Share

บทที่ 187

ฟิลิปนั่งถัดจากวินน์และแน่นอนว่าเขาสังเกตเห็นเอริคกับอารอนกำลังเดินไปมา พวกเขามีรอยยิ้มที่ไม่จริงใจบนใบหน้า

“ฟิลิป ทำไมนายถึงมานั่งอยู่ที่ลานด้านนอกใกล้ประตูล่ะ? ตรงนี้คือที่ที่ฉันเคยให้อาหารหมาของฉันนะ”

เอริคมองฟิลิปและยิ้มอย่างเย็นชา เผยแววตาของการเยาะเย้ยในดวงตาของเขา

วินน์หน้าแดงด้วยความโกรธ เธออยากจะลุกขึ้นแต่มือใหญ่หยุดเธอไว้

ฟิลิปยิ้มอย่างใจเย็น “ลานด้านนอกและห้องโถงก็เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่าใครจะนั่งกินตรงไหน แถมห้องโถงยังเป็นของครอบครัวเยทส์อีกด้วย ฉันไม่สนใจมันหรอก”

ฟิลิปอดทนมานานแล้ว เขาไม่รังเกียจที่จะทำตัวอวดดีสักหน่อย

ที่สำคัญที่สุด เอริคแสดงออกถึงความเกลียดชังมากเกินไป เขาทำบางสิ่งที่เล็กน้อยให้เป็นเรื่องใหญ่

“ฮิฮิ นายนี่มันไม่ธรรมดาจริง ๆ นายรู้วิธีที่จะคุยโม้ นายก็แค่เศษขยะ เรากำลังทำบุญโดยให้นายกินอาหารบนโต๊ะในบ้านร่วมกับครอบครัวเยทส์คนอื่น ๆ เข้าใจไหม ไอ้คนไร้ค่า?!” เอริคเย้ยหยัน

เจสขมวดคิ้ว ในตอนแรกนั้นเจสสามารถเข้าไปนั่งในห้องโถงได้ แต่เพื่อดูแลวินน์ เธอจึงตัดสินใจนั่งที่ลานด้านนอก

“พอแล้วเอริค นายหุบปากไม่ได้เหรอ? จำเป็นต้องทะเลาะกับฟิลิปขนาดนั้นเลยใช่ไห
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status