Tumingin si Lucian sa kanya. Hindi nabawasan ni katiting ang kanyang eleganteng aura dahil sa suot niyang kaswal na damit."May kailangan ka ba sa kanya?""Oo," sagot ni Calista, "Gusto kong tulungan niya ang kapatid ng kaibigan ko sa kanyang lawsuit.""Si Yara ba?"Wala siyang masyadong kaibigan, lalo na ang mga kaibigan na magpapalabas sa kanya ng ganitong gabi."Anong kaso niya?""Self-defense, pero gusto ng kabilang partido na kasuhan siya ng intentional assault."Nagtaas ng kilay si Lucian."Hindi siya humahawak ng mga kasong kriminal."Kilala si Timothy para sa mga economic lawsuitsiya, lalo na sa mga pagpanalo ng kaso kapag ang lahat ng posibilidad ay laban sa kanya. Pagkatapos nito, maraming mayayamang tao ang pumunta sa kanya para sa mga kaso ng economic law.Dahil ito ay madalas mangyari, lahat ay ituturing na lamang siya bilang isang abogado na dalubhasa sa mga kaso ng batas sa ekonomiya.Matapos maging pinuno ng legal na departamento sa Northwood Corporation, bih
Hindi gaanong kilala ni Calista si Timothy, kaya hindi siya sigurado kung pumayag ba ito sa kanyang kahilingan. Nakatitig siya kay Lucian, nalilito. Inihagis ni Lucian ang kanyang telepono sa coffee table."Matulog ka na. Pumayag naman siya."Sa wakas, nakaramdam si Calista na nabawasan ang bigat sa kanyang isipan. Ngumiti siya, nakakarelax. Nang makamit ang kanyang layunin, hindi siya nagtagal. Agad siyang nagtungo sa pinto. Hinawakan siya ni Lucian."Bakit ka aalis?""Hinihintay pa ako ni Yara sa apartment. Hindi siya good mood kaya makikipagkwentuhan muna ako saglit. Hindi muna akodito matutulog.""Pupunta si Timothy.""Hindi naman sila close. Kahit mag-usap sila, kaso ang usapan lang nila. Hihintayin ko silang matapos."Medyo hindi maganda ang boses ni Yara kanina.Napangiti si Lucian, at walang pakialam na sinabi, "Kung ikukumpara sa iyong aliw, mas matutuwa siyang kausapin si Timothy tungkol sa kaso. At nangako ka lang na makitulog ka sa akin ngayong gabi. Kaya hindi mo b
Hindi sinasang-ayunan ni Selena ang tingin kay Calista at sinabing, "Sabihin mo sa akin, gaano na ba katagal mula noong huli mo akong binisita sa bahay? Kapag masama ba ako at naospital, saka lang ako magkakaroon ng pagkakataon na makita ka?""Tita Selena," emosyonal na sagot ni Calista, habang nagsimulang tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata matapos marinig ang tila pasaway pero mapagmalasakit na salita nito, "Naging busy lang po ako recently, pasensya na po.""Ayaw mo ba akong tawaging 'mom' ngayon?""Hindi naman sa ganun. Hiniwalayan ko na si Lucian, at baka hindi maintindihan ng mga tao kung tatawagin kitang mom ulit," sabi ni Calista, habang hawak niya ang kamay ni Selena. "Sa tawag lang naman po yun. Sa puso ko kayo pa rin palagi ang mom ko.""Edi siya na lang ang tumawag sakin na tita para mom pa din ang tawag mo sa'kin. Ipaalam mo sa walang ingat na batang 'yan kung ano ang na-miss niya!" sigaw ni Selena.Bigla siyang napaatras mula sa kagalakan na makaharap si Calista
Hindi yun si Calista. Sa halip ay may naghatid ng sipa sa likod niya. Nakasuot siya ng black suit pants at black leather shoes.Bumibilis ang tibok ng puso ni Calista. Lumingon siya at nakita ang isang pamilyar pero hindi pamilyar na mukha. Pamilyar ang kanyang mukha dahil madalas siyang lumabas sa telebisyon.Pero parang hindi siya pamilyar dahil ito ang unang beses na nakilala niya ito sa totoong buhay. Si Diego iyon. Nakangiti siya habang winawagayway ang kamay sa harap niya."Anong meron? May dumi ba sa mukha ko?"Napailing si Calista nang makabalik na siya sa katinuan."Hindi, medyo nabigla lang ako. Since first time kong makakilala ng celebrity sa totoong buhay."Mabilis na kinaladkad si Leopold na patuloy pa rin sa pag-ungol sa sakit. Pero bago iyon, tinapakan ni Calista ang paa nito gamit ang sakong.Nasa public space sila kung tutuusin, kaya agad na nakakuha ng atensyon ang kanyang tili sa sakit.Habang pilit na tinatapakan siya, sumandal siya at sinabing, "Leopold, si
