บทที่ 242

"เธอบอกว่าได้พบกับพ่อแม่บุญธรรม และจะมาช้าหน่อยครับ"

"พ่อแม่บุญธรรม?"

หลินเป่ยขมวดคิ้วแน่นเป็นปม พ่อแม่บุญธรรมคู่นั้นไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆเหรอ นี่ยังกับมาสร้างปัญหาให้ซีซีอีกแล้ว!

ฉินเฟิงพูดอย่างหยิ่งเชิงว่า "คือว่าผมมีเรื่องอยากจะถามคุณต้องแต่เมื่อครู่นี้แล้วนะครับ"

หลินเป่ยมองไปที่เขา "คุณอยากจะถามอะไร?"

"ความจริงแล้วผมก็ไม่ได้มีความหมายอื่นเลยนะครับ ก็คือว่าผมได้พบกับพี่ชายของซีซีในงานหมั้นครั้งนี้ ผมรู้สึกประหลาดใจอยู่เล็กน้อย พวกคุณกับคุณหนูใหญ่ตระกูลหลินเป็นญาติกันหรือครับ? แต่ผมไม่เคยได้ยินซีซีพูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย"

แต่เมื่อจ้าวซีซีและหลินซีเจอหน้ากันนั้น ท่าทางของพวกเธอก็ห่างกันมาก ไม่เหมือนญาติกันแต่อย่างใดเลย

เมื่อหลินเป่ยได้ยินแบบนั้น เขาก็เลิกคิ้ว และแทบจะลืมเรื่องนี้ไปด้วยซ้ำ!

เพราะเดิมทีเขาคิดว่าซีซีจะมาร่วมงานในวันนี้ด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่จำเป็นที่จะต้องปิดบังตัวตนอีกต่อไป

แต่หากซีซีไม่มาแล้วละก็ มันก็คงเป็นอีกเรื่องหนึ่งไปเลย

หลินเป่ยกระแอมไอ "อะแฮ่ม ถือว่าเป็นญาติกันไกลๆก็ได้มั้ง"

ฉินเฟิงพยักหน้าแล้วพูดว่า "วันนี้เป็นงานหมั้นของคุณหนูใหญ่หลินที