Share
บทที่ 120
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 121
เธอกลัวว่าจะรบกวนลั่วอู๋ฉาง จึงรีบปิดปากราวกับว่าเธอทำอะไรผิด"มันไม่เกี่ยวอะไรกับแสงศักดิ์สิทธิ์ มันเป็นเพียงแสงแห่งพลังวิญญาณธรรมดา"ลั่วอู๋ฉางไม่โกรธและพูดด้วยรอยยิ้ม "วิญญาณสวรรค์ของเฉียวชิงเวยกำลังได้รับการฟื้นฟู"หลังจากนั้นไม่นาน แสงหลากสีสันก็เข้าสู่ร่างกายของเฉียวชิงเวยพร้อมกันด้วยเสียง "หวือ"ก่อนที่ใครจะได้ทันโต้ตอบ เฉียวชิงเวยก็ลืมตาแล้วแสงนั้นก็หายไปในพริบตาเธอเปิดปากพูดทันที "สามี พี่ชาย พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่?"แม้ว่าเสียงของเธอจะอ่อนแอเล็กน้อย แต่เมื่อเทียบกับเธอก่อนหน้านี้ มันแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวเฉียวชิงเวยป่วยเป็นโรคนี้มาหลายปีแล้ว เมื่อสามปีก่อน เธอเริ่มมีอาการสับสนและความพิการทางสมองคนอื่นไม่รู้ แต่เฉินไท่และเฉียวจินซงเฝ้าดูเธอแย่ลงทีละขั้นนี่รักษาหายแล้วเหรอ?ทั้งสองรีบไปที่เตียงพร้อมกัน จับมือเฉียวชิงเวยข้างละคน"ที่รัก!""น้องสาว!"ชายผู้แข็งแกร่งสองคนมีน้ำตาคลอเบ้า และความตื่นเต้นของพวกเขาก็เกินคำบรรยาย"ที่รัก คุณรู้สึกอย่างไรบ้าง?" เฉินไท่รีบถามเฉียวชิงเวยลองขยับร่างกายของเธอและพูดว่า "มันดีขึ้นมาก แต่แค่รู้สึกเหมือนไม่มีแรง""เป็นเรื่อ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 122
"ท่านดูเรื่องค่ารักษา?"หลังจากตื่นเต้นเสร็จ เฉินไท่ก็ขอคำแนะนำลั่วอู๋ฉาง"ก็เหมือนกับตระกูลเกา เอาออกมาทำการกุศลก็พอแล้ว ไม่ต้องให้ผมต่างหากหรอก" ลั่วอู๋ฉางพูดโดยไม่คิดอะไรเลยทันใดนั้นความรู้สึกชื่นชมก็ผุดขึ้นในใจของเฉียวจินซงคนอื่นอาจไม่รู้ ในใจของเขาเหมือนกระจก ทรัพย์สินส่วนตัวของน้องเขยเขามีหลายพันล้าน!เมื่อต้องเผชิญกับความมั่งคั่งมากมาย หมอเทวดาลั่วก็ไม่หวั่นไหวเลยความมีน้ำใจนี้ ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่นี้!ไม่ต้องบอกว่าเพื่อนวัยเดียวกันสู้ไม่ได้ แม้แต่ผู้ชายทั้งประเทศรวมกันแล้ว คนที่เป็นแบบนี้ก็หายากมากเกาฉี่เฉียงพยักหน้าให้เฉินไท่ เขาเคยบอกเฉินไท่อย่างละเอียด ลั่วอู๋ฉางรับบัตรแบล็คการ์ดเพียงใบเดียว ซึ่งเกาฉี่เฉียงยัดให้เขา"เอาแบบนี้ ผมได้ยินเสี่ยวเหยียนพูดว่าคุณลั่วพักที่โรงแรมมาตลอด แม้ว่าสภาพแวดล้อมของห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทจะดีและบริการต่าง ๆ ก็ดี แต่การพักเป็นเวลานานไม่ดี"เฉินไท่หยิบใบรับรองอสังหาริมทรัพย์เล่มหนึ่งออกมาแล้วพูดว่า "ผมมีบ้านอยู่ที่ลานกวนหูอีกหลังหนึ่ง ไม่มีค่าอะไร ขอมอบให้คุณลั่ว ท่านโปรดรับไว้ด้วย""ไม่ได้!" ลั่วอู๋ฉางปฏิเสธอย่างเข้มงวดเฉินไท
