เมื่อมองไปที่พ่อแม่ของเธอที่คอยแต่จะเหยียดหยามชาร์ลีนั้น แคลร์ก็ถอนหายใจและพูดว่า “พ่อคะ แม่คะ อย่าโทษชาร์ลีเรื่องนี้เลยนะคะ มันเป็นความคิดของหนูเอง หนูไม่ต้องการให้ครอบครัวของเราโดนดูถูกอีกต่อไป ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเรายังทุกข์กันไม่มากพออีกเหรอคะ?”แม่ของแคลร์สวนกลับว่า “แต่ถึงยังไงแกก็ไม่ควรรับงานนี้ ไม่ใช่แค่แกนะ ต่อให้คุณย่าของแกจะไปเอง เอ็มแกรนด์กรุ๊ปก็จะไม่มาต้อนรับอะไรพวกเราหรอก! "ชาร์ลียิ้มอย่างพึงพอใจในขณะเฝ้าดูการถกเถียงกัน เขาพนันได้เลยว่าพวกเขาจะไม่มีทางเชื่อว่าเขาเป็นเจ้าของที่แท้จริงของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปในขณะนั้นเอง ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น"กำลังไปค่ะ…"เอเลนถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายในขณะที่เธอเดินไปเปิดประตูชาร์ลีเลื่อนสายตาไปที่ประตูและเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งสวมชุดอาร์มานี่ยืนอยู่ที่ประตู ชายหนุ่มคนนี้ดูมีเสน่ห์และน่าหลงใหลด้วยนาฬิกาสุดหรู ปาเต๊ะ ฟิลลิปที่ข้อมือซึ่งดูเหมือนจะมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าสี่สิบล้านบาทเอเลนร้องเสียงหลงอย่างตื่นเต้น “อ้าว เวนเดลล์! ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ?"ชายคนนี้คือเวนเดลล์ โจนส์ ลูกชายของตระกูลโจนส์ที่ตามจีบแคลร์อย่างไม่ลดละเวนเดลล์ยิ้มและพ
เช้าวันรุ่งขึ้น แคลร์นำไฟล์งานที่เต็มไปด้วยข้อมูลที่เธอเตรียมไว้ข้ามคืนเพื่อไปที่สำนักงานเอ็มแกรนด์กรุ๊ปพร้อมกับชาร์ลีเมื่อยืนอยู่หน้าตึกสูง 100 ชั้น จู่ ๆ แคลร์ก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจว่างเปล่า บริษัทที่ยิ่งใหญ่อย่างเอ็มแกรนด์กรุ๊ปจะร่วมมือกับตระกูลวิลสันได้อย่างไร? ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาตั้งเป้าไว้ที่ข้อตกลงสามร้อยล้านบาทมันเหมือนกับขอทานที่พยายามเข้าใกล้คนรวยและขอเงินทอนสามร้อยล้านบาท นี่มันน่าหัวเราะจริง ๆ อย่างไรก็ตามเธอได้สัญญากับคุณย่าของเธอและยอมรับคำท้าทายนี้ต่อหน้าทุกคน ดังนั้นเธอจึงต้องทำให้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม...เมื่อรู้สึกได้ถึงความวิตกกังวล ชาร์ลีจึงลูบหัวของเธออย่างอ่อนโยนและพูดว่า "ที่รัก ไม่ต้องกังวลนะ แค่ทำมัน คุณทำมันได้แน่ เชื่อผมสิ"แคลร์ถอนหายใจอย่างหดหู่และพึมพำ “เอาล่ะ ฉันก็หวังไว้ว่าแบบนั้น! รอฉันอยู่ที่นี่นะคะเดี๋ยวฉันมา”เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินไปที่ประตูขณะที่มองดูเธอเดินเข้าไปในตึก ชาร์ลีก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาดอริส“ดอริส ภรรยาของผมกำลังจะไปเข้าพบคุณนะครับ อย่างที่เราคุยกันไว้ คุณควรรู้ว่าต้องทำยังไง!”“รับทราบค่ะคุณเวด ไม่ต้องก
