บทที่ 1462

หญิงสาวทั้งสองคนนี้ไม่ได้ชายตามองผู้ตัดสินหรือมองกันและกันเลย แต่ใช้สายตาจับจ้องไปที่ชาร์ลีซึ่งนั่งอยู่ท่ามกลางผู้ชมจำนวนมาก

ชาร์ลีก็รู้สึกเครียดเล็กน้อยด้วยเหมือนกัน

เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหญิงสาวสองคนนี้จะไม่ยอมเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการแข่งขัน แต่กลับจ้องมองมาที่เขาทันทีที่ขึ้นไปอยู่บนสังเวียน

เขาหน้าตาดีขนาดนั้นเลยเหรอ? พวกเธอควรใส่ใจกับเรื่องที่สำคัญกว่าไม่ใช่เหรอ?!

ในขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่นั้น ผู้ตัดสินที่ยืนอยู่ในสนามประลองก็รู้สึกเขินอายด้วยเหมือนกัน เขากระแอมกระไอสองสามครั้งก่อนจะพูดว่า “พวกคุณฟังที่ผมพูดอยู่หรือเปล่าครับ?”

ออโรร่าเป็นคนแรกที่ได้สติ แล้วหน้าก็เริ่มแดงในขณะที่พูดว่า “ขอโทษค่ะกรรมการ ฉันคิดโน่นคิดนี่เพลินไปหน่อยค่ะ”

ผู้ตัดสินทำอะไรไม่ถูกก่อนจะมองไปที่นานาโกะแล้วพูดว่า “แล้วคุณล่ะครับ คุณอิโตะ?”

ใบหน้าของนานาโกะมีสีแดงระเรื่อขึ้นทันที แล้วรีบพูดเบา ๆ ว่า “ขอโทษค่ะกรรมการ ฉันคิดฟุ้งซ่านอยู่เล็กน้อยน่ะค่ะ”

พอพูดจบเธอก็อดที่จะเหลือบมองออโรร่าไม่ได้ แล้วเห็นว่าออโรร่าทำท่าเอียงอายและขวยเขินราวกับหญิงหญิงตัวเล็ก ๆ อยู่ในเวลานี้

เธออดสงสัยไม่ได้ว่าออโ