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 123
"ดังนั้นเธอไปเองดีกว่า จำไว้ว่าต้องตั้งใจทำด้วยตัวเอง ต้องใส่ใจรู้ไหม?"ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ลูกสาวเตรียมเอง!บ้านใหม่ของคุณลั่ว จึงจะเงาของเกาชิงเหยียนอยู่ทุกหนทุกแห่งหากไม่ได้อยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย เกาฉี่เฉียงคงจะพูดโดยตรงว่า "ลูกสาว เธออยู่ที่นั่นเลย ดูแลชีวิตประจำวันของคุณลั่ว"ผู้ชายหล่อผู้หญิงสวยอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกันฟืนแห้งไฟแรง น้ำมาคลองก็เกิดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?เกาฉี่เฉียงแค่คิดถึงก็รู้สึกสวยงามแล้ว!เกาชิงเหยียนเห็นว่าพ่อของเธอจริงจังกับเรื่องนี้มาก จึงพยักหน้าแล้วพูดว่า "ได้ค่ะ หนูรู้แล้ว"เฉียวจินซงเสียใจจะตายเมื่อเขาเห็นทั้งสองพยายามอย่างยิ่งที่จะทำให้ลั่วอู๋ฉางพอใจอาการของน้องสาวร้ายแรงขนาดนั้นก็รักษาได้ อาการป่วยของตัวเองก็ไม่ใช่ปัญหาแน่นอนแต่เพราะตัวเองมีตาหามีแววไม่ ดูหมิ่นหมอเทวดาลั่ว เขายอมรักษาน้องสาวให้หายขาดโดยไม่สนใจเรื่องในอดีต ตัวเองจะมีหน้าอะไร จะขอร้องหมอเทวดาลั่วให้รักษาตัวเองอีกหากเขาไม่พูด ลั่วอู๋ฉางก็จะไม่เสนอตัวรักษาเขายังคงประโยคเดิม ไม่ชอบทำดีโดยไม่แก้แค้น นี่คือหลักการของราชันมังกรลั่วเทียน"สายมากแล้ว ตอนเที่ยงก็กินข้าวกลางวันกับผ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 124
"เอาล่ะ เราไปรับกันหน่อยเถอะ" เฉินไท่พยักหน้าและมองไปที่ลั่วอู๋ฉางลั่วอู๋ฉางนั่งนิ่งแล้วพูดว่า "พวกคุณตามสบาย"เฉินไท่ขมวดคิ้ว เขาต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อแนะนำลั่วอู๋ฉางและผู้อำนวยการหลินให้รู้จักกันแต่ลั่วอู๋ฉางไม่ต้องการความหวังดีของเขาต่อไปเมื่อเฉินไท่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างลั่วอู๋ฉางกับแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย ก็จะเข้าใจว่าตัวเองไร้สาระแค่ไหนในขณะนี้"หนูจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณลั่วเองค่ะ" เกาชิงเหยียนกล่าวเฉินไท่พยักหน้าอีกครั้ง "ก็ได้"ความร่วมมือครั้งนี้ ตระกูลเกาเป็นหนึ่งในเป้าหมายทางเลือก มีเกาฉี่เฉียงออกมาต้อนรับ ก็ถือว่าให้เกียรติผู้อำนวยการหลินอย่างเพียงพอแล้วหน้าบ้านตระกูลเฉิน มีรถหรูจอดเป็นแถว นำโดยรถโรลส์-รอยซ์ มิราจต้องรู้ว่า ผู้อำนวยการหลินมีสถานะระดับกลางขึ้นในแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย แค่ในแง่ของความหรูหราของขบวนรถก็สามารถแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยแล้ว"สามี บ้านแบบนี้ถือว่าเป็นคฤหาสน์แล้วใช่ไหม?"ผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดจ้านมีท่าทีอวดดีกอดแขนของชายวัยกลางคน และเหลือบมองบ้านของเฉินไท่อย่างต่อเนื่องเธอชื่อเย่หลิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 125
