Share
บทที่ 136
Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 137
จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดเสียงดัง "คุณชายหวัง เรื่องมาถึงขั้นนี้ยังต้องปิดบังอะไรอีก!""มีลุงไท่เป็นผู้สนับสนุนหลักของคุณ จำเป็นต้องกลัวพวกเขาเหรอ?""นังสารเลว อย่าพูดเรื่องไร้สาระ แม่งมึงเอ๊ยหุบปากเดี๋ยวนี้!""พ่อของผมมีบทบาทเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เป็นแค่ลูกน้องระหว่างตระกูลเกากับตระกูลสวี ทั้งสองฝ่ายดูถูกเขา แค่ผิวเผินดูมีเกียรติเท่านั้น"หวังจื่อเฟิงเกลียดจ้าวเหม่ยอวิ๋นมาก มันเป็นเรื่องชีวิตของตัวเอง และเขาจะไม่เสแสร้งอีกต่อไป"วันนั้นพ่อไม่ได้โทรหาลุงไท่เลย จะพูดได้ว่า เขาไม่มีเบอร์โทรศัพท์ลุงไท่เลย!""พ่อของผมไม่สามารถแม้แต่จะพูดต่อหน้าเกาฉี่เฉียง นับประสาอะไรกับลุงไท่ เขาไม่ได้หน้าตาใหญ่ขนาดนั้น และยิ่งไม่มีความกล้าหาญขนาดนั้นด้วย"หยางหว่านอวี่ตกตะลึงเธอคิดเสมอว่าพ่อลูกหวังจื่อเฟิงเป็นคนทำ และเคยพูดว่าจะหาเวลา ไปขอบคุณหวังฉีอิ๋งสักหน่อยด้วย"หรือว่าไม่ใช่คุณที่ช่วยประธานหยาง?"จ้าวเหม่ยอวิ๋นก็ตกตะลึงเช่นกัน "จะเป็นไปได้ยังไง ความดีความชอบแบบนี้ คุณต้องรับไว้สิ!""ผมรับไว้บ้าอะไร!"หวังจื่อเฟิงรีบวิ่งเข้าไปตบหน้าจ้าวเหม่ยอวิ๋นอย่างแรง "คุณอย่างทำให้ผมตายเหรอ ผมจะฆ่าคุณ!"จาก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 138
"บางทีหยางหว่านอวี่อาจจะรู้จักผู้ชายคนอื่น แล้วมีคนแอบช่วยก็ได้!"เป็นที่เข้าใจได้ว่าหวังจื่อเฟิงกระตือรือร้นที่จะขจัดความสงสัยออกไป"เธอมีชื่อเสียงว่าเป็นคาสโนวี่ อดีตสามีติดคุกแทนน้องชายเธอสี่ปี วันแรกที่ปล่อยออกมา ก็ถูกเธอทิ้งเลย"การโยนความผิดของเขา ทำให้จ้าวเหม่ยอวิ๋นและตระกูลหยางสามคนไม่ทันตั้งตัว"ไอ้แซ่หวังพูดมั่วซั่วอะไร เต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระ ลูกสาวของฉันใสสะอาด จะมีผู้ชายคนอื่นได้ยังไง!"สวีชุ่ยหลานทนฟังไม่ไหวอีกต่อไปและเริ่มตะคอกใส่หวังจื่อเฟิงหวังจื่อเฟิงตะคอกเบา ๆ "ใสสะอาดบ้าบออะไร ถ้าเธอสะอาดจริง ๆ จะไปหานายท่านสวีกลางดึกทำไม?""ผมเห็นชัดเจนว่าเสื้อผ้าของเธอขาดหลุดรุ่ย!"สวีชุ่ยหลานรีบวิ่งเข้ามาจะข่วนหน้าเขา "กล้าว่าลูกสาวฉันแบบนี้ ฉันขอสู้ตายกับนาย!"หวังจื่อเฟิงไม่มีทางตามใจเธอ จึงเตะสวีชุ่ยหลานออกไป"อีแก่ เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแกให้ตาย!"สวีชุ่ยหลานเริ่มร้องไห้ทันที "ไอ้แซ่หวัง นายกล้าดียังไงมาเตะฉัน!""น่าเสียดายที่ฉันปฏิบัติต่อนายเป็นลูกเขยมาตลอด ถึงกระนั้นนายก็ยังสู้ไอ้ขยะลั่วอู๋ฉางไม่ได้ ครอบครัวของเราตาบอดจริง ๆ"หยางซิ่งเหวินและหยางจวิ้นหาวก็โกรธเช่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 139
