Share

บทที่ 2

“นี่เป็นแบล็กการ์ดหลงเถิง ข้างในบัตรมีเงินอยู่ห้าร้อยล้านบาท สามารถใช้ได้ทุกร้านค้าที่อยู่ในเครือหอการค้าหลงเถิงเมืองเทียนไห่ครับ”

“อีกทั้งท่านเองคงเพิ่งมาถึง น่าจะยังไม่มีที่พัก นี่เป็นบัตรคีย์การ์ดวิลล่าของโซนสกายพาเลซหนึ่งครับ ได้โปรดรับมันไว้เถอะ”

“ใจกว้างดีนะครับ มีเรื่องอะไรก็ว่ามาเถอะ” เย่เทียนหยู่เผยแววตาลึกล้ำราวกับเขามองทุกอย่างออกอยู่แล้ว

“ราชามังกรช่างปรีชา หยางเฉียนเฉียนลูกสาวของกระผมมักมีอาการตัวเย็นมาตลอดครึ่งปีที่ผ่านมานี้ เราหาหมอมาไม่น้อย แต่ไร้หนทางครับ” หยางต้าฝูรีบพูด

“ไม่ต้องกังวล แค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น รอพรุ่งนี้ผมหาเวลาว่างไปช่วยเธอรักษาก็พอแล้ว”

“ยอดไปเลยครับ กระผมขอขอบคุณท่านราชามังกร!”

หยางต้าฝูพูดด้วยความตื่นเต้น เขาเองก็ได้สอบถามผู้คนไปทั่วสารทิศ จนในที่สุดก็ค้นพบความลับอันยิ่งใหญ่

ราชามังกรหนุ่มองค์ใหม่กลายเป็นแพทย์เซียนที่เขาตามหามาแสนนานแต่หาไม่พบเสียที เป็นแพทย์เซียนที่ชอบหลบซ่อนตัว

ช่างเหลือเชื่อจริง ๆ ใครจะคิดว่า แพทย์เซียนในตำนานจะยังเด็กขนาดนี้ และยังเป็นราชามังกรแห่งหลงเหมินอีกด้วย

หลังจากได้รับคำตอบแล้ว หยางต้าฝูมีความสุขมากเขาจึงพูดขึ้นต่อ “ท่านราชามังกร ไม่ทราบว่าท่านมีสิ่งใดอยากจะรับสั่งกระผมหรือไม่ ในเมืองเทียนไห่แห่งนี้ ไม่มีสิ่งใดที่กระผมทำไม่ได้”

“ช่วยตามหาคนคนหนึ่งให้ผมหน่อย เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง” เย่เทียนหยู่เล่าสถานการณ์ให้หยางต้าฝูฟัง

“ได้ครับ กระผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยท่านตามหา!”

“แล้วก็ กระผมได้เชิญชวนเหล่าคนชั้นสูงมากมายเพื่อมางานเลี้ยงต้อนรับท่านในค่ำคืนนี้แล้วครับ”

เย่เทียนหยู่ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินดังนั้น “ผมไม่ชอบโอ้อวด เรื่องงานเลี้ยงช่างมันเถอะ”

“แต่ว่า กระผมได้เตรียมการไว้แล้ว”

“ยกเลิกเถอะ”

“ครับ”

“ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วขอผมจะลงจากรถนะ แล้วก็ ต่อไปอย่าคอยเรียกผมราชามังกรเลยครับ เรียกผมเย่เทียนหยู่ก็พอ” เย่เทียนหยู่ไม่อยากดึงดูดสายตาผู้คนมากไป

“ครับ!”

หยางต้าฝูฟังออกว่าเย่เทียนหยู่ต้องการถ่อมตัว และเขาก็ตกลงด้วยความเคารพทันที

แม้ว่าพวกเขาจะติดต่อกันเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ก็ไม่มีเคยมีใครให้ความรู้สึกตึงเครียดและกดดันแก่เขาแบบนี้เลยตั้งแต่เขาเข้ามารับตำแหน่ง

หลังจากเย่เทียนหยู่ออกมาแล้ว เขาก็หาอะไรกินก่อนจะเรียกรถไปยังบ้านคู่หมั้นของเขาในทันที

ณ ซันไชน์รอยัลวิลล่า!

ทันทีที่มาถึงก็มีคนแจ้งให้เขาเข้าไปในห้องโถงของวิลล่า จากนั้นเขาก็เห็นผู้หญิงที่งดงามมากคนหนึ่งเดินมาหาเขา

เธอมีใบหน้ารูปไข่ ทรงคิ้วโค้งมน ริมฝีปากกระจับแบบเชอร์รี่ รูปร่างเพรียวบาง ขาเรียวยาวผิวพรรณขาวเนียน ลักษณะท่าทางดูสงบเยือกเย็นและสูงส่ง

เป็นสาวสวยที่เขาทำศึกมรสุมไปด้วยเมื่อคืนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะได้มาเจอกันที่นี่

แต่ผู้หญิงคนนี้สวยมากจนเขาอดประหลาดใจไม่ได้ น่าเสียดายที่เธอออกจะเย็นชาเกินไปหน่อย ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าไม่อาจจับต้องได้

สีหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเธอเห็นเย่เทียนหยู่ "คุณมาทำอะไรที่นี่?" เธอพูดขึ้นด้วยความกังวลและโมโห

เมื่อเช้านี้ตาคนชั่วนี่รับปากไว้ดิบดีแล้วนี่ เผลอแป๊บเดียวกลับมาตามหาเธอถึงที่บ้าน ชัดเจนเลยว่าเขาอยากจะแบล็กเมล์เธอ

“ผมมาหาภรรยา”

เมื่อได้ยินแบบนี้ หลินว่านหรูก็มั่นใจจุดประสงค์ของอีกฝ่ายมากขึ้น และพูดด้วยความโกรธว่า "นายเลิกหวังลม ๆ แล้ง ๆ ได้เลย เพราะฉันไม่มีวันถูกนายข่มขู่หรอก"

“คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรน่ะ? ผมมาที่นี่เพื่อพบหลินหว่านหรูคู่หมั้นของผม ไม่ใช่คุณสักหน่อย”

“คู่หมั้นหลินหว่านหรู นายคือเย่เทียนหยู่เหรอ?”

ในที่สุด หลินหว่านหรูก็ตระหนักได้ว่าเธอเคยได้ยินปู่ของเธอพูดถึงชื่อของอีกฝ่าย แต่ไม่เคยเห็นหน้าตาของเขามา

ก่อน และยังบอกด้วยว่าเขาโดดเด่นแค่ไหน คิดไม่ถึงว่าจะเป็นตาคนพวกไม่ทำมาหากินบ้านนอกคอกนานี่

เธอใจลอยมาตลอดระหว่างทางที่เธอกลับบ้าน

ในฐานะประธานของหลินซื่อกรุ๊ปผู้สง่างามและสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทมาจากต่างประเทศ แต่กลับเอาความบริสุทธิ์ของตัวเองไปทิ้งให้กับคนไร้ความสามารถแบบนี้ เธอเสียใจจนมีความคิดอยากตายเลยด้วยซ้ำ

แต่ไม่คิดว่า ตาคนบ้านนอกคนนั้นจะยังเป็นคู่หมั้นของเธอด้วย

ถ้าต้องมาแต่งงานกับคนแบบนี้ตายเสียยังดีกว่า

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status