Share
บทที่ 170
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 171
พูดจบ เขาก็หาต่อไปไม่นานทีมสองก็โทรมารายงานว่า "หัวหน้า ไม่มีใครอยู่ในรถวิศวะ ประตูล็อคอยู่ เป็นรถขนาดใหญ่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้เลย""เราทำได้แต่ทิ้งรถแล้วเดินขึ้นภูเขาซึ่งจะใช้เวลานานกว่าอย่างน้อยสามเท่า"เฉียวจินซงพูดอย่างไม่คิดเลยว่า "ขึ้นเขาทันที วิ่งเดินหน้า! เจอบุคคลต้องสงสัยจับไว้ให้หมด!"ที่ด้านหลังภูเขา มีรถออฟโรดสองคันกำลังขับอยู่บนถนนที่ขรุขระไม่นานก็มาถึงบ้านร้างแห่งหนึ่งและรถก็ขับเข้าไปในลานบ้าน"ออกมา!"พวกหลินเกาอวี้ทั้งสามคนถูกลากออกจากประตูรถอย่างหยาบคายยกเว้นเย่หลิงจวิ้น เขาและตู้อวี่ชุนมีรอยแผลเป็นบนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัดในความเป็นจริงเย่หลิงจวิ้นก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน เสื้อคุมโดนฉีกขาด ผมที่ยุ่งเหยิงเหมือนรังนกทั้งสามคนยังไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ถูกปากกระบอกปืนสีดำจ่อหัวตู้อวี่ชุนเกือบจะฉี่ลาดด้วยความตกใจ และอุทานว่า "พวกนายเป็นใคร ต้องการทำอะไร?""อีกไม่นานพวกนายก็จะรู้เอง!"ผู้ชายที่เป็นหัวหน้าไม่ใช่ใครอื่นนั่นก็คืออาจารย์เจินจื่อเห็นได้ชัดว่าเขาปลอมตัวมา ถอดผ้าคลุมศีรษะออกและเปลี่ยนอีกชุดหนึ่ง ไม่เกี่ยวข้องกับเทพเซียนอะไรเลยทั้งตัวดูดุร้ายผิดปกติ แ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 172
"เท่าไหร่นะ?"ดวงตาของหลินเกาอวี้เบิกกว้าง "นายล้อเล่นหรือเปล่า? ฉันจะมีเงินมากมายขนาดนั้นได้ยังไง!"หนึ่งพันล้าน!ยังดอลลาร์อีก!พวกนายกล้าเอ่ยปากจริง ๆ คิดว่าบ้านฉันเปิดธนาคารหรือพิมพ์ธนบัตรเหรอ?"เป็นถึงคุณชายตระกูลหลิน เป็นบุคคลที่มีอำนาจและมีใบหน้าในแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย แค่หนึ่งพันล้านดอลลาร์ นายจะไม่มีเหรอ?"ชายคนนั้นหันกระบี่ในมือแล้วพูดอย่างเย็นชา "ไอ้แซ่หลิน ผมขอแนะนำให้นายทำความเข้าใจสถานการณ์และอย่าทำเรื่องที่สละชีวิตโดยเสียดายสมบัติ"หลินเกาอวี้พูดอย่างจริงจัง "ครอบครัวของเรามีเงินนิดหน่อย แต่มากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นเป็นสินทรัพย์ถาวร!""สภาพคล่องต่ำมาก นายเคยเห็นนักธุรกิจที่จะเก็บเงินไว้ในธนาคารแทนการลงทุนเหรอ?""นั่นเป็นเรื่องของนาย นายไม่ยอมให้ งั้นก็ต้องขอโทษด้วย ฉันจะทำให้คนเข้าใจว่าอะไรที่เรียกว่าเสียทั้งคนทั้งเงิน งั้นก็เริ่มจากเธอก่อนเลย"พูดจบเขาก็ยกมีดขึ้นมาเล็งไปที่เย่หลิงจวิ้น"สามี คุณไม่สนใจฉันไม่ได้นะ ฉันไม่อยากตาย คุณรีบให้เขา ให้เงินเขาสิ!"เย่หลิงจวิ้นกรีดร้องเมื่อมองดูกระบี่ที่เข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ กลัวมากจนแทบจะร้องไห้"เงินไม่มีย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 173
