บทที่ 288 การตามเก็บรูปภาพคืน

เขารู้สึกราวกับว่าลูกดอกอาบยาพิษแทงทะลุหัวใจของเขา เมื่อเห็นภาพเหล่านั้นในห้องของเขา ทุกครั้งที่หายใจเข้า เขาปวดร้าว เจ็บปวด และรู้สึกอิจฉา…

แซคคารีปล่อยคางของเธอ เธอก้มศีรษะเหมือนเด็กที่ทำผิด

“โคร่าคัดลอกไว้เพียงสามชุดและใส่ไว้ในสามอัลบั้ม ไบรสัน,เซนิออส และฉันมีกันคนละใบ”

“เฮ้ ดังนั้นเธอคัดลอกไว้ เพียงสามชุดเท่านั้นเหรอ!"

แซคคารีผู้ซึ่งไม่ค่อยแสดงอารมณ์ใด ๆ ดูเหมือนจะเก็บความเกลียดชังไว้มากสำหรับคำว่า "เท่านั้น" เขากัดฟันขณะพูดคำนั้น

“ที่พูดน่ะถูกแล้วล่ะ สามชุดนั้นไม่เพียงพอ เธอควรคัดลอกสัก 6 พันล้านใบ และแจกให้ทุกคนในโลกนี้คนละใบ”

น้ำเสียงที่ทุ้มลึกและแปลกประหลาดของเขาทำให้ชาร์ล็อตตกใจจนถอยหลังไปหนึ่งก้าว

แซคคารีรู้สึกปวดร้าวในใจเมื่อเห็นเธอตัวสั่นเทา ทำให้ความโกรธส่วนใหญ่ของเขาลดลง

“เดี๋ยวสิ นั่งลงก่อน”

เขาถอดแจ็คเก็ตออกอย่างรวดเร็วแล้วพาดทับร่างที่เพรียวบางของเธอ เขาถูกทิ้งให้สวมเพียงเสื้อบาง จากนั้นก็หันกลับไปและมุ่งหน้าไปที่รถของเขาที่จอดอยู่

ชาร์ล็อตอ้าปากค้างขณะที่เธอจ้องไปที่ร่างสูงของเขา ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรต่อ เธอรู้สึกเจ็บคอและจมูก ซึ่งทำให้เธอไม่สามารถพูดอะไรอ