng silid.Umupo siya at mabilis na sinulyapan ang damit niya. Nakasuot pa rin siya ng parehong damit tulad ng kahapon. Medyo kulubot lang ito mula sa isang gabing pagtulog."Paano ko—"Natigil ang sinabi ni Calista nang malabo niyang maalala ang pagkakatulog niya sa sopa kahapon. "Anong oras na ngayon?" Itinaas niya ang mga kumot at saka bumaba sa kama. "Bakit hindi mo ako ginising?" "Ginising kita.”Napahinto si Calista habang bumababa sa kama. Tinapunan niya ito ng isang kahina-hinalang tingin. Umayos din ng upo si Lucian, tumambad sa itaas ang kanyang pang-itaas na katawan na seksi at maganda ang pangangatawan."Hindi ka man lang nagising sa kabila ng pagbubuhat ko sa'yo mula sa sopa hanggang sa kama. Hindi ba’t parang ginising na rin kita non matapos kong subukan na gisingin ka pa?" Kinu
Ngumisi si Calista."Hindi ko sinabi na pakakawalan na kita. Ipinapaalala ko lang sa’yo kung anong krimen ang ginawa mo." Nagdilim ang ekspresyon niya."Nai-report ko na ang isyung ito sa pulis. Maghintay ka ng pulis na arestuhin ka. Karapat-dapat lang na harapin mo ang mga kahihinatnan na mangyayari sa’yo dahil wala ka namang awa sa akin noong inilantad mo ang insidenteng iyon sa publiko." Hindi ba niya alam kung anong parusa ang haharapin niya kung hindi niya maipaliwanag nang malinaw ang sarili? Alam niya. Sinadya lang niyang magmalinis. Hindi mahalaga kung gaano kalakas ang paglayo sa imoralidad. Kung hindi siya isang kakila-kilabot na tao, dapat ay tinanong niya ito nang maaga at sinisiyasat ang bagay bago ito ipahayag sa publiko. Si Calista ay hindi gaanong mapagpatawad. Hindi niya ipagtatanggol ang taong may balak na saktan siya. Sa sandaling ito lamang nagsimulang mag-panic si Thomas. Ngunit habang ipinapahayag niya ang kanyang takot sa galit, nawala ang kanyang