Chapter 44

Chapter 44

Jenivah's POV

Agad akong sinalubong ng yakap nina mama sa bahay. Si Dan ay dala-dala ang mga gamit ko at tinutulungan siya ni Papa.

"Ang tagal mong nawala, na-miss ka namin ng sobra, Alam mo ba yun?"

I smiled at them. "Of course. Na-miss ko din naman kayo. That's why i'm calling and updating you right?"

Napailing si Mama sa sinabi ko. She was still pretty like before. Parang walang nagbago sa kaniya. I can asure that my father is always loving her like the first time he saw her. He's always telling us that.

"Asan ang pasalubong ko ate? May chocolate ka bang dala-dala?" masiglang tanong ng nakababata kong kapatid na si Kevin.

"Naku! Ikaw talagang bata ka, pasalubong agad iyang inaatupag mo. Hayaan mo nga munang makapagpahinga ang ate mo. Alam mo namang pagod yan sa biyahe tapos ganiyan na kaagad ang itatanong mo?" mahabang sambi