เมื่อพิจารณาถึงทรัพยากรในมือของอีกฝ่ายและระดับที่พ่อบุญธรรมให้ความสำคัญกับพวกเขา เกาฉี่เฉียงจึงต้องเลือกที่จะกลืนฝืนทนและไม่คิดอะไรกับผู้หญิงคนนี้"สองท่าน เชิญ"ในห้องอาหารโคมระย้าคริสตัลขนาดใหญ่ส่องสว่างในห้องอย่างสดใส แสดงถึงความหรูหราแบบเรียบง่ายทุกที่เมื่อหลินเกาอวี้เดินเข้าไป ก็เห็นคนสองคนนั่งอยู่ข้างในแล้ว และแววตาบ่งบอกถึงความไม่พอใจ"สองท่านนี้ไม่คุ้นตาเลย ไม่ทราบว่าคือ?"ปรากฎว่าไม่ใช่แค่การต้อนรับเราเท่านั้น ยังมีแขกคนอื่นด้วย!และสองคนนี้มาเร็วกว่า มองอย่างไรก็เหมือนหลินเกาอวี้มาใช้ประโยชน์จากพวกเขาชายหนุ่มและหญิงสาวคนนี้กลายเป็นแขกของครอบครัวของเฉินไท่ได้อย่างไร?"ผมขอแนะนำหน่อย คนสองคนนี้จากแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย ผู้อำนวยการหลินเกาอวี้และคู่หมั้นของเขาคุณเย่หลิงจวิ้น"เฉินไท่แนะนำทั้งสองฝ่ายในฐานะเจ้าภาพ"ท่านนี้คือคุณลั่ว และนี่คือเกาชิงเหยียน ลูกสาวของประธานเกา"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะทัศนคติที่เย่อหยิ่งของหลินเกาอวี้ แต่เป็นเพราะรัศมีอันชั่วร้ายในตัวเขาหลินเกาอวี้เลิกคิ้ว "นี่คือคนระดับสูงที่เมื่อคืนพวกคุณคุยโวมาตลอดเหรอ เห็นแล้วก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 126
แม้ว่าทักษะการแสดงของเย่หลิงจวิ้นจะไม่ค่อยดีนัก แต่เขายังคงมีสายตาที่ดีเพราะเขาอยู่ในวงการบันเทิงมาเป็นเวลานานเธอเห็นมานานแล้ว คู่หมั้นของเธอหลินเกาอวี้ไม่ชอบลั่วอู๋ฉาง ดังนั้นเธอจึงจงใจสร้างปัญหานี่คือโสมป่าแก่ที่เธอซื้อในราคาสูงจากร้านร้อยสมุนไพร ใครจะกล้าพูดไม่ดี?หากลั่วอู๋ฉางเป็นเหมือนคนอื่น ๆ และเพียงแต่ชื่นชมมัน ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ไม่มีความแตกต่างแต่ถ้าเขากล้าพูดอะไรไม่ดี เย่หลิงจวิ้นก็มีเหตุผลไม่น้อยกว่าสิบข้อที่จะหักล้างเขา!"ไม่มีความเห็น"ลั่วอู๋ฉางพูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นในความเป็นจริง ตอนเย่หลิงจวิ้นหยิบโสมป่าแก่ออกมา เขาก็มอแวบเดียวและไม่ได้มองอีกเลย"หมายความว่าไง?" เย่หลิงจวิ้นขมวดคิ้วลั่วอู๋ฉางกล่าวว่า "ถ้าคุณคิดว่ามันดี มันก็ดี""แน่นอนว่ามันดี! เจ็ดตำลึงเป็นโสมและแปดตำลึงเป็นสมบัติ โสมภูเขาเก่าแก่นี้เกินแปดตำลึง เป็นสิ่งที่ดีที่หายาก!"เย่หลิงจวิ้นแนะนำเขาอย่างหยิ่งผยองก่อนแล้วจึงเยาะเย้ย "ฉันคิดว่าคุณไม่รู้เรื่องเลย!""แม้แต่สมุนไพรดีหรือไม่ดีก็แยกไม่ออก ก็กล้าเรียกตัวเองว่าเป็นหมอเทวดาเหรอ?"เฉินไท่เริ่มไม่พอใจทันที "คุณเย่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 127
