บทที่ 91

ทว่าในใจนางกลับสนุกสนานมาก นางชอบนักแหละที่ฮว๋าซื่อมาจับชู้เองถึงที่!

น่าเสียดายที่นางถูกผ้าเช็ดหน้าปิดทับอยู่ ก็เลยมองไม่เห็นสถานการณ์ในห้อง

จิ่งโม่เยี่ยปรายตามองนางแวบหนึ่ง เขาเติบโตมาในวัง จึงคุ้นเคยกับกลอุบายของสตรีพวกนั้นเป็นอย่างดี

ถึงวิธีการของฮว๋าซื่อจะไม่ได้ปราดเปรื่อง แล้วยังดูเป็นการหาเรื่องอย่างเห็นได้ชัด แต่มันกลับโหดเหี้ยมอย่างมาก

เขาพอจะรู้มาบ้างว่าสถานการณ์ของเฟิ่งชูอิ่งในจวนสกุลหลินไม่สู้ดีนัก แต่กลับเพิ่งเคยได้สัมผัสกับตัวครั้งแรก

ตอนนี้เขาเริ่มจะเข้าใจบ้างแล้วว่าทำไมเฟิ่งชูอิ่งถึงพูดโกหกได้คล่องปากขนาดนั้น คงเป็นเพราะถูกคนพวกนี้บีบคั้นเอาน่ะสิ

ฮว๋าซื่อตะโกนอยู่นอกห้อง “ตอนนี้ชายชู้ก็อยู่ในห้องกับเจ้าด้วย เจ้ายังกล้าพูดจาเช่นนี้อีกหรือ เจ้าทำให้ข้าผิดหวังเหลือเกิน!

“พวกเจ้าน่ะ เข้าไปจับตัวชายชู้ออกมาเดี๋ยวนี้!”

พวกบ่าวชายพากันจ้องมองศพที่นอนกองบนพื้น ไม่มีใครกล้านำออกไปแม้แต่คนเดียว

บ่าวบางคนถึงกับถอยหลังหนี เดินเข้ามาหาฮว๋าซื่อแล้วกล่าวว่า “ฮูหยิน ชายชู้คนนั้นโหดเหี้ยมมากขอรับ เขาฆ่าคนในจวนด้วย!”

ฮว๋าซื่อได้ยินก็โกรธจัด “เป็นใครกันถึงกล้าทำตัวเช่นนี้ในจวนสกุลหลิน!”