Share
บทที่ 180
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 181
แม้ว่าสุดท้ายจะหยุดไม่ได้ แต่ก็ต้องพยายามถ่วงเวลาให้เขาพลาดโอกาสในการช่วยชีวิตที่ดีที่สุดหลินเกาอวี้ต้องตาย!“เพียะ!”ลั่วอู๋ฉางโบกมือออกไป และเย่หลิงจวิ้นก็ล้มลงกับพื้น โดยมีเลือดปรากฏอยู่ที่มุมปาก"ไสหัวไปให้พ้น!"เสียงตำหนิด้วยความโกรธ ใบหน้าที่กลัวของเย่หลิงจวิ้นซีดเซียว หดตัวลงบนพื้นไม่กล้าขยับเขยื้อนราชันมังกรลั่วเทียนไม่ทำร้ายผู้หญิง ยกเว้นผู้หญิงเลวทราม!คนอื่น ๆ ก็สงบลงและไม่กล้าพูดอีกลั่วอู๋ฉางเดินเข้าไปในห้องผ่าตัด และทั้งสองก็รีบตามเข้าไป จากนั้นก็ปิดประตูการเต้นของหัวใจทั้งสองเครื่องขึ้นเป็นเส้นตรงหลินเกาอวี้และตู้อวี่ชุนนอนอยู่บนเตียงผ่าตัด ดวงตาของพวกเขาปิดสนิท ใบหน้าของพวกเขาราวกับกระดาษทองคำ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตายแล้วลั่วอู๋ฉางอยู่ที่ทำงานและไม่ได้พกเข็มทองติดตัวไปด้วย ดังนั้นเขาจึงขอให้โรงพยาบาลเตรียมสองชุดภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของหลี่เหวินหัวและหลิวตงฉี่ เขาเริ่มแสดงเทคนิคการฝังเข็มอันประณีตเห็นแต่เขาเริ่มลงมือ และเข็มเหล็กก็ปักลงบนจุดฝังเข็มอย่างแม่นยำ"โอ้พระเจ้า นี่ก็คือ 'เข็มรวมวิญญาณมือผี' ที่สูญหายไปนาน มันช่างน่าทึ่งจริง ๆ!"หลายวันมานี
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 182
ไม่ใช่ลั่วอู๋ฉางดูถูกหลินเกาอวี้ การเพิ่มเป็นสองเท่าหมายความว่าเขาต้องจ่ายทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัว!ครั้งหนึ่งเคยมีคนอวดฉลาดและแอบโอนทรัพย์สินออกทันทีหลังจากรักษากับลั่วอู๋ฉางเสร็จจากนั้นก็นำทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของครอบครัวไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลเป็นผลให้ชายคนนั้นล้มละลายภายในสามวันไม่เพียงแต่กลายเป็นคนจนเท่านั้น แต่ยังเสียชีวิตทันทีอีกด้วยลั่วอู๋ฉางแค่บอกผู้ป่วยรายอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาไม่ได้ดำเนินการใด ๆ ด้วยตัวเอง และผู้ป่วยที่ "ซื่อสัตย์" เหล่านี้ก็ร่วมมือกันเพื่อจัดการกับชายคนนั้นตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้าคิดเรื่องนี้ ไม่ต้องพูดถึงการผิดนัดชำระหนี้ของพวกเขาเลยดังนั้นลั่วอู๋ฉางจึงไม่จริงจังกับคำพูดของหลินเกาอวี้ แค่คิดว่าเขาตื่นเต้นเกินไปและแค่ล้อเล่นนอกห้องผ่าตัด ทุกคนเงี่ยหูฟังและดูประหลาดใจ"ทำไม...ดูเหมือนฉันจะได้ยินเสียงของผู้อำนวยการหลิน? ไม่ได้ประกาศว่าตายแล้วเหรอ? เป็นไปได้ยังไง!""ไม่จริง ต้องไม่จริงแน่ ๆ นายประสาทหลอน!"แตกต่างจากคนอื่นที่เดาแต่ปาก ตู้หมิงเจ๋อผลักประตูโดยตรง "จริงหรือเท็จ เปิดประตูดูก็รู้แล้ว!"ด้วยเสียง "เอี๊ยด" ประตูก็ถูกผลักให้เปิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 183
