Share

บทที่ 567

“เจ้าว่าอะไรนะ! ลูก!”

ฉู่เชียนหลีลุกขึ้นนั่งฉับพลัน

“เชียนหลี ใจเย็นๆ ก่อน!” เฟิงเย่เสวียนจับไหล่ทั้งสองข้างของนาง ให้นางนอนลง “ลูกไม่เป็นอะไร อูหนูกำลังปรุงยาต้องห้ามของเหมียวเจียว อีกไม่นานก็ปรุงยาชนิดสำเร็จ เจ้ากับลูกจะปลอดภัย!”

เขากลัวอารมณ์ที่แปรปรวนของนางส่งผลกระทบต่อร่างกาย จึงรีบพูดให้นางสบายใจมากขึ้น

“หานอิ๋งมาตรวจชีพจรทุกคืน เพื่อตรวจร่างกายให้เจ้า นอกจากนั้นก็ไม่ได้ทำอะไร”

ฉู่เชียนหลีลูบท้องที่แบนราบ

เมื่อก่อนนางสามารถใช้ชีวิตอย่างอิสระ อยากทำอะไรก็ทำอะไร อยากกินอะไรก็กินอะไร ทั้งกระโดดทั้งวิ่ง ล้มลุกคลุกคลาน ไม่มีอะไรต้องกังวล

แต่เมื่อมีชีวิตน้อยๆ ในท้อง นางก็เหมือนถูกดึงกระดูกออก ร่างกายอ่อนระทวยไปหมด

ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถทำร้ายลูกของนาง!

“เฟิงเย่เสวียน เจ้าบอกข้ามาตามตรง แผนเดิมของเจ้าคือปิดบังข้า แอบเอาลูกออกภายใต้สถานการณ์ที่ข้าไม่รู้ใช่หรือไม่?”

นางเงยหน้าขึ้น คำพูดแต่ละคำจริงจังเป็นพิเศษ ยิ่งกว่านั้นมั่นใจมาก

ถ้าหากมียาแก้พิษ ก่อนหน้านี้เขาก็จะไม่พูดคำว่า ‘ข้าไม่ชอบเด็ก’ และจะไม่ปิดบังนางอย่างระมัดระวังแล้ว

‘ยาแก้พิษ’ ที่อูหนูบอก ต้องมาค้นพบทีหลังแน่นอน

ดั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status