Share

บทที่185

คำพูดนั้นของฉินเย่จริงๆควรจะมาพร้อมกับอีกประโยคคือ ฉันเห็นเธอนั่งรถของโม่ไป๋กลับมาที่บ้าน

คำพูดนั้นค้างอยู่ที่ปาก แต่เขายังไม่ได้พูดออกไป

จริงๆแล้วมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว ก็ส่งถึงหน้าบ้านซะขนาดนั้น

แต่เมื่อคำพูดนั้นถึงหูของเสิ่นหยินอู้ เธอกลับเข้าใจผิดไปว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องที่เจียงฉูฉู่ได้รับบาดเจ็บ

เธอมั่นใจว่าเธอไม่ได้ผลักเจียงฉูฉู่ แต่ถ้าพูดออกไปแบบนั้นเขาจะเชื่อหรอ?

เขาคงจะเชื่อแค่เจียงฉูฉู่?

หลักจากคิดไปซักพัก เสิ่นหยินอู้มองไปที่เขา ไม่ตอบคำถามแต่ถามกลับไปว่า “เธอพูดยังไงกับคุณ?”

“อะไรนะ?”

ตอนแรกฉินเย่ยังนึกไม่ออกว่าเธอพูดเรื่องอะไร เพราะตอนนี้เขากำลังจดจ่ออยู่กับเรื่องที่โม่ไป๋ส่งเธอกลับมาที่บ้าน

เขาใช้เวลาซักพักกว่าจะนึกออกมาเสิ่นหยินอู้กำลังพูดถึงเรื่องอะไร

“คุณหมายถึงฉูฉู่?”

ฉูฉู่ สนิทกันมากสิท่า ดูเรียกเข้า

เสิ่นหยินอู้ยิ้มเยาะ “ก็ใช่น่ะสิ เธอได้รับบาดเจ็บหนิ? ฉันจะบอกว่าเธอเป็นคนล้มลงไปเอง คุณเชื่อมั้ย?”

พูดจบเสิ่นหยินอู้ไม่รอคำตอบของเขา สีหน้ายังคงสงบ

ดูเหมือนจะมีแววตาเยาะเย้ยจากสายตาคู่นั้น

แม้ว่าฉันจะกำลังอธิบาย แต่ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้เชื่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status