บทที่ 233

จ้าวซีซีหยุดไปครู่หนึ่ง พูดไม่ได้ว่าไปเยี่ยมคุณย่าฮั่วที่โรงพยาบาล ถึงได้กลับมาถึงบ้านช้า

เธอแกล้งตอบอย่างใจเย็นว่า "รถติดมาก ฉันน่าจะนั่งรถไฟใต้ดิน ไม่น่าเรียกแท็กซี่เลย"

"เรียกแท็กซี่ก็ดี ต่อให้รถติดก็นั่งสบายกว่า บนรถไฟใต้ดินคนเยอะขนาดนี้ถ้าไม่มีที่นั่งจะทํายังไง?"

หลินเป่ยเป็นห่วงสถานการณ์ของจ้าวซีซีมาตลอด เพราะมีเพียงเขาคนเดียวที่รู้ว่าตอนนี้ซีซีตั้งครรภ์แล้ว

จ้าวซีซีรู้ว่าพี่สามเป็นห่วงตัวเธอในฐานะหญิงตั้งครรภ์ จึงต้องดูแลเป็นพิเศษ

ทั้งสองคนสบตากันก็เข้าใจความหมายของกันและกัน

พอทานข้าวเสร็จ จ้าวซีซีก็มีความสุข

เธอพบว่าจริง ๆ แล้วเธอชอบชีวิตครอบครัวที่อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตามาก

ในอนาคตหลังจากที่เธอมีลูกแล้ว ที่บ้านคงจะคึกคักมากขึ้นกว่านี้แน่

เมื่อเรื่องที่นี่สิ้นสุดลง เธอวางแผนที่จะกลับไปที่เมืองหนานเฉิงเพื่อคลอดลูก และตั้งรกรากที่เมืองหนานเฉิง

หลังจากพูดคุยกันสักพักหลังจากมื้ออาหาร จ้าวซีซีทนไม่ไหวก็หาวขึ้นมา ช่วงนี้เธอมีอาการง่วงนอนง่ายเล็กน้อย

หลินเป่ยมองออก เขาจึงรีบยืนขึ้นแล้วพูดว่า "ดึกมากแล้ว ทุกคนรีบพักผ่อนเร็ว ๆ เถอะ"

ประเด็นสำคัญคือไม่อยากรบกวนการพักผ่อนข