บทที่ 0024

ฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงได้แต่มองนางด้วยรอยยิ้ม

จนกระทั่งยายเฒ่าตระกูลซูกินอาหารจนเกลี้ยงมิมีเหลือ

“ตัวเองทำตัวเองแท้ ๆ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวออกมาลอย ๆ “นับว่าโชคดีที่เฟ่ยชุ่ยหาได้เป็นอันใดไม่ พวกเจ้าเองก็ได้รับบทเรียนกันแล้ว เช่นนั้นข้าจักไม่ติดใจเอาความอันใดอีก”

“ทว่า หากยังมีครั้งต่อไปอีก” น้ำเสียงข