"แต่มีข้อเรียกเปลี่ยนข้าหนึ่ง คุณต้องรับรองความปลอดภัยของเรา ไม่เช่นนั้น อย่าคิดว่าจะได้รับเงินสักบาทจากฉัน!"พี่งูเผยสีหน้าดีใจ รายได้ก้อนใหญ่ขนาดนี้เขาไม่สามารถปิดบังความสุขในใจได้อีกต่อไป"วางใจได้ งูดำของเราซื่อสัตย์ที่สุด ขอแค่เงินเข้าบัญชี ปล่อยคนทันที"หลินเกาอวี้ดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยกลัวแล้ว พูดว่า "การโอนเงินจำนวนมากขนาดนี้ ต้องใช้คอมพิวเตอร์ส่วนตัวของฉันถึงจะได้ นายปล่อยผมกลับไป พอถึงโรงแรมฉันจะโอนเงินทันที"พี่งูเก็บรอยยิ้ม คิ้วดาบขมวดพูดว่า "ปล่อยนายไปแล้ว นายจะยังให้เงินอยุ่อีกเหรอ?""หลังจากที่นายกลับไปแล้ว เกรงว่าสิ่งแรกคือพาผู้พิทักษ์มาปราบปรามพวกเรา!""ถ้าฉันพูดไม่ผิด คนที่เพิ่งยืนอยู่ที่ประตูใหญ่และไม่ยอมเข้ามา ก็คือผู้นําของผู้พิทักษ์เมืองจิงไห่ใช่ไหม!"หลินเกาอวี้รีบอธิบายว่า "ฉันไม่กล้าที่จะไม่ให้ คู่หมั้นของฉันกับเถ่าแก่ตู้ยังอยู่ในมือนาย ฉันไม่มีทางไม่สนใจพวกเขา""ไม่อย่างนั้น นายส่งคนตามไปดูฉัน ฉันสัญญาว่าจะไม่เล่นลูกไม้อะไร!"พี่งูดูเคร่งขรึมและตะโกน "ข้างนอก ตอนนี้ต้องมีการจัดคนไว้หมดแล้ว ต่อให้มีคนตามนายไปมากมายแค่ไหน พวกเขาก็จะทุ่มเทชีวิตเพื่อช่วยนาย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 174
สำหรับคำสัญญาของงูดำ หลินเกาอวี้มีความไม่เชือ่คนกลุ่มนี้ ล้วนเป็นพวกอาชญากรที่ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตา พูดสัญญากับพวกเขา ไม่ต่างจากการวางแผนร้ายกับเสือตอนนี้หลินเกาอวี้ฝากความหวังไว้กับเย่หลิงจวิ้นเท่านั้นหวังว่าเธอจะสามารถกลับโรงแรมได้อย่างราบรื่นและจ่ายค่าไถ่ได้อย่างราบรื่นนี่เป็นกระบวนการที่ต้องรอนานรีบเร่งไม่ได้หากเทียบกันแล้วเขายังถือว่าดีตู้อวี่ชุนที่อยู่ข้าง ๆ กัดฟันด้วยความเจ็บปวด บาดแผลที่ไหล่ยังมีเลือดไหลไม่หยุด อีกฝ่ายไม่มีแผนที่จะรักษาเขาเลยแม้ว่าเศรษฐีมือใหม่อย่างตู้อวี่ชุนจะสามารถทำเงินได้ แต่งูดำเป็นระดับไหน ย่อมไม่สะดุดตาแม้แต่เงินของเขายังไม่อยู่ในสายตา ย่อมไม่สนใจชีวิตของเขารถออฟโรดเปิดประตูแล้วโยนเย่หลิงจวิ้นซึ่งสวมหมวกคลุมสีดำไปที่ข้างถนนจากนั้นก็รีบเหยียบคันเร่งออกไป"ฉึกฉึก!"เย่หลิงจวิ้นขดตัวอยู่บนพื้นหญ้า เมื่อเธอลุกขึ้นนั่งและถอดหมวกออก อีกฝ่ายก็หายไปแล้วนี่เป็นป่าชานเมือง ด้านหน้าไม่มีหมู่บ้าน ด้านหลังไม่มีร้านค้าเย่หลิงจวิ้นมองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีโจร และถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ใบหน้าของเต็มไปด้วยความดีใจไม่ว่ายังไงชีวิตของตนก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 175