ชั่วขณะนั้นความคิดที่แปลกประหลาดก็พลันผุดขึ้นในใจของแคลร์ท่านประธานเวดที่ดอริสกล่าวถึง ใช่ชาร์ลี เวดสามีของเธอหรือเปล่านะ?เมื่อเธอลองประมวลผลอีกครั้ง เธอพบว่ามันผิดปกติเกินไปมันจะเป็นไปได้อย่างไร!ชาร์ลีเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่เติบโตในสถานสงเคราะห์!อย่างไรก็ตามจะมีใครในโลกนี้อีกที่ปฏิบัติกับเธอดีขนาดนี้นอกจากชาร์ลี?เงินสามร้อยล้านเป็นเพียงความหวังลม ๆ แล้ง ๆ แต่พวกเขากลับให้เธอตั้งหกร้อยล้าน...เธออดไม่ได้ที่จะถามต่ออย่างสงสัยว่า “คุณดอริส ยัง ดิฉันขอทราบได้ไหมคะว่า ท่านประธานของคุณใช่ชาร์ลี เวดหรือเปล่าคะ?”หัวใจของดอริสเต้นไม่เป็นจังหวะ เจ้านายของเธอได้สั่งให้เธอปกปิดข้อมูลของเขาไว้เป็นความลับ จะอนุญาตให้เพียงเปิดเผยนามสกุลของเขาต่อสาธารณะเท่านั้น เธอจะถูกตำหนิเป็นแน่ถ้าภรรยาของเขารู้เรื่องนี้!เธอจึงรีบพูดต่อว่า “คุณวิลสันคะ ถ้าเซ็นสัญญาเสร็จแล้วคุณวางไว้ตรงนี้ได้เลยนะคะ ส่วนเรื่องท่านประธาน ท่านเป็นทายาทของตระกูลที่มีชื่อเสียงในอีสต์คลิฟฟ์ ตัวตนของเขาเป็นความลับและดิฉันไม่มีสิทธิ์เปิดเผยข้อมูลค่ะ”แคลร์พยักหน้าเบา ๆ เธอยังคงพยายามปะติดปะต่อเรื่องเกี่ยวกับทายาทในอีสต์คล
ทุกคนตกตะลึงกับเสียงตะโกนทุกคนรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูบนสื่อโซเชียลมีเดียต่าง ๆ ของเอ็มแกรนด์กรุ๊ป!แน่นอน!ทุกสื่อบนหน้าโซเชี่ยลมีเดียที่ได้รับการรับรองของเอ็มแกรนด์กรุ๊ปนั้นได้โพสต์แถลงการณ์ล่าสุด! รองประธาน ดอริส ยังและตัวแทนของวิลสันกรุ๊ป แคลร์ วิลสันได้ลงนามในสัญญาออกแบบตกแต่งภายใน มูลค่าหกร้อยล้านบาท!ทั้งห้องประชุม ตกใจตาแตกและแน่นิ่งทันทีหลังจากเห็นประกาศของเอ็มแกรนด์กรุ๊ป!แคลร์ทำข้อตกลงได้จริง ๆ ! ด้วยมูลค่ารวมมากกว่าที่ตั้งใจไว้ถึงสองเท่า!ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมง!มันเป็นไปได้อย่างไร? มันง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?มันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย!แฮโรลด์รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก!ก่อนหน้านี้แคลร์ วิลสันเปรียบเสมือนคนไร้ตัวตนในตระกูลถ้าเขาตอบรับงานเมื่อวานนี้ เขาจะไม่ให้โอกาสแคลร์ได้ส่องแสงเหมือนในวันนี้แน่!แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ได้ปฏิเสธไป เพราะกลัวว่าจะล้มเหลว!เขาปฏิเสธงานที่คุณย่ามอบหมายให้ แต่ประเด็นสำคัญคือ แคลร์ทำมันสำเร็จ!นี่มันเหมือนเขาโดนตบหน้าจัง ๆ !ทันใดนั้นคุณท่านวิลสันก็หยิ
