บทที่ 127 หญิงสาวผู้นี้มีใจให้กับลูกชายของนาง

เด็กคนนี้ช่างโง่นัก!

ในใจของพระสนมหรงรู้สึกเจ็บปวดแสนสาหัส!

แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

ไม่นาน หลานโจวก็มาถึง

แต่ครั้งนี้ หลานโจวเองก็ไม่อาจรักษาได้

"พระสนม หลีอ๋องไม่สามารถตื่นเต้นได้ เหตุใดพวกท่านถึง...เหตุใดจึงให้เขา..."

"ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?" พระสนมหรงรู้ นางก็ไม่ได้คิดจะทำให้ลูกชายต้องตื่นเต้นเลย!

ใครจะไปรู้ว่าจู่ๆ เขาจะบุกเข้ามา?

นางยิ่งไม่รู้เลยว่า การที่พูดถึงเรื่องของกู้อวิ๋นซี จะทำให้หลีเออร์ตื่นเต้นถึงเพียงนี้!

"คุณหลาน สรุปแล้วตอนนี้จะทำเช่นไร? เจ้ารีบคิดหาวิธีสิ!"

หลานโจวฝังเข็มให้จวินฉู่หลีเรียบร้อยแล้ว แต่ครั้งนี้ ดูเหมือนเข็มเงินของเขาก็จะไม่เป็นผลแล้ว

จวินฉู่หลียังคงกระอักเลือดอยู่เช่นเดิม เลือดที่อาเจียนออกมาล้วนเป็นสีดำทั้งหมด!

"ทำยังไงดี? ทำยังไงดี?"

พระสนมหรงร้อนใจจนสติหลุด คว้าจับแขนของจวินเย่เสวียนเอาไว้ "เสวียนเออร์ เจ้ารีบคิดหาวิธีสิ! น้องชายเจ้าจะไม่ไหวแล้วนะ! เจ้ารีบหาวิธีสิ!"

ถึงแม้นางจะเข้มงวดกับจวินเย่เสวียนค่อนข้างมาก แต่หากว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจริงๆ คนเดียวที่พระสนมหรงสามารถพึ่งพาได้ก็มีเพียงลูกชายคนนี้เท่านั้น

จวินเย่เสวียนกระแอมไอเบ