บทที่ 293

ลูกน้องทำผิดพลาด ไม่ควรให้หม่าเฉิงไท่ที่เป็นอาจารย์มาแบกรับแทน

ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ลาออกจากตำแหน่งเจ้าสำนักมานานแล้ว

หม่าเฉิงไท่ยืนขึ้นอย่างระมัดระวัง เขาวางแผนที่จะคุกเข่าลงจนกว่าเขาจะได้รับการอภัยจากราชันมังกรลั่วเทียน

แต่ตอนนี้คุณลั่วเอ่ยปากแล้ว หม่าเฉิงไท่ก็ไม่กล้าขัดขืน การทำตามเป็นพื้นฐานของคำขอที่สุด

ลั่วอู๋ฉางอธิบายสั้น ๆ เรื่องที่สวีโปแอบสนับสนุนการขยายตัวของกองกำลังใต้ดิน แก้แค้นผู้อื่นตามอำเภอใจและการกระทำของอาจารย์ศิษย์ฉีหยวนอู่

"ลูกศิษย์ลูกหาชั่วร้าย ก่อกรรมทําเข็ญ เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง!"

ใบหน้าแก่ของหม่าเฉิงไท่เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความเขินอาย เขาไม่เคยรู้สึกเขินอายขนาดนี้มาก่อนในชีวิต และเขาต้องการที่จะหารอยแตกบนพื้นเพื่อคลานเข้าไป

ผู้อาวุโสของศาลบังคับใช้กฎหมายทั้งหกคนรู้สึกละอายใจมากยิ่งขึ้น

จนกระทั่งตอนนี้พวกเขาตระหนักว่าในขณะที่พวกเขาอ้างว่ายุติธรรมและบังคับใช้กฎหมาย พวกเขากำลังช่วยลูกศิษย์ของพวกเขารังแกคนดี ๆ

พวกเขาไม่เคยก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดสิ่งที่สวีโปและฉีหยวนอู่ทำ และไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ

ผู้เสียหายมาเพื่อขอคำอธิบายแต่กลับปฏิบัติ