เขาเป็นเหมือนสิงโตที่โกรธแค้นในขณะนี้ โดยที่ดวงตาของเขาเบิกกว้างและมีแรงกดดันอันทรงพลังไหลออกมาจากร่างกายของเขาเย่หลิงจวิ้นหน้าซีดด้วยความตกใจและตัวสั่นไปทั้งตัว "สามี เขาตะโกนใส่ฉัน!"หลินเกาอวี้จับเย่หลิงจวิ้นไว้ในอ้อมแขนทันทีและพูดว่า "ไม่ต้องกลัว มีผมอยู่!""ทำไมพวกคุณถึงมีปฏิกิริยารุนแรงขนาดนี้? ก็แค่ด่าคนสองสามคำ ต้องทำให้ภรรยาของผมกลัวด้วยเหรอ! เฉินไท่ นี่ก็คือวิธีการต้อนรับแขกของชาวเมืองจิงไห่ของพวกคุณเหรอ?""นี่คือภรรยาของผม!" เฉินไท่พูดเสียงดัง"อะไรนะ?" หลินเกาอวี้และเย่หลิงจวิ้นเบิกตากว้างพร้อมกันเฉียวชิงเวยสภาพจิตใจไม่ดีและสภาพผิวก็แย่มากเพราะนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลานานนอกจากนี้การตัดสินใจออกมาเสิร์ฟชาโดยไม่ได้ตั้งใจ ก็เลยไม่มีเวลาแต่งตัวเลยมาด้วยชุดธรรมดาเฉินไท่ยังไม่ทันแนะนำเธอ เย่หลิงจวิ้นก็คิดไปก่อนว่าเฉียวชิงเวยเป็นคนรับใช้ที่งุ่มง่าม"โอ๊ย ขอโทษค่ะ คุณนายเฉิน!"เย่หลิงจวิ้นรีบเข้าไปและเปลี่ยนท่าทีเป็นประจบสอพลอ "ทั้งหมดเป็นความผิดของน้องสาว ไม่รู้ว่าท่านเป็นภรรยาของเถ่าแก่เฉิน รุกรานมาก ขอให้พี่สาวให้อภัยด้วย"เฉียวชิงเวยยิ้มอย่างมีน้ำใจ "ไม่เป็นไร คนที่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 128
"คุณลั่ว นี่มันอะไรกัน?" เกาชิงเหยียนถามอย่างเร่งรีบโสมนั้นเป็นของปลอมเหรอ?ไม่น่าเป็นไปได้!บุคคลที่มีสถานะอย่างหลินเกาอวี้ ไม่ควรที่จะปลอมเรื่องของขวัญไม่เช่นนั้นปฏิกิริยาของเขาคงไม่รุนแรงขนาดนี้แต่เมื่อพิจารณาถึงสถานะของลั่วอู๋ฉางในฐานะหมอเทวดา ก็ไม่น่าจะเข้าใจผิด"นั่นไม่ใช่โสมเลย แต่เป็นรากหญ้าเจ้าชู้ปลอมมา ฝีมือดีและดูเหมือนของจริงทุกประการ คนธรรมดายังบอกไม่ได้เลย แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญก็อาจเข้าใจผิดได้"ลั่วอู๋ฉางกล่าวอย่างฉะฉานว่า "โสมเป็นยาชูกำลังที่ยอดเยี่ยม และรากหญ้าเจ้าชู้ยังเป็นที่รู้จักกันในนามรากแห่งความชั่วร้าย มันมีคุณสมบัติเป็นยาเย็นและมีฤทธิ์ในการล้างสารพิษ ขจัดความร้อน ซึ่งตรงกันข้ามกับฤทธิ์ยาของโสม""ร่างกายของคุณนายเฉินอ่อนแอและต้องการความอบอุ่น การรับประทานรากหญ้าเจ้าชู้จะทำให้ร่างกายของเธอแย่ลง"เย่หลิงจวิ้นผู้ซึ่งได้แสดงด้านมืดออกมาแล้ว เปล่งเสียงออกมาดังมาก "ไร้สาระ! คุณแค่มองมันจากระยะไกลแล้วบอกว่ามันเป็นของปลอม!""""ฉันจะบอกด้วยว่าคุณตาบอดและพูดเรื่องไร้สาระที่นี่ ความน่าเชื่อถือของร้านร้อยสมุนไพร จะปล่อยให้สุนัขอย่างคุณทำลายได้อย่างไร!""สามี ค
Latest chapter
