Share
บทที่ 40 ในคืนนั้นเมื่อ 10 เดือนก่อน
Related chapter
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 41 ช่วยพาแซคคารีไปที่เตียง
'อะไรกันเนี่ย?' ชาร์ล็อตเคาะประตูถึง 9 ครั้งจนนิ้วจะหักอยู่แล้ว เธอเพิ่งเปิดประตูและเข้ามาในห้อง เพราะแซคคารีไม่ตอบ โอเค? ชาร์ล็อตที่เดินเข้าไปในห้อง เห็นแซคคารีจ้องมองล็อกเก็ตมรกตอย่างงุนงง เธอไม่ต้องการรบกวนเขา ดังนั้นเธอจึงพยายามเขย่งเท้ากลับไปที่ห้องนอนโดยไม่ส่งเสียงดัง แต่เธอถูกจับได้ซะก่อนที่เธอจะเคลื่อนไหว เมื่อเห็นว่าแซคคารีดูค่อนข้างไม่พอใจ ชาร์ล็อตจึงไม่อยากเถียงกับเขา เธอจึงยิ้ม “โอเค ฉันผิดเอง ต่อไปฉันจะเคาะประตูแล้วกันนะ ไม่รบกวนนายละ นายตกอยู่ในภวังค์ของนายต่อแล้วกัน” แซคคารีอ้าปาก แต่ก่อนที่เขาจะมีเวลาพูด ชาร์ล็อตก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ และปิดประตูอย่างแรง แซคคารีขมวดคิ้วที่งดงามของเขา 'ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! นี่เธอต่อต้านฉันงั้นเหรอ?’ ... ชาร์ล็อตซึ่งกลับมาที่ห้องนอนของเธออย่างสงบสุข เธอถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ถ้าเธอออกจากห้องไม่ทันเวลา เธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรให้เธอลำบากขนาดไหน เมื่อนึกถึงแซคคารี เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงล็อกเก็ตมรกตที่เขาจ้องมองอย่างว่างเปล่า เพราะเธอเคยเป็นเจ้าของมัน... 4 ปีที่แล้ว หลังจากที่เธอกับไบรสันได้ประกาศความสัมพันธ์อย่
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 42 หญิงสาวที่ชื่อลอรี่
มันมีกลิ่นมิ้นต์ที่เย็นและสดชื่นมาจากเขา มันเลือนรางแต่ช่างมีความพิเศษจนไม่สามารถละเลยได้ มันน่าเสพติดอย่างกับยาเสพติด ภาพในหัวของชาร์ล็อตคือเธอได้ตกลงไปในสวนที่บานสะพรั่ง และลืมไปเสียสนิทเลยว่าแซคคารีกำลังจูบเธออยู่... คนที่กำลังจูบเธอคือแซคคารี! หลังจากที่ริมฝีปากของเขากระตุกและแยกออกจากเธอ ชาร์ล็อตก็ค่อย ๆ ฟื้นความมีเหตุมีผลของเธอ ทันทีที่เธอกลับมามีสติอีกครั้ง ความสับสน ตกใจ และตื่นตระหนกก็เข้าครอบงำเธอในทันที “แซคคารี คอนเนอร์ ทำไมนาย.. จูบฉัน” แซคคารียังคงกอดเธอแน่น ความอบอุ่นที่มาจากลมหายใจและหน้าอกของเขาที่ร้อนผ่าวราวกับไฟในทุ่งหญ้า ทุกวินาทีในอ้อมแขนของเขามันช่างพิเศษ เขาทำให้เธอสูญเสียความสามารถในการให้เหตุผลไปทีละน้อย “อย่าทิ้งฉันนะ ได้โปรด...” ริมฝีปากเรียวบางแสนอบอุ่นของชายคนนั้น กดลงตรงระหว่างคิ้วของเธอ และเขายังกระซิบอีกว่า “ฉันรักเธอ” ชาร์ล็อตสะดุ้ง “นาย... นายพูดอะไร?” "ฉันรักเธอ" เขากอดเธอแน่นขึ้นในอ้อมแขนอันทรงพลังของเขา ราวกับว่าเขากำลังกอดสมบัติอันล้ำค่าที่มีความสำคัญมากกว่าชีวิตของเขาเองเสียอีก เขาต้องการที่จะโอบกอดเธอไปตลอดชีวิตที่เหลือของเขา และจ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 43 เข้าใจผิด
