บทที่ 16 นั่นคือสิ่งที่เธอคิดเหรอ?

เซี่ยซีหว่านมองไปที่เขา ชายร่างสูงโปร่งยืนย้อนแสงอยู่ แสงไฟเจิดจ้าปกคลุมรูปร่างหล่อเหลา และสะท้อนแสงสามมิติ ชายในเสื้อเชิ้ตสีดำดูลึกลับและเย็นชามากกว่าปกติ

เซี่ยซีหว่านหลบตาลงอย่างรวดเร็ว เขาสวมใส่เข็มขัดหนังสีดำราคาแพง รอบเอวของเขาดูหนา และแน่นมาก อืม...เยี่ยหลิงพูดว่า...

โธ่เอ๊ย เธอกำลังคิดอะไรอยู่?

เมื่อตระหนักได้ว่าเธอถูกคำพูดเยี่ยหลิงชักจูงเสียแล้ว เซี่ยซีหว่านจึงหยุดความคิดบ้า ๆ บอ ๆ ของเธออย่างรวดเร็ว และถามด้วยน้ำเสียงปกติว่า “คุณชายลู่คุณมายืนทำอะไรตรงนี้คะ?”

ลู่หานถิงมองไปยังดวงตาที่สดใสและเปล่งประกายของหญิงสาว เขาเลิกคิ้วขึ้น แล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าฉันจะเจอเจ้าแมวน้อยตัวลายร้องเหมียวอยู่ตรงนั้น”

ใบหน้าของเซี่ยซีหว่านแดงก่ำ เธอปาผ้าเช็ดตัวในมือไปยังใบหน้าที่หล่อเหลาของชายคนนั้น

ลู่หานถิงไม่ได้หลบ ผ้าเช็ดตัวผืนนั้นโดนใบหน้าของเขาเต็ม ๆ จากนั้นก็ตกลงบนพื้นพรม เขาส่งเสียงหัวเราะเธอจากในลำคอ

เซี่ยซีหว่านเอื้อมมือไปปิดประตูห้องน้ำ

แต่เขางอเข่าขวางประตูไว้ครึ่งหนึ่ง “คุณโกรธเหรอ”

เซี่ยซีหว่านพ่นลมหายใจ และไม่สนใจเขา

“ผมกำลังบินจะไปต่างประเทศเพื่อทำธุรกิจ และผมอาจจะไม่ได