หยางหว่านอวี่ส่ายหัว "ฉันไม่รู้!"สวีโปยิ้มอย่างดุร้าย และยกมือขึ้นเพื่อรับแส้ที่ลูกศิษย์ของเขามอบให้ "งั้นฉันขอถามเธออีกครั้ง ไอ้แช่ลั่วซ่อนตัวอยู่ที่ไหน""ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" หยางหว่านอวี่ส่ายหัวอีกครั้งสวีโปโกรธทันที "นางสารเลว ให้หน้าไม่เอาใช่ไหม!""ในเมื่อเธอไม่ยอมพูด ฉันก็จะเฆี่ยนจนกว่าเธอจะยอมเปิดปาก ยังไม่มีใครสามารถต้านทานแส้มังกรพิษของฉันได้"สวีโปโบกแส้ยาวของเขาราวกับงูหลามยักษ์ที่ออกมาจากเหว กลายเป็นเงาสีดำ“เพียะ!”ด้วยเสียงแส้ บาดแผลเลือดก็ปรากฏขึ้นบนหลังของหยางหว่านอวี่เสื้อผ้าขาดและผิวก็ขาดสะบั้น!ภายใต้พลังอันมหาศาล เธอล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดแส้มังกรพิษ ซึ่งมีหนามจำนวนนับไม่ถ้วนซ่อนอยู่เมื่อแส้ลงไป เนื้อและเลือดก็กระจายเละเทะ!ปกติสวีโปจะใช้แส้นี้เพื่อสร้างอำนาจ ศิษย์คนใดที่กล้าไม่เชื่อฟังจะต้องยอมจำนนทันทีหลังจากถูกเฆี่ยนไปสามครั้งต้องรู้ว่าศิษย์ของเขาล้วนเป็นนักบู๊โบราณมีผิวที่หยาบกระด้างถ้าเป็นคนธรรมดาจะทนแส้ไม่ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงหยางหว่านอวี่ซึ่งเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ!"จะพูดไหม?"หยางหว่านอวี่กัดฟัน "ฉันไม่รู้!""เพียะ..."ตามมาด้วยการ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 140
โรงแรมฮิลตันห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นทันที"คุณลั่ว ผู้พิทักษ์เฉียวเพิ่งโทรมาบอกผมว่า สวีโปสั่งให้จับคนหลายคนรวมถึงหยางหว่านอวี่ และกำลังรุมประชาทัณฑ์ในห้องไว้ทุกข์บ้านตระกูลสวีอย่างโหดเหี้ยม"เกาชิงเหยียนเป็นคนโทรมา "นอกจากนี้ คนของสวีโปยังตามหาคุณไปทั่วโลก""ฉันได้ส่งคนไปที่ฮิลตันแล้ว นี่ก็จะพาคุณออกไป คุณจากไปได้อย่างสบายใจ ผู้พิทักษ์เฉียวได้พาคนไปแล้ว เขาบอกว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยแน่นอน"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้ว "ไม่จำเป็น! ส่งตำแหน่งของตระกูลสวีมาให้ผม"ตระกูลสวี ห้องไว้ทุกข์สวีโปและลูกศิษย์ทั้งหมดไปกินข้าวแล้ว เหลือเพียงไม่กี่คนของตระกูลสวีที่เฝ้าแต่ถึงอย่างนี้ หยางซิ่งเหวินและหวังจื่อเฟิงก็ยังไม่กล้าที่จะหลบหนีง่าย ๆเพราะพวกเขารู้ดีว่าไม่สามารถหนีออกจากเงื้อมือของสวีโปไปได้เลย และไม่กล้าเกิดความคิดที่จะหนี"ช่างชั่วช้าจริง ๆ!"สวีชุ่ยหลานมองลูกสาวที่หลังเปื้อนเลือดได้รับบาดเจ็บสาหัสและร้องไห้ฟูมฟาย"ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน ถูกเฆี่ยนเป็นแบบไหนแล้ว! ทั้ง ๆ ที่เป็นความผิดของไอ้ลั่วอู๋ฉางนั่น ทำไมต้องมาโทษพวกเรา"หยางซิ่งเหวินและ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 141
