บทที่ 274

เขายังคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนหลอกลวงที่หน้าตาดี

โชคดีที่คำพูดนั้นไม่ได้พูดออกไป

ตอนนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดง

"เธอ...เธอนังเด็กบ้า ทำไมไม่บอกฉันก่อนหน้านี้!" เฉินหงพูดด้วยหน้าแดงเล็กน้อย

"ครั้งที่แล้วฉันบอกพี่แล้ว! แต่พี่ไม่ได้สนใจอะไร เอ๊ะ...พี่หง ทำไมหน้าพี่แดงจัง?" เหยาเสวี่ยถามเมื่อมองดูใบหน้าของเฉินหง

"ไม่มีอะไร! ไม่มีอะไร! ฉันจะไปเข้าห้องน้ำก่อน เธอคุยกับคุณหลินตงไปก่อน!" เฉินหงปิดหน้าแล้ววิ่งหนีไป

เฉินหงล้างหน้าในห้องน้ำแล้วมองตัวเองในกระจก

แม้ว่าเธอจะอายุสามสิบแล้ว แต่รูปร่างของเธอก็ไม่ได้แย่ไปกว่าเด็กผู้หญิงเหล่านั้น และเธอยังมีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ที่สาว ๆ ไม่มีอีกด้วย

หลังจากล้างหน้า หน้าสดก็ดูไม่แย่ไปกว่าดาราเลย

เธอมั่นใจในรูปร่างของตัวเองมาก หนุ่มหลายคนชอบเธอในฐานะผู้หญิงที่เป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์

แต่ตัวเองดูเหมือนจะล่อลวงหลินตงไม่ได้เลยเหรอ?

หรือว่าเขาชอบแต่เด็กผู้หญิงไร้เดียงสาอย่างเสี่ยวเสวี่ยเหรอ?

สำหรับผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างหลินตง เธอก็หวั่นไหวนิดหน่อย

ปีนี้เธออายุสามสิบสามปีแล้ว เธอก็อยากหาที่พึ่งสักคน โดยไม่หวังผลอะไรกับชายร่ำรวยอย่างหลินตง ขอแค่อีกฝ่ายนึกถึง