ไม่คิดว่าโอกาสจะมาถึงเร็วขนาดนี้!ในความเป็นจริงเธอเพิ่งรู้วันนี้ว่านอกจากคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและรหัสผ่านแล้ว ยังจำเป็นต้องมีชิปเข้ารหัสอีกด้วยคุ้มครองสามเท่า!ต้องบอกว่าหลินเกาอวี้เป็นคนระมัดระวังอย่างมากการลักพาตัวในวันนี้เป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับหลินเกาอวี้ แต่เป็นสิ่งที่ดีมากสำหรับเธอเย่หลิงจวิ้นเย่หลิงจวิ้นสอดชิปเข้าไปในโฮสต์ด้วยมือที่สั่นเทา หลังจากดำเนินการหลายครั้ง จำนวนเงินในบัญชีก็ปรากฏขึ้น"สี่...สี่พันล้านดอลลาร์!"เมื่อเห็นตัวเลขที่เรียงกันเป็นแถวยาวนั้น เย่หลิงจวิ้นก็รู้สึกว่าหัวใจกำลังจะพุ่งออกมา!เงินก้อนนี้ เป็นโครงการลงทุนที่แก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยจะใช้ในเมืองจิงไห่ครั้งนี้ อำนาจเป็นของหลินเกาอวี้เท่านั้นในความเป็นจริง แม้แต่หลินเกาอวี้ก็ไม่รู้ว่าเหตุใดนักธุรกิจระดับสูงจึงสนใจเมืองจิงไห่เล็ก ๆ แห่งนี้ก่อนหน้านี้ไม่มีสัญญาณใด ๆ ทีเดียวก็มีมูลค่าถึงสี่พันล้านดอลลาร์!มันเหมือนกับการตัดสินใจชั่วขณะของผู้บริหารระดับสูง ซึ่งยากที่จะเข้าใจดวงตาเย่หลิงจวิ้นเบิกกว้าง และการหายใจก็เร็วขึ้น หลังจากประหลาดใจ ดวงตาก็เต็มไปด้วยความโลภเธอจ้องมองตัวเลขนี้ เงิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 176
"เธอพูดว่าฆ่าใครนะ?"พี่งูเบิกตากว้าง คิดว่าเขาได้ยินผิดหลินเกาอวี้ดูตกใจ และไม่อยากที่จะเชื่อสิ่งที่ได้ยินแม้แต่ตู้อวี่ชุนที่กำลังแอบฟังก็ยังรู้สึกประหลาดใจ"ฉันจะพูดอีกครั้ง ฟังให้ดีนะ ฆ่าหลินเกาอวี้ซะ"เสียงเย็นชาของเย่หลิงจวิ้นดังขึ้นอีกครั้งโดยไม่มีอารมณ์ใด ๆ เลย และพูดทีละคำ "ฆ่าเขาแล้วฉันจะจ่ายเงินให้นายทันที!""ใช่แล้ว จัดการแซ่ตู้นั่นไปพร้อมเลยด้วย!""ไม่ยุ่งยากอะไร เชื่อว่าพวกนายก็ไม่อยากปล่อยให้ใครรอด เปิดเผยตัวตนของตัวเองใช่ไหม?"ใบหน้าของหลินเกาอวี้ซีดเซียว ตู้อวี่ชุนก็เช่นกันคู่หมั้นของตัวเองกลับต้องการชีวิตของเขา!ถ้าเขาไม่ได้ยินกับหูของเขาเอง เขาจะไม่เชื่อเลย!ทันใดนั้น หลินเกาอวี้ก็นึกถึงเงินสี่พันล้านดอลลาร์ในบัญชีและตระหนักได้ในทันใด"เย่หลิงจวิ้น เธอบ้าไปแล้วเหรอ? กลับเข้าข้างโจรเพราะเงิน!"หลินเกาอวี้ตะโกนเสียงดัง "ฉันคิดว่าฉันดีกับเธอไม่น้อย อันดับแรกฉันหย่ากับภรรยาเก่าเพื่อเธอ จากนั้นฉันก็หมั้นหมายกับเธอทันที""หลังจากที่เราแต่งงานกัน เงินของฉันก็ไม่ใช่เงินของเธอเหรอ? เธอมันโง่มาก!"เย่หลิงจวิ้นแก้ไขอย่างจริงจัง "ไม่ ไม่ ไม่! เงินของคุณจะเป็นเงิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 177