เขาไม่เพียงต้องการล้างแค้นให้สวีเทียนผู้เป็นพ่อของเขาเท่านั้น แต่เขายังต้องการล้างแค้นให้กับตัวเองด้วย และเอาคืนจากพวกเขาเป็นสิบเท่าร้อยเท่า!"ไม่มีปัญหา ฉันจะสอนนาย!" สวีโปเห็นด้วยทันทีสวีอวิ๋นฝานมีความสุขมากจนมีแสงชั่วร้ายแวบขึ้นมาในดวงตา "ขอบคุณครับ อารอง!"ในตอนนี้เอง"ตู้ม!"ประตูห้องอาหารถูกเตะเปิดออกบานพับสแตนเลสหนาถูกฉีกออกจากกัน และประตูไม้เนื้อแข็งหนักสองบานก็ลอยขึ้นไปกระแทกโต๊ะอาหารอย่างแรงลูกศิษย์หลายคนไม่ทันระวังและล้มลงทันทีมีร่างหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู เปล่งออร่าอันทรงพลังออกมาลั่วอู๋ฉางเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหยางหว่านอวี่เมื่อกี้ ในใจก็เต็มไปด้วยความโกรธหย่าแล้ว ไม่ได้หมายความว่าพวกคุณจะรังแกเธอได้ตามอำเภอใจ"ลั่วอู๋ฉาง นั่นเขาเอง!"ดวงตาของสวีอวิ๋นฝานเบิกกว้างและใบหน้าของเขาซีดลงด้วยความกลัว "เขาเป็นอดีตสามีของหยางหว่านอวี่ คนที่ทำร้ายผมกับพี่ชาย""กลัวอะไร! ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน เขาก็โดนลูกศิษย์ของฉันจับตัวมาได้" สวีโปพูดอย่างใจเย็นแต่วินาทีต่อมา ดูเหมือนเขาจะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติมีเพียงลั่วอู๋ฉางอยู่นอกประตู ลูกศิษย์ของเขาอยู่ที่ไหน?จากตระกูลส
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 142
ฝูงมด ลั่วอู๋ฉางไม่แม้แต่จะมองพวกเขาสักนิดดวงตาที่แหลมคมสองดวงที่มีเจตนาฆ่าตกไปที่ตัวสวีโปโดยตรงกว่าสามปีที่แล้ว อาจารย์พาหม่าเฉิงไท่มาเพื่อสอนลั่วอู๋ฉางให้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้เป็นเวลาสามวันเพื่อเป็นการตอบแทน ลั่วอู๋ฉางได้รักษาอาการป่วยที่ซ่อนอยู่และยืดอายุของเขาไปอีกยี่สิบปีตอนหม่าเฉิงไท่จากไป เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลั่วอู๋ฉางอีกต่อไปชายชราประหลาดใจกับพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมของเขา ยืนยันว่าเขาเป็นบุตรของกิเลน ในอนาคตจะสามารถทะยานขึ้นสู่ฟ้าได้อย่างแน่นอน ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้!"นายเป็นคนเฆี่ยนหยางหว่านอวี่? ขอโทษที ฉันขอถอนคำพูดเมื่อกี้!"ก่อนที่เขาจะพูดจบ ลั่วอู๋ฉางก็เคลื่อนไหวแล้วตอนนี้แม้ว่าหม่าเฉิงไท่จะคุกเข่าขอร้องลั่วอู๋ฉางด้วยตัวเอง เขาก็จะไม่ไม่มีทางปล่อยสวีโปไปลั่วอู๋ฉางแตะพื้นด้วยเท้าซ้ายและเตะเท้าขวาของเขาออกไปอย่างแรง เร็วมากจนเหลือแต่เงาลมเท้าทำให้เกิดเสียงที่ดังกึกก้อง และศิษย์ของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกเตะออกไปทันที"ตุ้บ!"คนดูเหมือนถูกรถไฟที่วิ่งด้วยความเร็วสูงชน ลอยตรงไปไกลกว่าสิบเมตร กระแทกกำแพงอย่างแรง ทิ้งหลุมแตกร้าวขนาดใหญ่เหมือนใยแมงมุม
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 143
