ครู่หนึ่งนายหญิงสิบสามรู้สึกหวาดกลัวไม่ว่าฉินเป่ยจะฝึกเธอให้กลายเป็นมนุษย์โลหิตหรือตกไปอยู่ในมือของวิหาร ชะตากรรมของเธอคงจะเลวร้ายยิ่งกว่าความตายเธอไม่กลัวความตายสิ่งที่เธอกลัวคือการอยู่ก็ไม่ได้ขอตายก็ไม่ได้เธอฝึกฝนมนุษย์โลหิตทุกคนด้วยตัวเธอเอง และมีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ดีที่สุดว่ากระบวนการนี้จะ
"วางใจเถอะ ผมไม่ให้ใครมารังแกคุณหรอก""อย่างน้อยก็ไม่ให้ใครมาตัดหัวคุณได้ละกัน"ฉินเป่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เขารีบขัดจังหวะชางเยว่และบอกให้เธอหยุดพูดได้แล้วชางเยว่ถามกลับ "คุณใช้อะไรมารับประกันล่ะ? เว้นแต่คุณจะไร้เทียมทานฉันจะเชื่อคุณ""งั้นก็แล้วแต่คุณ!"ฉินเป่ยไม่ได้พูดอะไรอีก แต่เขามีแผนในใจแล้ว ต่อ
ไม่นานในใจของเหว่ยชุนชิวก็มีวิธีรับมือเขาพูดกับฉินเป่ยว่า "ไข่มุกวิญญาณเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของตำหนักเซียนของข้า เจ้าไม่ส่งมอบออกมาก็ได้""งั้นเจ้าก็ได้แต่เข้าร่วมเผ่าเซียนและตำหนักเซียนเท่านั้น"เมื่อฉินเป่ยได้ยินก็ยิ้มอย่างขี้เล่นและพูดว่า "ให้ฉันเข้าร่วมตำหนักเซียนและเผ่าเซียนเนี่ยนะ พวกแกคู่ควรด
ฉินเป่ยพูดพลางส่งใบรายการยาให้อู๋ซื่อเยว่แม้ว่าความสามารถของตระกูลอู๋จะอ่อนด้อยมาก แต่ก็เทียบกับตำหนักเซียนเท่านั้นความสามารถของตระกูลอู๋ในเมืองจูเชวียยังคงอยู่ในระดับแนวหน้า!ฉินเป่ยต้องการร่วมมือกับพวกเขา"ขอบคุณคุณฉินมากค่ะ ดิฉันจัดเตรียมสถานที่ให้คุณเรียบร้อยแล้ว ดิฉันจะไปเตรียมสมุนไพรที่คุณต้
ตลอดเวลาที่ผ่านมาชางเยว่ไม่สามารถมองระดับการบำเพ็ญเพียรของฉินเป่ยออกได้เลย และยิ่งไม่สามารถมองตัวตนของเขาคนนี้ออกได้ในสายตาเธอแล้วฉินเป่ยก็เปรียบเสมือนกระดาษเปล่าแผ่นหนึ่ง แต่บางทีก็เหมือนหุบเหวลึกที่มองไม่เห็นก้นหลายครั้งเธอก็หลงคิดไปว่าเธอเข้าใจฉินเป่ยอย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว เช่นดั่งตอนเมื่อวานนี้
ฉินเป่ยตกใจมาก เขาคิดไม่ถึงว่าระดับการบำเพ็ญของชางเยว่จะน่ากลัวขนาดนี้ เธอเก็บซ่อนได้แยบยลมาก!เขาไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าเธอจะลอบโจมตีเขา!"ฉันจะเป็นใครก็ไม่สำคัญหรอก หากคุณยังไม่อยากตายล่ะก็ ส่งหอซิวหลัวกับไข่มุกวิญญาณมาให้ฉัน""ที่จริงคุณก็ไม่ได้เก่งสักเท่าไหร่ คุณต้องรู้ด้วยว่าตอนนี้คุณได้รับบาดเจ็บส
แม่กำลังตกอยู่ในอันตราย!ชางเยว่อ้วนวอนเขา!"ช่วยแม่ฉันด้วย แล้วฉันจะบอกความจริงทุกอย่างกับคุณ ต่อจากนี้ไปฉันยินยอมเป็นวัวเป็นควายรับใช้คุณไปชั่วชีวิต"ทว่าฉินเป่ยกลับส่ายหัวและพูดว่า "คุณอยากจะทำลายดินแดนศักดิ์สิทธิ์มาโดยตลอด เป็นคนที่ปล่อยให้พลังของตำหนักเซียนเข้ามาสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ และยืมมือผ
และประมุขก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คืออวี่เจียวหรงนั่นเอง"ไม่ต้องหรอก แค่จัดการเรื่องที่ข้าสั่งให้ดีก็พอแล้ว""ครับ!"เจียเหย้าโค้งคำนับด้วยความเคารพแล้วออกไป เมื่อออกมาถึงข้างนอก สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป หน้าตาบิดเบี้ยวสำนักกระบี่เดียวดายทั้งหมดถูกทำลายเพราะอวี่เจียวหรง แม้ว่าสาวกและผู้อาวุโสส่วนใหญ่ของสำนั