หลังจากการก้มหัวคำนับสามครั้ง น้ำตาก็ไหลลงบนใบหน้าของแฮโรลด์ แต่ตอนนี้เขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามเขารู้ว่าตอนนี้คุณย่าของเขาผิดหวังและโกรธมากดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็ไม่ควรบุ่มบ่ามใส่เธออีกคุณท่านวิลสันถอนหายใจอย่างโล่งอกหลังจากเห็นแฮโรลด์คุกเข่าและยอมรับความพ่ายแพ้เธอไม่ได้ต้องการที่จะให้หลานชายคนโปรดของเธอต้องมาก้มหัวให้ชาร์ลีผู้ไร้ค่าคนนี้แต่อย่างใด แต่พวกเขาได้เดิมพันที่เกี่ยวข้องกับเธอด้วยความที่เธอเป็นชาวพุทธอย่างเต็มตัว ถ้าแฮโรลด์ไม่รักษาสัญญาเธอก็คงกลัวเวรกรรมที่จะมาเยือนเธอมาก มันจะทำให้เธอมีปัญหาในการกินการนอนอย่างเป็นแน่ดังนั้นเธอจึงมองไปที่แฮโรลด์และพูดอย่างเรียบเฉยว่า “แฮโรลด์ถือว่าเรื่องนี้เป็นบทเรียนสำหรับเธอนะ ครั้งต่อไปอย่าเดิมพันอะไรที่เธอไม่มั่นใจ แม้ว่าเธอต้องการที่จะเดิมพัน ก็อย่าให้ครอบครัวเข้าไปเกี่ยวด้วย!”แฮโรลด์พึมพำด้วยใบหน้าเศร้า “ได้ครับคุณย่า ผมทราบดีแล้วครั้งนี้ ผมจะไม่ทำอีก…”ขณะที่เขาพูดดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ชาร์ลีอย่างร้ายกาจพลางคิดว่า ‘ไอสารเลว! แกกล้าบังคับให้คนอย่างฉันคุกเข่าต่อหน้าคนอย่างแกได้ยังไง วันนี้แกทำให้ฉันเสียหน้ามาก ฉันสา
แคลร์คิดแค่ว่าชาร์ลีพูดเล่น ฉะนั้นเธอจึงไม่ได้จริงจังกับมันเลย เธอเดินออกไปและโทรหาดอริส ยังทันทีไม่นานดอริสก็รับสายเสียงที่แสนหวานและน่าฟังของดอริสดังก้องมาจากอีกด้านหนึ่งของสาย “สวัสดีค่ะ คุณวิลสัน”“สวัสดีค่ะ คุณดอริส ยัง พอดีดิฉันมีเรื่องจะรบกวนขอความช่วยเหลือจากคุณนิดหน่อยน่ะค่ะ” แคลร์พูดอย่างเขินอาย“โอ้ เรื่องอะไรเหรอคะ?” ดอริสตอบแคลร์ซักซ้อมประโยคในหัวของเธออีกครั้งและหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เธอจะพูดอย่างตั้งใจว่า “ดิฉันขอทราบได้ไหมคะว่าท่านประธานจะว่างในคืนพรุ่งนี้หรือเปล่า? พอดีครอบครัวของดิฉันจะจัดงานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้เพื่อประกาศความร่วมมืออย่างเป็นทางการกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ป ดิฉันจึงหวังว่าท่านประธานจะตอบรับคำเชิญ…”มีความเงียบที่ปลายสายก่อนที่ดอริสจะพูดอีกครั้ง “คุณวิลสัน ดิฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ แต่ดิฉันไม่สามารถตัดสินใจแทนท่านประธานของดิฉันได้ หรือให้ดิฉันลองถามท่านก่อน แบบนี้ดีไหมคะ?”แคลร์กล่าวด้วยความเคารพว่า “ขอบคุณมากเลยค่ะ ต้องขอโทษด้วยที่รบกวนด้วยนะคะ”หลังจากสิ้นสุดการโทร แคลร์ก็ถือโทรศัพท์อย่างประหม่าและคาดหวังว่าเธอจะโทรกลับมาในขณะนั้นเอง จู่ ๆ โทรศัพท์ข