เฮลิคอปเตอร์กำลังลาดตระเวนบนท้องฟ้า แต่ก็ไม่ได้อะไรเลยเช่นกันเฉียวจินซงเสียใจมาก!ทำไมไม่ฟังคุณลั่ว ทำไมไม่ทนอีกหน่อย ทำไมต้องยอมเย่หลิงจวิ้น?ด้วยความเร็วในการค้นหาภูเขาแบบนี้ จนฟ้ามืดก็ไม่แน่ว่าจะหาคนเจอ"ใครน่ะ?"ทีมผู้พิทักษ์ที่รับผิดชอบการเฝ้าระวังตะโกนและยกปืนหลายกระบอกพร้อมกัน"อย่ายิง ฉันคือคู่หมั้นของหลินเกาอวี้ เย่หลิงจวิ้น!"เย่หลิงจวิ้นยืนอยู่ในคูน้ำในสภาพที่น่าสังเวช เสื้อผ้าแบรนด์เนมราคาแพงเปื้อนไปด้วยโคลนและกิ่งไม้ใบหญ้าถุงน่องของเธอเต็มไปด้วยรู ผมของเธอยุ่ง และรองเท้าหายไปข้างหนึ่งหลังจากยืนยันตัวตนของเธอแล้ว สมาชิกในทีมต่างก็ประหลาดใจและรายงานเรื่องนี้ทันที"หัวหน้า เราเจอคุณเย่หลิงจวิ้นแล้ว เธอสบายดี เธอแค่กลัวมากเกินไป อารมณ์ไม่ค่อยมั่นคง!""ตามคำอธิบายของคุณเย่ เธอหลบหนีโดยการกระโดดลงจากรถตอนโจรไม่สนใจและซ่อนตัวอยู่ในคูน้ำ""เข้าใจแล้วครับหัวหน้า เรารอคุณอยู่ที่นี่!"ครู่ต่อมาเฉียวจินซงก็ปรากฏตัวต่อหน้าเย่หลิงจวิ้นด้วยสีหน้ากระตือรือร้น "คุณเย่ ผู้อำนวยการหลินล่ะ?""สามีของฉัน... เกรงว่าเขาจะตายแล้ว..."เย่หลิงจวิ้นร้องไห้และพูดว่า "พวกอาชญากรนั้นเ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 178
ชิงเหยน กรุ๊ปวันนี้ลั่วอู๋ฉางแทบไม่ได้โดดงานเลย ซึ่งทำให้ตู้หมิงเจ๋อรู้สึกแปลก ๆเนื่องจากเขาประสบปัญหากับลั่วอู๋ฉางหลายครั้ง ตู้หมิงเจ๋อจึงพยายามมอบหมายงานให้เขาเพราะไม่แน่ใจ ตู้หมิงเจ๋อจึงให้เขาจัดการเอกสารสองสามอย่างผลก็คือ ลั่วอู๋ฉางไม่ปฏิเสธ แต่ยอมรับด้วยความยินดีเมื่อตู้หมิงเจ๋อเห็นแบบนี้ก็รู้สึกเสียใจรู้ว่าผู้ชายคนนี้ให้ความร่วมมือขนาดนี้ น่าจะมอบหมายงานยาก ๆ ให้เขาในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของลั่วอู๋ฉางดังขึ้นเขาหยิบขึ้นมาดู ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปข้างนอก"นายจะไปทำอะไร งานของนายเสร็จแล้วเหรอ?" ตู้หมิงเจ๋อก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดเขาทันทีลั่วอู๋ฉางตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า "ไม่!""ในเมื่อรับช่วงต่อแล้ว ก็ต้องเริ่มให้จบ นายขาดความรับผิดชอบขนาดนี้ นี่มันอะไรกัน?""ฉันจะบอกนายให้ลั่วอู๋ฉาง อย่าคิดว่ามีหญิงสาวแซ่เซี่ยของแผนกบุคคลคอยสนับสนุน แล้วนายจะทำอะไรก็ได้ที่นี่"ตู้หมิงเจ๋อเอาเรื่องขึ้นเรื่อย ๆ "ถ้าทำงานไม่เสร็จ นายอย่าคิดว่าจะไปไหนได้?""การขัดขวางฉัน ไม่มีประโยชน์ต่อนาย และยังมีเวลาที่นายต้องเสียใจด้วย" ลั่วอู๋ฉางผลักเขาออกไปโดยตรง ยกเท้าก็ไปตู้หมิงเจ๋อมองดูแผ่น
Latest chapter
