บทที่ 0760

นี่ยิ่งน่าเหลือเชื่อเข้าไปอีก

กลุ่มของหลิวเพียวเพียวต่างมีสีหน้าย่ำแย่สุดๆ ราวกับกินอึเข้าไป!

ชายคนนั้นนอนอยู่บนพื้นด้วยใบหน้าที่เจ็บปวด

แต่เขาฉลาดกว่าถังเหวินจวิน รู้ว่าตัวเองกากมากจึงไม่กล้าพูดแม้แต่คำเดียว ได้แต่ทนเจ็บ และตะเกียกตะกายลุกขึ้นด้วยตัวเองแล้วถอยไปด้านหลัง

สายตาของทุกคนต่างมองไปที่อวี