หัวใจของแคลร์ยังเต้นรัวอย่างตื่นเต้นเมื่อเธอเดินออกจากสำนักงานของวิลสันกรุ๊ปคุณย่าจะประกาศตำแหน่งใหม่อย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ ในที่สุดเธอก็สามารถยกระดับตัวเองขึ้นมาได้!เธอหันไปหาชาร์ลีและพูดอย่างดีใจว่า “ชาร์ลี ฉันต้องขอบคุณคุณมากเลยนะคะ! ถ้าไม่ใช่ที่คุณคอยให้กำลังใจฉันคงไม่กล้าที่จะก้าวขึ้นมารับความท้าทายนี้”ชาร์ลีตอบด้วยรอยยิ้มว่า “ที่รัก คุณสมควรได้รับมันนะ”จากนั้นเขาหันกลับมาหาเธอแล้วพูดต่อว่า “โอ้ จะว่าไปวันนี้ถือเป็นวันที่ดีมาก เรามาฉลองกันดีไหมครับ?”แคลร์พยักหน้า “คุณอยากทำอะไรเหรอคะ?”“วันครบรอบสามปีของเราใกล้จะมาถึงแล้ว เรามาฉลองด้วยกันนะครับ! ผมจะเตรียมทุกอย่างให้เรียบร้อย คุณแค่นั่งและรอเฉย ๆ ก็พอ”แคลร์อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ “นี่อย่าบอกนะว่าคุณจะเซอไพรส์ฉันน่ะ”"ใช่แล้วครับ!" ชาร์ลีพยักหน้าและหัวเราะ “ผมจะทำให้คุณเซอไพรส์!”แคลร์รู้สึกถึงความอบอุ่นในหัวใจของเธอ “เอาล่ะ งั้นฉันจะไม่ถามอะไรเพิ่มเติมจากคุณแล้ว”“ใช่ครับ ไม่ต้องถามหรอกคุณแค่รอผมและอยู่เฉย ๆ นะ!”ชาร์ลีมีแผนหลายอย่างมากสำหรับการจัดเตรียมวันครบรอบแต่งงานที่พิเศษของพวกเขาที่ผ่านมาเงินนับ
เจนยืนตกตะลึงกับความอลังการเช่นนี้ และเริ่มสงสัยในตัวเองว่าคนพวกนี้มาเพราะเขาหรือเปล่าเธอยกเลิกความคิดนั้นอย่างรวดเร็ว!เป็นไปไม่ได้! ไอ้ผู้ชายไร้ค่าคนนี้จะรู้จักใครที่มีอิทธิพลได้อย่างไรสตีเฟนลงออกมาจากรถคันที่สามและเดินเข้าไปในร้านเอ็มเมอรัลด์คอร์ท เจนรีบลุกขึ้นไปต้อนรับเขาแต่เขากลับไม่สนใจเธอเลยและเดินตรงไปที่ชาร์ลี“นายน้อยครับ ผมนำเงินตามที่นายน้อยต้องการมาแล้วครับ”จากนั้นสตีเฟนก็โบกมือ บอดี้การ์ดหน้าตาดีเดินเข้าไปในร้านและวางกระเป๋าหนังไว้ที่พื้นแล้วเปิดมันออกมามันเต็มไปด้วยเงินสด!ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจสุดขีด!นี่มันอะไรกัน!ไอ้ผู้ชายไร้ค่าคนนี้… โอ้ไม่จริง! สิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นเรื่องจริง!เวรแล้ว นี่เขาเป็นใครกัน!หลายคนในร้านพยายามหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อถ่ายภาพหรือบันทึกวิดีโอไว้ พวกเขาไม่อยากพลาดฉากที่น่าตกใจเช่นนี้ทีมบอดี้การ์ดของสตีเฟน เข้าไปเคลียร์ที่เกิดเหตุทันทีและกันพวกเขาทั้งหมดออกจากร้านชาร์ลีชี้ไปที่เงินสดและพูดกับเจนว่า “คุณบอกว่าคุณไม่เคยเห็นเงินสดมากขนาดนี้มาก่อนใช่ไหม? ลองดูสิ”ด้วยความงุนงงที่ตกใจสุดขีด เจนพึมพำพร้อมกับพยักหน้าอย่างแรง “