Share
บทที่ 95
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 96
ต่อมากอริลลาหยางชู่ได้เรียนรู้บทเรียนตั้งแต่ครั้งแรก และไม่หวั่นไหวต่อหลิวเผิงอีกต่อไปโดยพื้นฐานแล้วเขาอยู่ในเขตโทษและจะไม่หลุดออกไปง่าย ๆตอนนี้หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาและไม่กล้าเข้าไปในเขตโทษชู้ตได้แค่ภายนอกเท่านั้นเพียงแต่ว่าพวกเขาทั้งสามคนมีการชู้ตภายนอกที่ไม่ดีในวันนี้ชู้ตไปหลายครั้งก็ไม่เข้าเลยด้วยกอริลลาที่เฝ้าเขตโทษ หวงจุนหลางสามารถยิงได้ไม่จำกัด แม้ว่าอัตราการยิงของเขาจะต่ำมากไม่ว่าจะเป็นการรีบาวด์เชิงรุกหรือการรีบาวด์เชิงรับ โดยพื้นฐานแล้วพวกมันทั้งหมดถูกยึดครองโดยกอริลลาหยางชู่เพียงคนเดียวดังนั้นหวงจุนหลางจึงชู้ตโดยไม่มีแรงกดดันใด ๆไม่นานสกอร์ก็มาอยู่ที่ 2ต่อ8ทีมหลินตงทำได้เพียงสองแต้มเท่านั้น และทีมหวงจุนหลางมีแปดแต้มแล้ว ตราบใดที่เขาทำคะแนนได้อีกสองแต้มเขาจะชนะเวลานี้หลินตงกำลังจะลงเล่นถ้ายังไม่ลงสนามอีก หวงจุนหลางมาแข่งสามแต้มก็จบแล้วหลินตงส่งสัญญาณให้กรรมการขอเวลานอกระหว่างหยุดเวลา หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ก็กลับไปที่พื้นที่พักผ่อน"ขอโทษนะ ตงจื่อ! วันนี้ความรู้สึกมือไม่ดีและชู้ตภายนอกได้ไม่มาก!" หลิวเผิงกล่าวขอโทษ"พวกเราก็มื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 97
หวงจุนหลางขอเวลานอกกำลังคุยกันถึงวิธีการสกัดหลินตงพื้นที่พักของทีมหลินตง"ยอดเลย! ตงจื่อ! นายซ่อนมันไว้ลึกเกินไป""นั่นน่ะสิ ตอนเล่นกับเรานายไม่ได้จริงจังเลย ทําไม? ดูถูกพวกเราเหรอ?"หลิวเผิงและคนอื่น ๆ ก็ล้อเลียนหลินตงเช่นกันพวกเขาไม่คิดว่าหลินตงจะทรงพลังขนาดนี้แม้ว่าหลิวเผิงจะรู้ว่าตัวตนหลินตงนั้นค่อนข้างลึกลับ แต่เขาไม่คิดว่าเขาจะเก่งบาสเก็ตบอลขนาดนี้"ไม่! เพื่อน! ฉันเพิ่งรู้แจ้งช่วงนี้!"หลินตงพูดด้วยรอยยิ้มจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไร?บอกว่าฉันมีระบบที่ยอดเยี่ยมเป็นพิเศษเหรอ?เพียงเพิ่มสิ่งที่คุณต้องการเรียนรู้!พวกเขาจะเชื่อไหม?หานชือหยุนกำลังนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ชม ดูหลินตงพักผ่อน และกำลังจะลงไปยื่นน้ำในมือให้กับหลินตงก่อนที่จะเริ่มเคลื่อนไหว ก็พบว่ามีผู้หญิงหลายคนไปส่งน้ำให้หลินตงแล้วทำได้เพียงปาดแก้มแล้วนั่งตรงนั้นด้วยความโกรธ"หลินตง นายหล่อมาก! ดื่มน้ำหน่อยเถอะ!"ผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งไปที่สนามแล้วยื่นน้ำแร่ในมือให้หลินตง"ดื่มของฉัน! ดื่มของฉัน!"ก่อนที่หลินตงจะทันได้โต้ตอบ ก็มีคนยื่นขวดอีกขวดให้"หลินตง ฉันชอบนายมาก! นายช่วยแต่งเพลงให้ฉันหน่อยได้ไหม? ฉั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 98