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเย่หลิงจวิ้นเห็นว่าเรื่องนี้ถูกเปิดเผย ก็แข็งกระด้างทันทีและตะโกนเหมือนคนบ้า "ไอ้แซ่หลิน อย่าดีใจเร็วไปหน่อยเลย!""เงินของนายถูกฉันโอนออกไปแล้ว นายกล้าตบฉันอีกทีลองดูสิ""ฉันให้นายไม่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว ไม่มีทางแล้วล่ะสิ โมโหให้ตายไปซะ!"หน้าอกของหลินเกาอวี้โกรธอย่างรุนแรง "เธอ กล้าหาญมาก ไม่กลัวว่าฉันจะฆ่าเธอเหรอ?""กลัวนาย! ตอนนี้เงินอยู่ในมือของฉันแล้ว นายลองกล้าแตะต้องฉันดูสิ?"เย่หลิงจวิ้นพูดด้วยสีหน้าดุร้าย "ถ้านายอยากได้ก็ขอร้องฉัน คุกเข่าลงและขอร้อง บางทีฉันอาจจะให้ทานนายนิดหน่อย!"แย่ที่สุดก็เอากันให้ตายไปข้างหนึ่ง ใครกลัวใคร?หลินเกาอวี้หัวเราะด้วยความโกรธ "เธอคิดว่า จุดประสงค์ที่ฉันใช้ชิปเข้ารหัสคืออะไร เพียงเพื่อเก็บเป็นความลับเท่านั้นเหรอ?""เงินทั้งหมดที่โอนผ่านมันจะทิ้งร่องรอยไว้!""ไม่ว่าเทคนิคการฟอกเงินจะก้าวหน้าแค่ไหน มันก็ไม่ได้ช่วยอะไร ฉันแค่โทรหาธนาคาร แล้วทีมงานที่ทรงพลังของพวกเขาจะช่วยฉันกู้คืนได้ภายในไม่กี่นาที"ดวงตาของเย่หลิงจวิ้นเบิกกว้างด้วยท่าทางสิ้นหวังในแง่ของกลวิธี เธอสิบคนรวมกัน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 184
ตู้หมิงเจ๋อตกใจและพูดอย่างสบาย ๆ "ต้องการเท่าไหร่ นายจะเรียกเท่าไหร่ก็ได้ ฉันให้นาย!"คำพูดนี้ทำให้หลิวตงฉี่และหลี่เหวินหัวหัวเราะเยาะชีวิตสามารถใช้เพื่อหาเงินได้ แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะซื้อชีวิตด้วยเงิน"ฉันไม่ได้ขาดแคลนเงิน"ลั่วอู๋ฉางไม่ได้มองเขาแม้แต่น้อย ปฏิเสธโดยตรงว่า "เมื่อกี้มีคนพูดแล้ว ไม่อนุญาตให้ผมแตะต้องพ่อของเขา เลยไม่ช่วย!"ตู้หมิงเจ๋อเริ่มวิตกกังวลและพูดเสียงดัง "ลั่วอู๋ฉาง นายแก้ตัว!""ฉันไม่รู้ว่าเมื่อกี้นายสามารถช่วยได้ ถ้าไม่รู้ก็ไม่ผิด จะมาโทษฉันได้ยังไง? ในเมื่อนายสามารถช่วยได้ ทำไมไม่ช่วยล่ะ เห็นคนตายไม่ช่วย นายเห็นชีวิตคนเป็นผักปลาเหรอ!"ลั่วอู๋ฉางไม่จำเป็นต้องอธิบายแต่เขามองไปที่เตียงผ่าตัดแล้วพูดว่า "ถ่วงเวลานานเกินไป คนตายสนิทแล้ว ไม่จำเป็นต้องช่วยแล้ว""แล้วทำไมนายไม่รีบไปล่ะ?"ตู้หมิงเจ๋อเป็นคนไร้เหตุผลและเลือกลืมสิ่งที่ตัวเองขัดขวางทุกวิธีทางลั่วอู๋ฉางไม่พอใจอย่างมากกับการกล่าวหาปัญญาอ่อนนี้แม้แต่หลินเกาอวี้ก็ขมวดคิ้ว โดยคิดว่าตู้หมิงเจ๋อ เจ๋อไร้สมองเห็นได้ชัดว่าเขาขอความช่วยเหลือจากคนอื่น แต่ทำเหมือนคนอื่นเป็นหนี้คุณ ใครจะชอบ?หมอมีหัวใจเ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 185
