บทที่ 1536

เอเดรียนตัวสั่นในขณะที่ถามผู้อำนวยการแผนกบุรุษเวชวิทยาว่า “เกิดเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย? คุณพบต้นตอของปัญหาหรือยัง?”

ผู้อำนวยการปาดเหงื่อแล้วตอบว่า “คุณเอเดรียนครับ เรื่องนี้ชวนงงมากเลยครับ เราได้พยายามตรวจสอบปัญหาหลายวิธีแล้ว แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้คำตอบว่าทำไมถึงมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น ผมทำการศึกษาทางด้านบุรุษเวชวิทยามาหลายสิบปีแล้วแต่ไม่เคยพบกรณีแบบนี้มาก่อนเลยครับ…”

เอเดรียนมองไปที่ชายสองคนที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น จากนั้นก็ขมวดคิ้วแล้วถามว่า “โรคนี้ไม่มีทางรักษาเลยเหรอ?”

ผู้อำนวยการตอบอย่างอาย ๆ ว่า “คุณเอเดรียนครับ เรื่องที่จะรักษาได้หรือไม่ได้นั้นไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรอกครับ ตอนนี้ปัญหาสำคัญคือเราต้องสืบหาว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเราต่างสับสนกับสถานการณ์นี้มากเลยครับ…”

เอเดรียนรู้สึกเลือดวิ่งพล่านและจิตใจก็เริ่มขุ่นมัวและสับสน เขาคิดกับตัวเองว่า ‘นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย?!’

“เด็กสองคนนี้ยังอยู่ในวัยยี่สิบกว่า ๆ และยังไม่แก่เลย แล้ววิลเฮล์มก็เพิ่งมีอายุยี่สิบต้น ๆ เท่านั้นเอง แล้วชายหนุ่มที่ควรจะมีสุขภาพดี กลับกลายเป็นคนไร้สมรรถภาพแบบนี้ได้ยังไง?!”

‘ตระกูลโกลดิ้งมีลูกชายแค่สองคนเองน