หวงจุนหลางรู้สึกราวกับว่าเขากินขี้หยางชู่ตกลงบนพื้นยังยืนตกตะลึง จนถึงตอนนี้เขายังไม่ฟื้นเลยเขาถูกบล็อกจริงเหรอ?แถมยังในมหาวิทยาลัยเจียงหนาน?ไม่ต้องพูดถึงมหาวิทยาลัยเจียงหนานแม้ว่าเขาจะเป็นตัวแทนของมหาลัยและแข่งขันกับมหาวิทยาลัยภายนอก เขาก็ไม่เคยถูกขัดขวางแบบนี้ที่ตะกร้านี่เป็นเพียงความอัปยศสำหรับอาชีพนักบาสเก็ตบอลของเขาหยางชู่มองไปที่หลินตงซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเขาและเตี้ยกว่าเขาเกือบหนึ่งหัว และพูดคำแรกเมื่อเขามาถึงสนาม"หลินตง นาย ได้นี่!"แต่เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเขาพูดออกมาด้วยความโกรธที่ไม่มีที่สิ้นสุดหลินตงส่ายไหล่แล้วตอบว่า "นายก็ไม่เลย!"จากนั้นเขาก็วิ่งออกไปนอกเส้นสามแต้มเพื่อรับบอลสีหน้าของหยางชู่เขียวและขาวเมื่อลูกบาสเก็ตบอลถูกตบล่วงใกล้กับฟ่านเปียวหลินตงรับบอลจากฟ่านเปียวหวงจุนหลางเข้ามาทันทีและกดดันหลินตงอย่างใกล้ชิด โดยไม่ให้โอกาสเขาชู้ตหลินตงแกว่งไปมา แต่หวงจุนหลางยังคงติดอยู่ใกล้ ๆในความเป็นจริงหลินตงสามารถชู้ตได้โดยตรง และการป้องกันอย่างใกล้ชิดของหวงจุนหลางไม่ได้ทำให้เขามีอุปสรรคใด ๆอย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าการชนะแบบนี้ไม่น่าตื่นเต้นหรือน่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 99
ผู้ชมทั้งหมดตกใจ!หยางชู่ถูกหลินตงจิ้มกระเด็น?ทุกคนไม่อยากจะเชื่อหลินตงซึ่งสูงร้อยแปดสิบ และหนักแค่ห้าสิบกว่าโล ล้มหยางชู่ที่สูงเกือบสองเมตร และหนักร้อยสามสิบโลลงไปได้จริง ๆ?สิ่งนี้ล้มล้างจินตนาการของทุกคนหยางชู่นอนอยู่บนพื้นด้วยความงุนงงไม่ต้องพูดถึงการถูกบล็อก ยังถูกจิ้มลอยด้วย!เขาอายเกินกว่าจะลุกขึ้นได้หวงจุนหลางก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจบนใบหน้าของเขาผู้ชมทั้งหมดส่งเสียงเชียร์อย่างหูหนวกหลังจากเจ้าชายเปียโน หลินตงก็มีชื่อใหม่อีกชื่อเจ้าชายแห่งบาสเก็ตบอลลูกต่อไปไม่ต้องสงสัยเลยหลังจากที่หลินตงขโมยบอล เขาก็ขว้างอย่างเจ๋งโดยหันหลังให้ตะกร้าลูกบาสเก็ตบอลพุ่งเข้าไปในตาข่ายทีมหลินตง 11:8 ทีมหวงจุนหลางหลินตงไม่แม้แต่จะมองตะกร้าเมื่อเขาชู้ตเหรอ?นี่มันมากเกินไปแล้วเขายิงสามพอยน์เตอร์ไปทั้งหมดสี่ลูกและดังค์โทมาฮอว์กหนึ่งลูก ซึ่งทั้งหมดนี้เข้าไปทั้งหมดสิ่งที่เข้าใจยากที่สุดคือการยิงสามพอยน์เตอร์สุดท้ายโดยไม่ได้มองตะกร้า?เกมจบลงแล้วชื่อของหลินตงก้องไปทั่วมหาวิทยาลัยเจียงหนานอีกครั้งในตอนเย็นหวงจุนหลางได้จัดโต๊ะอาหารราคาต่ำสุดที่โรงแรมโกลเด้นลิฟตามท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 100
