Share
บทที่ 783
Related chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 784
คนที่ส่งไปส่งจดหมายก่อนหน้านี้คงจะต้องตายจากการสกัดกั้นของโจวโยวแล้วแน่นอนหนี้แค้นของพวกเขา มีเพียงการที่ท่านอ๋องอี้ชนะการต่อสู้ครั้งนี้เท่านั้นจึงจะสามารถหักล้างได้!หลี่ว์จงเจ๋อเดินลึกเข้าไปตามถนนภูเขาเรื่อย ๆ ด้วยความที่มืดแล้วทำให้มองทางไม่ชัดจึงกลิ้งตกจากบนเขาลงไปและบาดเจ็บที่เท้า แต่เขาก็มิกล้าหยุดพักจากนั้นหลี่ว์จงเจ๋อก็ตัดก้านไม้เล็ก ๆ มาพยุงตัวเองให้เดินหน้าต่อไปไม่รู้ว่าเดินไปกี่ชั่วยามแล้ว หลี่ว์จงเจ๋อก็มองเห็นค่ายทหารชายแดนอยู่ไกล ๆ ตะเกียงน้ำมันที่แขวนอยู่นั้นเปรียบเหมือนแสงนำทางช่วยเพิ่มความมั่นใจของหลี่ว์จงเจ๋ออย่างมากถึงแล้ว อดทนอีกนิดก็ถึงแล้ว!ร่างกายของหลี่ว์จงเจ๋อได้รับบาดเจ็บ เสื้อผ้าของเขาก็ขาดรุ่งริ่งตอนที่กลิ้งตกลงไป หากมีกระจก เขาก็คงจะมองเห็นได้ว่าตนมิต่างจากขอทานเลยหลังจากออกจากป่ามาได้ เดินไปอีกไม่กี่สิบเมตรก็ถึงค่ายทหารแล้วแต่หลี่ว์จงเจ๋อไม่คาดคิดเลยว่า จู่ ๆ ทหารสิบกว่านายจะโผล่ออกมาจากพุ่มไม้ พร้อมกับดาบที่จ่ออยู่บนคอของหลี่ว์จงเจ๋อ...เมื่อหลี่ว์จงเจ๋อเห็นดังนั้น ใจของเขาก็จมดิ่งลงชัยชนะอยู่แค่เอื้อม แต่เขากลับกำลังจะตายในรุ่งสาง...เขา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 785
“หมอบ!”เสียงตะโกนดังมาจากไกล ๆ หลี่ว์จงเจ๋อจึงดึงทหารให้นอนลงที่พื้นโดยสัญชาตญาณลูกธนูพุ่งผ่านเหนือหัวของพวกเขาไปเกือบจะเวลาเดียวกันเสียงกีบม้าดังขึ้นอย่างรวดเร็ว หลี่ว์จงเจ๋อก็ได้ยินเสียงกระตุ้นอีกหลายครั้ง เขาจึงรีบหันไปมอง แล้วก็เห็นลูกธนูเข้าที่หน้าอกของทหารที่กำลังเล็งมาใส่เขาเต็ม ๆเขามองไปด้านข้างอีกครั้ง แล้วก็เห็นแม่ทัพขี่ม้าดำนำมาพร้อมกับทหารอีกสองสามคน“นายทหารหลิน หยุด มิเช่นนั้นข้าจะฆ่าเจ้า!” แม่ทัพม้าดำตะโกนเสียงเข้มหลี่ว์จงเจ๋อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยจึงมองไป ภายใต้แสงจันทร์นั้น มีใบหน้าอันเข้มขรึมของแม่ทัพม้าดำ พร้อมด้วยคิ้วหนา ๆ กับท่าทางยุติธรรม...นั่นท่านลุงของตนเองที่มิได้เจอกันมาหลายปีแล้วใช่หรือไม่… หยวนเต๋อหรือ?“ท่านลุง...”หลี่ว์จงเจ๋อชะงักทันที พูดมิออกว่าเป็นความตื่นเต้นหรือเป็นเพราะที่รอดชีวิตมาได้...เขารู้เพียงแค่ว่าเขาส่งข่าวถึงแล้วนายทหารหลินยังคงคิดจะต่อต้านอีก แต่เมื่อหยวนเต๋อได้ยินเสียงของหลี่ว์จงเจ๋อ เขาก็โกรธมากเขารู้มาจากแม่ทัพกู่นานแล้วว่าหลานชายของเขาติดตามท่านอ๋องอี้มาที่เว่ยโจวเขายังคิดเลยว่าจะหาโอกาสไปพบหลี่ว์จงเจ๋อ แต่ก็ถูกง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 786