ชาร์ล็อตกลับไปที่ห้องนอนของเธอ แต่หัวใจของเธอยังคงเต้นแรง ขณะที่เธอมองเข้าไปในกระจก ริมฝีปากของเธอก็แดงก่ำราวกับว่ามีเลือดออก ปากของเธอก็เต็มไปด้วยรสหวานของเลือดที่ค้างอยู่ในคอ ราวกับว่าจูบอันเร่าร้อนของแซคคารียังคงติดอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ... เมื่อใดก็ตามที่แซคคารีเข้ามาหาเธอ เธอจะรู้สึกตื่นตระหนกและหวาดกลัวอยู่เสมอ เธอยังมีภาพหลอนว่าเธอได้กลับไปสู่คืนที่คนแปลกหน้าคนนั้นทำให้เธอเปื้อนมลทินเมื่อ 10 เดือนก่อน ครั้งนี้เป็นเพราะแซคคารีเข้าใจผิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เขารักเหรอ? จูบของเขาช่างหอมหวานเสียจนชาร์ล็อตสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น "ฮึ!" ชาร์ล็อตชูนิ้วกลางสะท้อนเงาในกระจก เพื่อแสดงถึงการดูถูกและบ่นพึมพำเพื่อปลอบโยนตัวเอง “ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ เธอไม่ได้เป็นอะไร เธอไม่ได้ผิดปกติ ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้านทานเสน่ห์อันน่าสะพรึงนั้นได้หรอก” … ขณะที่ชาร์ล็อตกำลังนอนอยู่บนเตียงและลูบท้องของเธอ เธอก็นึกถึงเด็กที่เธอให้กำเนิด เด็กถูกพรากไปทันทีที่เขาเกิด เธอไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าเด็กเลยด้วยซ้ำ เธอรู้เพียงว่าเขาเป็นเด็กผู้ชาย เขางดงามและน่ารัก เธอเคยใช้ชีวิตอยู่ในคำโกหกของไบรสันมาก่อน โดยคิดว่า
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 44 ครั้งที่ 2
ชาร์ล็อตตกใจมากจนขาและเท้าของเธอพุ่งไปเองอย่างเร็ว พวกมันเคลื่อนไหวราวกับว่าร่างกายของเธอไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของสมองอีกต่อไป และด้วยเหตุนี้ เธอจึงเดินเข้าไปหาเขาโดยอัตโนมัติ จากนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีน้ำหนักดึงไหล่ของเธอลงทันที แซคคารีกำลังดึงเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เธอพุ่งเข้าไปตรงร่างของเขา ซึ่งแข็งพอ ๆ กับแผ่นเหล็ก มันจึงทำให้เธอรู้สึกเจ็บเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะฟื้นจากความมึนงงนี้ ริมฝีปากของแซคคารีก็สัมผัสได้ถึงเธอแล้ว อึ้ง... ริมฝีปากของพวกเขาประกบกันอย่างแน่นอีกครั้ง เสียงฟ้าร้องกระทบความมึนงงในใจของเธอ และพื้นที่ในหัวใจของเธอดูเหมือนจะว่างเปล่า เธอต้องการหลบหนีด้วยความตื่นตระหนก แต่มืออันแข็งแกร่งของแซคคารีได้จับด้านหลังศีรษะของเธอไว้ และดันใบหน้าของเธอเข้าหาเขา “อืมมม!” ความเยือกเย็นอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขาราวกับมินต์และกลิ่นหอมจาง ๆ ของสุราที่ปกคลุมเธอราวกับคลื่นซัดสาด ชาร์ล็อตดูเหมือนจะถูกกลืนกินเข้าไป และรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังตกอยู่ในความฝันอันแสนหวาน เธอจมลึกลงไปในนั้นและไม่สามารถพาตัวเองกลับขึ้นมาได้ เธอสูญเสียความมีเหตุผลของเธออีกครั้งและเริ่มจำยอม