หวงจุนหลางรู้สึกภูมิใจเล็กน้อยครั้งนี้เขาใช้เงินไปมากมาย สองวันนี้เจียงซานไม่สนใจเขา ซื้อของมามากมายก็เกลี้ยกล่อมไม่ได้สุดท้ายหวงจุนหลางก็โกรธเล็กน้อยและโยนเงินสองแสนห้าให้เจียงซาน และขอให้เธอเอาเด็กออกด้วยตัวเอง ทั้งสองคนจึงบ๊ายบายกันไปยังไงเล่นก็เล่นพอแล้ว พอหมดความสดชื่นก็ควรหาเป้าหมายใหม่แล้วนี่ไม่ หันความสนใจไปที่หานชือหยุนอีก ดอกไม้อย่างหานชือหยุนนี้ ใครก็ได้กลิ่นหอม แต่ไม่มีใครเก็บได้ ทําให้เขาจั๊กจี้หัวใจมากยิ่งไปกว่านั้น เขาใช้เงินเป็นล้านเพื่อหานชือหยุน เขาจะไม่ยอมแพ้แบบนี้อย่างแน่นอน ยังก็ต้องเอาหานชือหยุนมาให้ได้เงินหลายล้านไม่ใช่เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลูกคนรวยอย่างเขา ดังนั้นช่วงนี้เขาจึงไม่ค่อยมีเงินและหาข้อแก้ตัวหลายประการกว่าจะขอเงินจากพ่อแม่ในเวลานี้ เจิ้งโหย่งพูดว่า "หวงต้าเซียน ให้สร้อยคอนายเชยไปเปล่า ชือหยุน มาดูของขวัญที่ผมมอบให้คุณสิ"หลังจากที่เจิ้งโหย่งพูดจบ เขาก็มอบกล่องที่สวยงามให้หานชือหยุนหานชือหยุนเปิดกล่องและเห็นกุญแจรถบีเอ็มดับเบิลยูวางอยู่ข้างในนี่?ให้รถเลย?เพื่อนร่วมห้องและเพื่อนร่วมชั้นของหานชือหยุนแทบคลั่งด้วยความอิจฉาถ้าให้รถพว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 101
"ชือหยุน ผมมอบมันให้กับคุณด้วยความจริงใจ ดังนั้นอย่ารู้สึกเป็นภาระใด ๆ เลย""ชือหยุน ผมก็ด้วย!"ทั้งสองตอบอย่างรวดเร็ว"พวกคุณสองคนฟังฉันนะ วันนี้ฉันไม่ได้เชิญพวกคุณมาเพื่อรับของขวัญ แค่อยากขอบคุณพวกคุณที่ดูแลฉัน ขณะเดียวกันก็อยากเคลียร์กับพวกคุณด้วย จริง ๆ แล้วฉันมีคนชอบอยู่แล้ว ดังนั้นขอให้พวกคุณอย่าส่งของให้ฉันอีกในอนาคต พวกเราเป็นเพื่อนกันธรรมดาดีไหม?" หานชือหยุนรวบรวมความกล้าพูดนี่เป็นผลมาจากการพิจารณาอย่างรอบคอบของเธอในระหว่างการจัดอันดับครั้งล่าสุด หลินตง และหวงจุนหลางมอบของขวัญให้เธอมากกว่าสิบล้านส่วนแบ่งที่เธอได้รับมากกว่าเจ็ดล้าน เธอนำเงินมากกว่าเจ็ดล้านกลับบ้าน ซื้อบ้านใหม่ให้ครอบครัว ซื้อรถยนต์ให้พ่อแม่ และมอบเงินหนึ่งล้านให้กับพ่อแม่ของเธอเธอยังมีเงินเหลืออยู่สามล้าน ความปรารถนาเดิมของเธอคือการทำให้พ่อแม่มีชีวิตที่ดีขึ้น แต่เธอไม่คิดว่ามันจะเป็นจริงเร็วขนาดนี้ดังนั้นตอนนี้เธอไม่มีความต้องการเงินมากนักอีกต่อไป และเธอไม่ต้องการยุ่งกับหวงจุนหลางและเจิ้งโหย่ง อีกต่อไปเดินไปที่ริมฝั่งแม่น้ําบ่อย ๆ ที่ไหนรองเท้าจะไม่เปียก เธอก็กลัวว่าวันหนึ่งพวกเขาจะกลับมาคิดบัญชี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 102
หานชือหยุนยืนอยู่ที่นั่นด้วยความรู้สึกหมดหนทางเธอคิดแล้วว่าสิ่งต่าง ๆ จะไม่ได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดาย แต่เธอไม่คิดว่าหวงจุนหลางและเจิ้งโหย่งจะพูดเช่นนั้น!