Share

บทที่ 87

“อารอง คุณอามาได้อย่างไรคะ?” เกาชิงเหยียนตกตะลึง

เกาฉี่เซิ่งหน้านิ่งเหมือนสายน้ำ ขาดแค่เขียนคำว่าไม่พอใจบนหน้าผาก จากนั้นพูดด้วยความโมโห “ฉันไม่มาได้เหรอ? ตระกูลนี้ ไม่ควรจะมอบให้เธอรับผิดชอบ!”

“พี่ใหญ่อาการหนักขนาดนั้น เธอกลับพาเขาย้ายไปมา อยู่ที่โรงพยาบาลประจำเมืองเอกดี ๆ กลับพากลับมาที่เมืองจิงไห่ สิ่งอำนวยความสะดวกเทียบกับเมืองเอกได้อย่างไร! รับกลับมาก็รับกลับมาเถอะ เธอไม่ให้เขาแอดมิทที่โรงพยาบาล ส่งกลับมาบ้านนี่มันยังไงกัน?”

“รับกลับมาเธอก็ไม่สนใจ แต่ละวันออกไปปรากฏตัวในสังคม แถมยังมีอารมณ์จัดงานเลี้ยงการกุศลอะไร นี่ให้คนเขาหัวเราะเยาะ ๆ ชัด ๆ”

“ฉันตัดสินใจแล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป อาการป่วยของพี่ใหญ่กับเรื่องทั้งหมดของตระกูลเกา ฉันเป็นคนจัดการ! เธอเด็กผู้หญิง ไม่ต้องเข้ามายุ่งวุ่นวายแล้ว!”

เกาชิงเหยียนร้อนใจทันที “อาดูพ่อของหนู เขาดีกว่าเมื่อก่อนแล้ว หนูเชิญหมอเทวดามารักษาเขา ไม่นานก็จะหายดีแล้ว”

“ดีอะไรล่ะ ยังหมดสติอยู่ไม่ใช่เหรอ! หมอเทวดาบ้าบอ เธอต้องถูกหลอกแน่นอน หมอเทวดาอยู่ที่ไหน?”

เกาฉี่เซิ่งมองไปรอบ ๆ สายตาจ้องมองไปที่ลั่วอู๋ฉาง “หรือว่าเป็นเขาเหรอ?”

เกาชิงเหยียน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status