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 45 ออกจากที่คุมขัง
จากนั้น แซคคารีก็จำแผนเดิมของพวกเขาได้ "โอเค" น้ำเสียงของเขาฟังดูสบาย ๆ แต่ก็ยังทำให้ทุกคนรู้สึกว่าเขาเพิ่งจำเกี่ยวกับการประชุมได้ เขาก้าวขาอันยาวเรียวยาวและเดินไปหาลูคัส “นายไม่ไปกับฉันเหรอ?” ลูคัสจ้องชาร์ล็อตต์ ซึ่งโดนแซคคารีทิ้งไว้ตรงหน้าประตูห้องนอน “นายท่านรอง คุณมีช่วงเวลาที่ใกล้ชิดกับคุณชาร์ล็อตเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว... คุณจะทิ้งเธอไว้แบบนี้จริง ๆ เหรอครับ?” ขณะที่เขาพูด จู่ ๆ ลูคัสก็รู้สึกเย็นยะเยือกที่กระดูกสันหลังของเขา เขาเงยศีรษะขึ้น และเป็นไปตามที่คาดไว้ เขามองเข้าไปในการจ้องมองอันน่าสยดสยองของแซคคารี เขากลัวมากจนแทบจะคุกเข่าลงตรงนั้นและเอ่ยปากขอการยกโทษ การจ้องมองอย่างเฉยเมยของแซคคารีเป็นสิ่งที่เขาต้องเผชิญทุกวัน และการมองเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขากลัวจะมีปัญญา ทำไมแซคคารีถึงจ้องมองเขาด้วยสายตาที่น่าสยดสยองเช่นนั้น? 'เดี๋ยวก่อนนะ! นายท่านรองรีบออกจากที่นั่นอย่างเร็ว… เขาพยายามหลบหน้าคุณซิมม่อนส์เหรอ?’ ลูคัสเหลือบมองชาร์ล็อตอีกครั้ง เธอดูตื่นตระหนก สับสน และตกตะลึง และเขาก็เดาได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น “เข้าใจแล้ว นายท่านรอง เดี๋ยวผมจะพาคุณไปที่
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 46 ไม่มีผิดหรือถูก
เธอมองขณะที่บอดี้การ์ดวางสายและหลบไปด้านข้างอย่างให้เกียรติ “นายท่านรองอนุญาตให้คุณออกไปได้ครับ นายหญิง”‘หา?’จู่ ๆ ข่างดีก็มาถึง ชาร์ล็อตหยุดยืนด้วยความงุนงงก่อนที่เธอจะขยับขา ทันทีที่เธอเดินออกจากประตู เธอหันไปมองรอบ ๆ ช่วยตัวเธอเองไม่ได้ “นายกำลังบอกว่าฉันตอบได้อย่างถูกต้องงั้นเหรอ?”“ผมเชื่อว่าผลลัพธ์ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคำตอบของคุณนะครับ นายหญิง” บอดี้การ์ดจ้องชาร์ล็อตด้วยสายตาที่ให้ความนับถือและมีท่าทางที่ลึกลับในแววตาของเขา“คุณก็รู้อยู่ว่า ถ้าเขาตั้งใจจะเก็บคุณไว้ที่นี่ คำตอบไหน ๆ ก็คงผิดไปหมด ทำนองเดียวกันกับ ถ้าเขาอยากที่จะปล่อยตัวคุณ คำตอบใด ๆ ก็คงถูกไปหมดเช่นกัน”ชาร์ล็อตสะดุดขาตัวเองล้มดังนั้นแซคคารีจึงตั้งใจที่จะปล่อยเธอออกไป…เอล ปาราดิโซคือ ร้านอาหารที่มีชื่อเสียงร้านหนึ่งในรอธเซย์ มันยังเป็นจุดพบปะแสนโปรดของชาร์ล็อตและโครอลไลน์ชาร์ล็อตตรงไปยังที่นั่งริมหน้าตางทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ทันทีที่เธอมาถึง一นั่นคือโต๊ะโปรดของเธอและโครอลไลน์โครอลไลน์กำลังนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างที่คิด“โอ้ คาร์ลี่ที่น่าสงสารของฉัน มันไม่ถึงเดือนตั้งแต่เธอมีลูก แต่หุ่นของเธอดูไม่ต่างจากห
