ผู้หญิงคนนี้ทั้งโวยวายอยากจะหย่าทั้งแอบฟ้องลับหลัง เธอรู้อยู่แล้วว่าหากเจียงหย่าจู๋รู้เรื่องนี้จะต้องไม่เห็นด้วยกับการหย่าของพวกเขาอย่างแน่นอนเสิ่นหว่านฉือ ฉันดูถูกเธอไปแล้วจริงๆ ! เจียงหย่าจู๋กลับตกตะลึง “ไม่ได้นอนด้วยกันหรอ? งั้นรอยแดงบนคอของลูก….”พอพูดได้เพียงครึ่งประโยค ดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง
เสิ่นหว่านฉือกลับถูกจิตนาการอันเหลือล้นของเธอทำให้หลุดหัวเราะขำออกมา จนอยากฟังสักหน่อยว่าเธอยังจะพูดอะไรต่ออีก“จากนั้นล่ะ?”“จากนั้นเธอก็เย็นชากับต่อไปสิจ๊ะ พวกผู้ชายมันก็เลวหมดนั่นแหละ ยิ่งเธอไม่สนใจเขา เขายิ่งรู้สึกว่าเธอเป็นของล้ำค่าหายาก!เธอดูเจียนเว่ยหนิงสิ ใช้กลยุทธเสแสร้งปล่อยเพื่อจับซะจนเทพ
ภายในห้องวีไอพี ฉินเย่จือผลักเสิ่นหว่านฉือที่ยืนอยู่ด้านข้างเบาๆ “ดูอะไรอยู่น่ะ? ตั้งใจขนาดนี้ เรียกก็ไม่ตอบ”เสิ่นหว่านฉือรู้สึกมึนๆ จึงส่ายหัวเบาๆ “เหมือนฉันจะเห็นป๋อจิงโจว.....”“อะไรนะ?” ฉินเยว่จือไม่เชื่อสักเท่าไหร่ เงยหน้ามองไปที่ประตูทางเข้าก็ไม่เห็นมีอะไร แม้แต่เงาสักคนก็ไม่มี “ฉันคิดว่าเธอน
ผู้จัดการได้ยินก็เลยหันไปถามเสิ่นหว่านฉือด้วยรอยยิ้ม “เหตุการณ์เป็นอย่างที่คุณเฟิ๋งพูดใช่ไหมครับ?” เห็นได้ว่าผู้จัดการคนนี้ไม่อยากไปเปิดกล้องวงจรปิดดู คนที่มาเย่หลานต่างเป็นคนใหญ่โตร่ำรวยที่ให้ความสำคัญกับความเป็นส่วนตัวอย่างมาก “ไม่ใช่ เขาต่างหากที่มารังควานฉัน และยังลงไม้ลงมือจนทำให้เพื่อนของฉั
พอคิดแบบนี้ ร่างกายของเขาก็สั่นเทาราวกับผีเข้า “ป๋อ....ประธานป๋อ” ป๋อจิงโจวกวาดสายตามองดูเขาอย่างนิ่งเงียบ และสายตาได้มาตกที่เรือนร่างของเสิ่นหว่านฉืออีกครั้งเธอไม่ได้มองเขา ก่อนจะควักโทรศัพท์กำลังจะโทรแจ้งตำรวจทว่าโทรศัพท์ของเสิ่นหว่านฉือยังไม่ทันจะได้กดโทรออกไปก็ถูกผู้จัดการฉกยึดเอาไปเสียก่อน “
เสิ่นหว่านฉือโดนป๋อจิงโจวบีบจนรู้สึกเจ็บจึงอยากหันหัวหลบ แต่เธอสู้แรงมือของผู้ชายได้ที่ไหนกัน?เห็นว่าเธอเงียบไป ป๋อจิงโจวก็เลยขยับเข้ามาชิด แววตากำลังความโกรธอย่างเดือดพล่าน แต่ถูกเขาข่มเอาไว้ หากดูแค่สีหน้าไม่อาจรู้สึกถึงไฟโกรธที่กำลังเดือนพล่านในใจเขาแม้กระทั่ง เสียงของเขาอ่อนโอนกว่าปกติมากเขาเ
ในอากาศคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหล้าป๋อจิงโจวก้มมองรอยเลอะบนเสื้อเชิต ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าเมื่อครู่เสิ่นหว่านฉือพูดว่าอะไร เธอพูดว่า: “ป๋อจิงโจว ฉันอยากอ้วก”“เสิ่นหว่านฉือ!” เขากัดฟันพูดสามคำนี้จนฟันแทบแตกนิ่งค้างไปนานสิบกว่าวินาที……ไม่รู้ว่าป๋อจิงโจวขี้เกียจเอาเรื่องกับคนขี้เมา หรือว่าทนต่อปากต่อ
ป๋อจิงโจววางสายวิดีโออินเตอร์คอม เปิดประตูรับเอาเสื้อผ้าจากผู้จัดการแล้วโยนให้เสิ่นหว่านฉือเธอหิ้วถุงเสื้อผ้าเดินไปที่ห้องน้ำ แต่เสียงของป๋อจิงโจวก็แว่วผ่านประตูเข้ามาอีกครั้ง: “อีกสักพักคุณแม่ต้องทำการตรวจร่างกายโดยละเอียดที่โรงพยาบาล คุณไปกับผมนะ”“ฉันต้องไปทำงาน” เธอก็เป็นห่วงสถานการณ์ของเจียงหย