Share

บทที่ 274

ดวงตาของหลินซีฉายประกายความขุ่นเคืองใจขึ้นมา ฮั่วซานซานนังโง่คนนี้ช่างคิดกลอุบายเสียเหลือเกิน หากไม่ใช่เพราะฮั่วซานซานมีแซ่ฮั่วแล้วละก็ เธอก็คงไม่อยากจะเอาตัวไปข้องแวะกับชื่อเสียงที่แย่ๆของฮั่วซานซานหรอกนะ

หลินซีหายใจเข้าลึกๆ "จ้าวซีซี เมื่อกี้ก็คือล้อเล่นเท่านั้นเอง เธอคิดจริงจังไปทำไม? พี่ใหญ่ของฉันรังเกียจคนที่ขี้โกงที่สุด ฉันไม่มีทางที่จะทำอย่างนั้นได้หรอกนะ"

ฮั่วซานชานยืนอยู่ข้างๆ ด้วยความโกรธ ทำไมจะต้องอ่อนข้อให้กับจ้าวซีซีด้วย?

สวีกั๋วกั่วหัวเราะ "คุณหนูใหญ่หลิน คุณทำแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? หากคุณไม่รู้ว่าจะขอโทษอย่างไร ฉันจะสอนคุณให้เอาไหม หากต้องการขอโทษ คุณต้องพูดว่าขอโทษ!"

หลินซีเกือบจะถึงขีดจำกัดของเธอแล้ว

จ้าวซีซีมองไปรอบๆ "ตอนนี้มีคนมากขึ้นเรื่อยๆ เธอบอกว่ามันคงจะน่าสนใจถ้าฉันอัปโหลดวิดีโอไปยังเครือข่ายของมหาวิทยาลัยในภายหลัง มันบังเอิญว่าพิธีเปิดทุนการศึกษาจะถูกเปิดเผยต่อสาธารณะพร้อมกับเรื่องราววงในนี้ด้วยนะ"

ในที่สุด หลินซีก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า "จ้าวซีซี เมื่อกี้นี้ฉันผิดเอง ไม่ควรที่จะล้อเล่นแบบนั้นลงไป ขอโทษด้วยนะ!"

"พี่หลินซี พี่ขอโทษจริงๆ เหรอ?"

ฮั่วซ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status