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 47 สาวผมแดงเจ้าปัญหา
เธอใช้มือเท้าสะเอวที่ผอมบางที่ขนาดเท่ากับกระดาษ A4 และยิ้มเยาะ“มาเร๊ว มาดูหญิงสำส่อนที่อ่อยคุณคอนเนอร์กัน ทุกคน… ตลกไหมล่ะ คุณคอนเนอร์เป็นคนที่สง่างามที่สุด เขามีอาการกลัวผู้หญิงอย่างรุนแรง หญิงสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องไม่เคยอยู่ในสายตาเขาเลย นับประสาอะไรกับผลลัพธ์อื่น ๆ ล่ะ ทำไมคุณคอนเนอร์ถึงอยากได้นางแบบมือสองที่ไม่เป็นที่ต้องการของคนอื่นด้วยละ? เธอคงเบื่อเขาแล้ว ดูความสนิทสนมของเธอกับผู้หญิงคนนั้นสิ เธอเปลี่ยนเป้าหมายหลังจากที่อ่อยผู้ชายไม่สำเร็จงั้นเหรอ? ตอนนี้เธอตามตื้อผู้หญิงงั้นสินะ?ความรู้สึกเย็นชาเกิดขึ้นภายในใจของชาร์ล็อต เธอเงื้อมือขึ้น พร้อมที่จะตบผู้หญิงคนนั้น...แต่ไวน์แดงดันสาดไปที่หล่อนซะก่อน“ว๊าย!” ใบหน้าที่สวยงามของผู้หญิงคนนั้นเลอะไปด้วยสีของไวน์ หล่อนจ้องไปที่โครอลไลน์ที่อยู่ข้าง ๆ ชาร์ล็อตอย่างไม่อยากจะเชื่อขณะที่หล่อนเช็ดไวน์ออกจากหน้า “แกกล้าดียังไง! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”โครอลไลน์เงยหน้าที่เล็กขนาดเท่าฝ่ามือพร้อมกับแววตาที่กระด้างกระเดื่อง เธอยิ้มด้วยมุมปากสวยของเธอและตอบกลับว่า “เออ ฉันรู้อยู่แล้ว! ฉันทนเห็นหมาบ้าไล่กัดคนแปลกหน้าทั่วไม่ได้ เพราะงั้น ฉันก็แค่ต
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 48 ไม่รู้เหรอว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน
ในขณะเดียวกัน…แซคคารีเดินโซเซเข้าไปในห้องเพรสซิเด้นท์เชียลสวีทบนชั้นสามของโรงแรมแห่งหนึ่งเขาเพิ่งจะกลับเข้าประเทศบ่ายวันนั้น เจ้าพ่อธุรกิจของรอธเซย์ได้รับการตอนรับกลับด้วยงานเลี้ยงมื้อเย็น และมันเป็นเรื่องยากที่จะปฏิเสธน้ำใจของพวกเขา แซคคารีรู้สึกไม่ค่อยดีหลังจากที่ดื่มกับพวกเขาไปไม่กี่แก้วเขามักจะดื่มเหล้าหลายต่อหลายแก้วและยังคงนิ่มขรึมได้ อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้ แม้แต่เดินตรง ๆ ก็ทำไม่ได้เขาคลำหาทางเข้าไปยังห้องนอนโดยไม่เปิดไฟ เขากำลังจะไต่ขึ้นเตียงเมื่อเขาได้ยินเสียงที่ยั่วยวนจากเตียง“ในที่สุดคุณก็มานี่จนได้นะคะ เซ็กกี้”สายตาของแซคคารีเฉียบคมเหมือนกับมีดในทันทีโคมไฟตั้งโต๊ะถูกเปิดขึ้น ทำให้ห้องสว่างไสวด้วยแสงอันอบอุ่น หญิงที่อยู่บนเตียงคือ ซาร่าห์ คอลลินส์ นางแบบที่มีชื่อเสียงแนวหน้าจากรอธเซย์ซาร่าห์กำลังสวมหมวกพยาบาลอยู่บนหัว และมีชุดบาง ๆ แทบจะโปร่งแสงสวมอยู่บนเรือนร่างของเธอ ตามประสบการณ์ของเธอแล้ว ผู้ชายชื่นชอบเรื่องวับวับแวมแวมแบบนี้จะตื่นตัวขึ้นน่าเสียดาย ภาพนี้ทำให้แซคคารีขยะแขยงมากกว่าเดิม เขาเบือนหน้าหนีจากเรือนร่างของซาร่าห์ราวกับว่าเขาเบือนหน้าหนีจากกองขย
Latest chapter
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
