บทที่ 140 โรคหึงหวง

ณ จุดนี้ เซนิออสเขาทุกข์ใจมามากพอแล้ว

ดังนั้น เธอจึงจะเก็บคำพูดที่ทำร้ายจิตใจไปไว้วันอื่น วันที่เขาอารมณ์ดีขึ้น

“เซนิออส บางสิ่งเมื่อพูดไปแล้วมันจะทิ้งบาดแผลฉกรรจ์นะ แต่คุณเป็นคนฉลาด ดังนั้น ช่วยคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันจะบอกคุณ แล้วคุณจะเข้าใจเอง”

ชาร์ล็อตลูบหัวเซนิออสอย่างปลอบโยนและยิ้มอย่างเคอะเขิน

“ฉันขอโทษสำหรับวันนี้ ฉันต้องไปแล้ว"

เซนิออสราวกับกลายเป็นหิน

ทุกคำพูดที่ชาร์ล็อตพูด เขารู้สึกเหมือนโดนถังน้ำเย็นสาดทั้งถังและเขากำลังหนาวสั่น

แต่ไม่ว่าเขาจะรู้สึกแย่แค่ไหน เมื่อชาร์ล็อตยิ้มให้เขา เขาก็อดที่จะยิ้มกลับไม่ได้ เขารวบรวมกำลังทั้งหมดของเขาเพื่อยกมุมริมฝีปากที่เยือกเย็นขึ้นเป็นรอยยิ้ม

ชาร์ล็อตเดินออกจากประตูไป

ในขณะเดียวกัน แซคคารีกำลังยืนพิงประตูรถโดยมีบุหรี่อยู่ระหว่างนิ้วชี้ของเขา

นี่เป็นครั้งแรกที่ชาร์ล็อตเห็นเขาสูบบุหรี่

เธอได้ยินมาว่าผู้ชายที่ไม่สูบบุหรี่จะสูบบุหรี่ตอนที่พวกเขาอารมณ์ไม่ดีเท่านั้น

'เขาอารมณ์ไม่ดีงั้นเหรอ?'

ชาร์ล็อตรู้สึกตลกขบขันในสมมติฐานของความคิดที่ผุดขึ้นในใจของเธอทันที เธอจำได้ชัดเจนมากว่า ตอนที่กลับจากโรงพยาบาล ลูคัสบอกว่าแซคคาร