กี่ล้านดอลลาร์?หรือกี่สิบล้าน?แม้จะแพงกว่าเล็กน้อย แต่เขาก็ยังสามารถซื้อได้!เขาเรียนรู้จากทั้งสองคนว่า ลั่วอู๋ฉางใช้เวลาเพียงสิบนาทีเท่านั้น นับจากเวลาที่เขาลงมือจนถึงตอนที่เขาฟื้นคืนชีพอีกทั้งไม่มีการใช้อุปกรณ์ใด ๆใช้เข็มแค่สองชุด จะแพงขนาดไหนกัน?หลี่เหวินหัวขมวดคิ้วและพูดว่า "ทรัพย์สินตระกูลครึ่งหนึ่ง""เท่าไหร่?" ดวงตาของหลินเกาอวี้เบิกกว้าง เขาคิดว่าหลี่เหวินหัวกำลังล้อเล่นหลี่เหวินหัวกล่าวอย่างเคร่งขรึม "นี่คือกฎของคุณลั่ว ตราบใดที่คุณรับการรักษาจากเขา จะต้องจ่ายทรัพย์สินของตระกูลครึ่งหนึ่งเป็นค่ารักษา""ถ้ารักษาไม่หายล่ะ ก็ยังต้องจ่ายอีกเหรอ?" หลินเกาอวี้ถามพร้อมกับเบิกตากว้างทั้งสองหัวเราะพร้อมกันหลี่เหวินหัวส่ายหัว "สถานการณ์ที่คุณพูดถึงไม่มีอยู่เลย"ใครก็ตามที่รักษากับราชันมังกรลั่วเทียน จะรักษาไม่หายได้อย่างไร?คนไหนไม่จ่ายค่ารักษาอย่างมีความสุขแล้วก็จากไปอย่างมีความสุขหลินเกาอวี้ขมวดคิ้วอย่างต่อเนื่อง และมีแสงที่ซับซ้อนหลายดวงฉายแวววาวในดวงตาทรัพย์สินตระกูลครึ่งหนึ่ง ล้ออะไรเล่น!เศรษฐีธรรมดาก็ช่างมัน เดิมทีก็มีสมบัติไม่มาก ให้ก็ให้ฉันเป็นคนรวยมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 186
"รู้กันหรือยัง ตู้หมิงเจ๋อออกแล้ว!""อะไรนะ? เมื่อวานยังมาทำงานอยู่เลย ฉันจำได้ว่าเขาทะเลาะกับใครแล้วจากไปอย่างรีบร้อน อยู่ดี ๆ ก็ลาออกได้อย่างไร!""ดูเหมือนว่าเขาจะทะเลาะกับลั่วอู๋ฉาง โอ้พระเจ้า! เป็นไปได้ไหมที่ลั่วอู๋ฉางคนนี้มีภูมิหลังที่ลึกลับ ถึงขนาดที่แม้แต่ผู้จัดการตู้ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา"ในบริเวณสำนักงาน เพื่อนร่วมงานคุยกันเยอะมาก"ฉันเพิ่งได้ยินเพื่อนร่วมงานในแผนกธุรการพูดว่า อวี๋จวิ้นหยางส่งรายงานการลาออกในตอนเช้า ไม่รอให้ฝ่ายบุคคลอนุมัติ ก็จากไปเลนทันที!""หรือว่าจะเจอบ้านหลังใหม่แล้ว หรือกลัวจนไม่กล้าอยู่ต่ออีกแม้แต่นาทีเดียว ไม่มีคำอธิบายที่สาม""ลั่วอู๋ฉางคนนี้มีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?"อวี๋อีเหรินก็รู้สึกแปลกเช่นกันอวี๋จวิ้นหยางถูกย้ายไปยังแผนกธุรการเพื่อดูแลเครื่องปรับอากาศเพียงเพราะเขาสร้างปัญหาให้กับลั่วอู๋ฉาง ตอนนี้ถึงคราวตู้หมิงเจ๋อแล้ว?ไม่น่านะ!อวี๋จวิ้นหยางเป็นเพียงพนักงานธรรมดา ตู้หมิงเจ๋อเป็นผู้จัดการแผนกยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลตู้ยังมีหุ้นในชิงเหยน กรุ๊ป ดังนั้นใครไปก็ไม่ควรเป็นเขาไปเซี่ยซินซินเดินมาด้วยรองเท้าส้นสูงแล้วพูดว่า "
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 187
