Share

บทที่ 378

เมื่อหลินหว่านหรูได้ยินก็ยิ่งโมโห “ประธานซู นี่คุณยังข่มขู่กันแบบเปิดเผยอีกเหรอคะ​? คุณอย่าลืมนะ ว่าทุกอย่างในห้องนี้จะถูกเผยแพร่ไปด้านนอก คุณไม่กลัวถูกประณามหรือไง?”

“ประณาม​?”

“ใครจะประณาม พวกพนักงานชั้นต่ำที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่น่ะเหรอ?”

“น่าตลกสิ้นดี!”

ซูเหวินฮุยเผยสีหน้าเย่อหยิ่ง“จะว่าไปแล้ว เมื่อกี้นี้ผมเพิ่งให้คนตัดการเชื่อมต่อของที่นี่กับคนข้างนอกไปน่ะนะ” เขาพูดอย่างเยาะเย้ย

“เพราะอย่างนั้นเองสินะ ถึงว่าทำไมถึงได้ผยองขนาดนี้”

เย่เทียนหยู่เอ่ย “แต่ว่านะประธานซู เราทำสิ่งใดฟ้าย่อมมีตา คุณไม่กลัวกรรมตามสนองหรือไง?”

“กรรมตามสนอง ใครจะมาสนองผมได้ คุณเหรอ?”

“หรือไอ้พวกชั้นต่ำไร้สมองข้างนอกนั่น?”

“ช่างน่าหัวเราะจริงๆ!”

ซูเหวินฮุยพูดอย่างเย็นชา “หลินหว่านหรู ผมจะไม่พูดเหลวไหลกับพวกคุณอีก สรุปแล้ว ถ้าคุณแก้ปัญหาเครื่องสำอางปัวเรต์ไม่ได้ ก็รอชดใช้ก็แล้วกัน”

“แต่ว่าตอนนี้คุณทำให้ผมโมโห คงไม่ได้ชดใช้กันแค่เงินสองร้อยห้าสิบล้าน นอกจากชดใช้ด้วยเงินแล้ว ยังมีด้วยชื่อเสียงกับอื่น ๆ ด้วย”

“ส่วนคุณ เย่เทียนหยู่ เพลิดเพลินกับชีวิตช่วงนี้ให้ดีเถอะ เพราะวันเวลาของคุณคงเหลืออีกไม่มาก”

ยิ่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status