"ว้าว..."สวีโปพ่นเลือดออกมาเต็มปาก เลือดที่พลุ่งพล่านระหว่างหน้าอกและหน้าท้องของเขาราวกับคลื่นขนาดใหญ่มีเพียงความรู้สึกเดียวที่เหลืออยู่ในตัวเจ็บ!ความเจ็บปวดแสนสาหัส!สวีโปเพิกเฉยต่อร่างกายที่สั่นอย่างรุนแรงและเงยหน้าขึ้นด้วยความยากลำบาก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจในฐานะนักบู๊โบราณ เขานึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาจะมีพลังอันทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร!เห็นได้ชัดว่าเขาใช้พลังไปสิบเท่า ทำร้ายอีกฝ่ายไม่ได้เลย แต่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอีกฝ่ายแทนต้องรู้ว่าสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์ ความแข็งแกร่งของสวีโปอยู่ในสิบอันดับแรกอย่างมั่นคงแม้แต่คนรุ่นลุงรุ่นอาหลายคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเขาเองก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าไม่ได้ลิ้มรสความล้มเหลวมากี่ปีแล้วไอ้หนุ่มคนนี้คือใคร?ปีศาจอะไรเช่นนี้!เขาอายุเท่าไหร่เองก็มีความแข็งแกร่งเช่นนี้แล้ว?สวีโปพยายามระงับเลือด แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ นั่นหมายความว่าเขาสูญเสียความสามารถในการต่อสู้อีกครั้งแล้วเขาไม่เคยนึกเคยฝันว่าเพียงกระบวนเดียวตัวเองก็จะพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง"นายแข็งแกร่งมาก!"สวีโปไม่ยอมรับอย่างมาก แต่ความจริงก็อยู่ตรงหน้าเขา เขาพูด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 144
เมื่อเฉียวจินซงเดินเข้าไปในลานบ้าน สิ่งแรกที่เขาเห็นคือห้องโถงไว้ทุกข์"รายงานครับท่าน ไม่มีสาวกลูกศิษย์ของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์เฝ้าอยู่จริง ๆ มีเพียงคนของตระกูลสวีไม่กี่คน ถูกพวกเราควบคุมแล้ว" ลูกน้องรายงานเฉียวจินซงเหลือบมองหยางหว่านอวี่ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนหมดสติแล้วออกคำสั่ง"โทรเรียกรถพยาบาล ทิ้งคนไว้สองสามคนเพื่อความปลอดภัย ที่เหลือตามฉันไปที่สวนหลังบ้าน"สมาชิกในทีมเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีทันที ในมุมมองของพวกเขา การต่อสู้ที่ดุเดือดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เฉียวจินซงก็คิดเช่นนั้นเช่นกัน ลูกศิษย์สำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์นั้นแข็งแกร่งและไม่เคยยอมแพ้ง่าย ๆในไม่ช้าเฉียวจินซงและคนอื่น ๆ ก็มาถึงสวนหลังบ้าน"รอก่อน ทุกคนอยู่ข้างนอกและอย่าทำอะไรบุ่มบ่าม!"เฉียวจินซงซึ่งกำลังเดินอยู่ข้างหน้า จู่ ๆ ก็เปลี่ยนคำสั่ง ทำให้สมาชิกในทีมไม่ทันระวังตัวแล้วเขาก็เดินเข้าไปคนเดียวเพราะเห็นศพนอนอยู่บนพื้นข้างใน นอนไปหลายทิศ มีเลือดไหลเหมือนแม่น้ำไม่ใช่เรื่องยากที่จะบอกจากเสื้อผ้าของเขาว่าเขาเป็นศิษย์ของสำนักหมัดศักดิ์สิทธิ์หนังศีรษะของเฉียวจินซงชาเมื่อเห็นมัน เขายืนเขย่งปลายเท้าและ
Latest chapter