อวี๋อีเหรินรักษามารยาทและยิ้ม "เกือบเสร็จแล้วค่ะ ย้ายออกได้เป็นอย่างช้าสุดพรุ่งนี้ ฉันทำความสะอาดห้องแล้ว เฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าก็ไม่เสียหาย""จะดีหรือพัง คุณพูดเองไม่ได้!"เจ้าของบ้านแกล้งทำเป็นมองไปรอบ ๆ และไม่พบข้อบกพร่องใด ๆอวี๋อีเหรินดูแลสิ่งต่าง ๆ ในบ้านเป็นอย่างดีและไม่ได้ทำให้สิ่งเหล่านั้นเสียหายแต่อย่างใด เธอมีจิตสำนึกที่ชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้ และถามว่า "คุณก็มาดูแล้ว เงินมัดจำจะคืนให้ฉันได้แล้วหรือยัง?""คุณฝันกลางวันอะไรอยู่?"เจ้าของบ้านดึงหน้าของเขาและพูดด้วยการเยาะเย้: "คุณผิดสัญญาและผมไม่ได้เรียกร้องค่าชดเชยจากคุณด้วยซ้ำ คุณกล้าดียังไงมาขอเงินมัดจำจากผม?""คุณหมายความว่ายังไง?" อวี๋อีเหรินรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา"ในไลน์เราไม่ได้คุยกันไว้แบบนี้ คุณตอบตกลงอย่างชัดเจน ฉันจึงเริ่มเก็บของ"เจ้าของบ้านยิ้มอย่างน่ากลัว "ผมเสียใจแล้ว ไม่ได้เหรอ?""สัญญาด้วยวาจาไม่มีผลทางกฎหมาย หากผู้เช่าผิดสัญญาล่วงหน้าเจ้าของบ้านมีสิทธิ์หักเงินมัดจำ นี่เป็นกฎเข้าใจไหม?"เขาได้เรียนรู้จากการสนทนาทางไลน์กับอวี๋อีเหรินว่าเพื่อนร่วมห้องได้ย้ายออกไปนานแล้ว เหลือเพียงอวี๋อีเหร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 188
อวี๋อีเหรินร้องขอความเมตตาครั้งแล้วครั้งเล่า ดูน่าสงสารและน่าสมเพชเจ้าของบ้านไม่มีความเห็นอกเห็นใจต่อเธอ แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นและเริ่มฉีกเสื้อผ้าของเธอ"ฉึก!"เสื้อคลุมของอวี๋อีเหรินถูกฉีกออก เผยผิวที่ขาวราวหิมะและละเอียดอ่อนของเธอดวงตาของเจ้าของบ้านเป็นประกายทันที เหมือนหมาป่าหิวโหยเห็นแกะตัวน้อย!ดูเหมือนแกะกำลังจะตกเข้าปากเสืออวี๋อีเหรินสิ้นหวังแล้ว และประตูก็ถูกเปิดออก"ปัง!"ร่างสูงปรากฏที่ประตูแล้วตะโกน "หยุดนะ!"อวี๋อีเหรินก็ถือโอกาสวิ่งหนี ดึงเสื้อผ้าของเธอมาบังตัว และซุกตัวอยู่ในมุมตัวสั่นผู้มาเยือนไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลั่วอู๋ฉาง ซึ่งอาของเขาอวี๋ซือหยวนขอให้ช่วยลูกสาวขนของอวี๋อีเหรินคิดว่าตัวเองมีสัมภาระไม่มากนักและไม่ต้องการความช่วยเหลือนอกจากนี้ก็ไม่อยากอยู่กับลั่วอู๋ฉางตามลำพัง รู้สึกอึดอัดนิดหน่อย ดังนั้นจึงปฏิเสธโชคดีที่อวี๋ซือหยวนให้ที่อยู่กับลั่วอู๋ฉาง ไม่เช่นนั้นสถานการณ์คงจะแย่มาก"นายเป็นใคร? กล้าดีมาก คาดไม่ถึงว่าจะบุกเข้ามาในบ้านส่วนตัว!"หลังจากประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง เจ้าของบ้านก็เสแสร้งทันที "อยากโดนฟ้องใช่ไหม?""ถ้ารู้งานก็รีบออกไป อย
Latest chapter