Ang mga silid sa manor ay para sa mga bisita na tutuluyan. Hindi sila kasing-soundproof ng mga hotel. Ang biglang hiyawan ay bumulaga sa mga bisita sa ibaba. Ang pinto ng silid na mahigpit na nakasarado ay biglang hinila, at isang gulong-gulong lalaki na may mga hickey na nakatakip sa kanyang leeg ang sumugod palabas. Ang mga butones sa kanyang kamiseta ay natanggal, at ang kanyang kwelyo ay nakabukas nang malawak, na iniwang ganap na nakalabas ang kanyang dibdib. Nakatayo ang lalaki na nakayapak sa carpet, sumisigaw sa tuktok ng kanyang mga baga, "Security, nasaan ang security? Nasaan sila? Bumangon ka dito dali, kayong grupo ng mga talunan!" Narinig ng mga reporter na nakatago sa malapit ang kaguluhan at nagmadaling lumabas mula sa iba't ibang sulok, itinutok ang kanilang mga camera sa kanya at kumukuha ng mga larawan. Nabulag siya sa mga flashlight. Sa takot sa kahihiyan, mabilis niyang itinaas ang kanyang mga kamay para takpan ang kanyang mukha. "Bakit ka kumukuha ng li
Bakit nandito si Tito Hugo at ang kanyang mga tauhan? Hindi ba dapat nasa ibang bansa siya at inaasikaso ang ibang negosyo? Iniwan niya ang Capeton sa ilalim ng mga kamay ng kanyang ama pansamantala. Bago pa siya makaisip ng makatwirang paliwanag, lumapit na si Liam sa kanya at bumati, "Miss Vivian." Sinulyapan niya si Calista, napakagat labi, at walang sinabi. Nagtaas ng kilay si Calista. Magsasalita na sana siya, pero umiwas ng tingin si Liam, at naglakad ito patungo sa room 1208. Inalis na ng security ang mga reporter, dinala ang mga bisita sa unang palapag. Si Calista, Vivian, at Leopold lang ang naiwan sa buong corridor. Pumasok si Liam sa kwarto, at makalipas ang ilang segundo, lumabas ang isang Diego na may malungkot at magulong itsura.Nang makita si Leopold na nakatayo sa pintuan na may matingkad na kiss marks sa katawan, hindi na napigilan ni Diego na sumuka. Kanina lang ay madilim at magulo. Pagkatapos, siya ay nakulong sa silid dahil sa mga mamamahayag. Sa gitna
Lumakad si Calista sa likuran ni Lucian at nagkataong nakita niya si Mr. Hugo na lumalabas mula sa nakatagong daanan. Siya ay matangkad at nakasuot ng komportable at kaswal na kasuotan. Siya ay may makitid, matalas na mga mata, katangian ng isang taong nasa isang posisyon ng awtoridad, pero mayroon din silang kabaitan at habag. Walang siyang ibang kasama. "Mr. Hugo." Matapos makipagpalitan ng bati kay Lucian, ibinaling ni Mr. Hugo ang tingin kay Calista, bahagyang tumango. "Miss Calista, ang insidenteng ito ay resulta ng kapabayaan namin. Bilang apology ko, maaaring kang humiling ng kahit ano sa akin." Nangangahulugan ito na nais nilang paliitin ang usapin at lutasin ito nang maayos. Bumaba ang tingin ni Calista sa pulso ni Mr. Hugo."Pwede mo bang sagutin ang isang tanong?" Sumagot si Mr. Hugo, "Sige." Kinuha ni Calista ang isang butil ng rosewood sa kanyang bag nang pumasok ang grupo sa silid. Ang butil ay hindi pa pinakintab mula nang makuha niya ito, at ang kulay
Naglakad ng ilang hakbang ang couple. Ayaw gawin ni Lucian, pero hindi niya magawang tumanggi kay Calista."Ano ba talaga ang relasyon niyo ni Uncle Hugo, Calista?"Puno ng selos ang mga mata ni Vivian habang nakatingin kay Calista."Ano ang ipinahihiwatig mo, Ms. Jacquez?" tanong ni Calista."Ang tiyuhin ko ay palaging mahal na mahal si Diego. Hindi pa niya ito pinagbuhatan ng mga kamay. Pero, hindi lamang niya siya binugbog para sa iyo ngayon, pero ibinigay din niya sa iyo ang kanyang personal na impormasyon macontact mo. Siguradong may malalim na nangyayari. sa inyong dalawa.""Vivian, naisip mo na ba na binugbog ang kapatid mo dahil karapat-dapat lang sa ginawa niya? Curious nga ako eh, pano mo nakumbinsi ang bastos na yun para hindi ka mabuking?"Nabugbog man siya, wala siyang binanggit ni isang salita tungkol kay Vivian."Di ko maisip na ganun kayo kaclose magkapatid," pagtataka niya.Namutla si Vivian."Paano mo nalaman?""Sa tingin mo bakit ako nakipagpalit ng kwarto