คนรอบข้างเขาก็เริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติพวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนที่ดีของหานชือหยุน ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วจึงเข้าข้างหานชือหยุน"หวงจุนหลาง เจิ้งโหย่ง พวกคุณจะทำอะไร? ฉันบอกพวกคุณไว้ก่อน อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม! ไม่อย่างนั้นเราจะแจ้งตำรวจ!" เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งของหานชือหยุนกล่าว"ใช่ อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม! เราจะรายงานเรื่องนี้ที่กับมหาลัยแล้วไล่พวกคุณออก" คนที่อยู่ข้าง ไๆ ก็ช่วย"ออกไป! ไม่ใช่เรื่องของคุณ! ไม่อย่างนั้นฉันก็จะจัดการกับคุณด้วย!" หวงจุนหลางตะโกนใส่ผู้หญิงที่เพิ่งพูดผู้หญิงคนนั้นก็ตกใจเช่นกัน และเธอไม่คาดคิดว่าจู่ ๆ หวงจุนหลางก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเธอไม่กล้าพูดอีกต่อไป หวงจุนหลางและเจิ้งโหย่งเป็นลูกคนรวยของเจียงเฉิงหานชือหยุนเริ่มสะอื้นในเวลานี้ เนื่องจากเธอเป็นผู้หญิงและเมื่อเธอถูกคุกคามเช่นนี้ น้ำตาของเธอก็ไม่สามารถหยุดไหลได้"หานชือหยุน มันไม่มีประโยชน์สำหรับคุณที่จะร้องไห้ หากคุณต้องการแก้ไขปัญหาน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 103
คนที่อยู่ในเหตุการณ์มองลู่เซียวเซียวน้องสาวที่แต่งตัวแปลก ๆ คนนี้ก็ตกใจเล็กน้อยแค่ชื่อก็สามารถทำให้หวงจุนหลางเป็นแบบนี้ได้ ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน"พี่หลินตง เขาชื่ออะไร?" ลู่เซียวเซียวถามหลินตง"ชื่อของเขาคือหวงจุนหลาง และครอบครัวของเขาดูเหมือนจะมาจากเจียงเฉิง! เขาน่าจะมีพลังมากและเขาเป็นลูกคนรวยอย่างแท้จริง!" หลินตงตอบด้วยรอยยิ้มทำให้ลู่เซียวเซียวขุ่นเคือง เขาก็ไม่จำเป็นต้องดำเนินการใด ๆ หวงจุนหลางจะต้องเสร็จอย่างแน่นอน"ลูกคนรวย?"ลู่เซียวเซียวถามอย่างสงสัยจากนั้นเขาก็หันไปมองพี่สาวที่อยู่ข้างหลังแล้วถามว่า "พวกเธอรู้ไหมว่าในแวดวงเรามีคนแซ่หวงด้วย?""ไม่รู้!""ไม่รู้!""ไม่รู้จัก!""ไม่เคยได้ยินเลย!"เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ หลายคนส่ายหัวพร้อมกันแล้วพูดลู่เซียวเซียวมองไปที่หวงจุนหลางและพูดว่า "คุณยังไม่ได้เข้าสู่แวดวงเจียงเฉิง แล้วคุณคิดว่าคุณเป็นลูกคนรวยแบบไหน?"หวงจุนหลางคุกเข่าลงบนพื้นและตอบอย่างรวดเร็ว "ใช่ ใช่ ใช่! คุณหนูรองลู่พูดถูก! ผมไม่ใช่ลูกคนรวย ผมเป็นแค่คนธรรมดา คุณเป็นคนใหญ่โตมีความเมตรตา โปรดปล่อยผมไปด้วย!""อยากให้ฉันปล่อยคุณไปเหรอ? คุณก็รู้! ตั้งแต่เด็ก
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 422
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 421
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 420
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 419
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 418
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 417
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 416
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 415
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 414