แม่ทัพกู่รู้ทักษะของหลิงเสี่ยงดีเขาสอนมาเองกับมือ แม้ว่าหลิงเสี่ยงจะต้องเผชิญหน้ากับศัตรู แต่จะเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะหายตัวอย่างไร้ร่องรอยเช่นนั้น!ดังนั้น แม่ทัพกู่จึงแอบให้พวกพ้องสืบสวนการหายตัวไปของหลิงเสี่ยงการสืบสวนนี้เผยความลับที่ซ่อนอยู่ของรองผู้บัญชาการอู๋ แม่ทัพเซี่ยและข้าหลวงหยางออกมาก่อนหน้านี้แม่ทัพกู่ก็สงสัยอยู่ว่าหลิงเสี่ยงจะถูกแม่ทัพเซี่ยจับตัวไป และอาจจะถูกขังอยู่ที่คุกในเว่ยโจวแม่ทัพกู่กำลังหาโอกาสเข้าไปในเว่ยโจวเพื่อที่จะตามหา แต่ผลก็คือโรคระบาดแพร่กระจายไปทั่ว และทหารจำนวนไม่น้อยในค่ายทหารก็ติดโรคระบาดเช่นกันเรื่องการช่วยเหลือหลิงเสี่ยงจึงต้องระงับไว้ก่อนชั่วคราวแต่เหตุผลที่แม่ทัพกู่ลงมือกับรองผู้บัญชาการอู๋อย่างรวดเร็วเช่นนี้ก็เพราะว่าหลิงเสี่ยงเช่นกันแม้ว่าแม่ทัพกู่จะมิสามารถไปช่วยหลิงเสี่ยงได้ด้วยตัวเอง แต่เขาก็มีสายลับของตนเองในเมืองเว่ยโจวเช่นกันเมื่อหลิงเสี่ยงหลบหนีจากแดนประหารมาได้ แล้วข้าหลวงเว่ยโจวส่งเจ้าหน้าที่ทหารจำนวนมากไปตามจับกุมหลิงเสี่ยงนั้น การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่นี้ทำให้สายลับได้รู้ทางสายลับจึงส่งข่าวมาทันทีแม่ทัพกู่รักษาการณ์ก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 787
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนขององค์ชายเว่ย แต่ก่อนหน้านี้พวกเขาก็แค่ถวายเงินให้กับองค์ชายเว่ยเท่านั้นองค์ชายเว่ยมิรู้เลยว่าพวกเขาขายอาหาร เครื่องยาสมุนไพร และอาวุธให้กับฉีตะวันออกในนามขององค์ชายเว่ย!หากองค์ชายเว่ยรู้เรื่องที่พวกเขาสมคบคิดกับแคว้นศัตรูเข้า จะต้องพยายามตีตัวออกหากจากพวกเขาเป็นแน่!แล้วเขาจะพูดช่วยพวกเขาได้อย่างไร!รองผู้บัญชาการอู๋นึกถึงครอบครัวของตน พวกเขามิรู้ว่าเงินที่ตนเอากลับไปให้มีที่มาเช่นนี้!หากถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานสมคบคิดกับแคว้นศัตรู ทั้งครอบครัวของเขาก็จะต้องถูกตัดหัว!รองผู้บัญชาการอู๋หลับตาแล้วคุกเข่าลงกับพื้นเสียงดังกึกก้องลูก ๆ ของเขา พ่อแม่ของเขาต่างก็จะต้องเดือดร้อนไปด้วย...หากรองผู้บัญชาการอู๋ถูกพากลับไปเมืองหลวง เขาจะสู้หน้ากับครอบครัวของตนได้เยี่ยงไร!รองผู้บัญชาการอู่ยิ่งคิดก็ยิ่งสิ้นหวังในช่วงหลายปีมานี้ตระกูลอู๋มิเพียงแต่ซื้อบ้านหลังใหญ่ในเมืองหลวงเท่านั้น แต่ยังซื้อพื้นที่เพาะปลูกนับหมื่นหน่วยในบ้านเกิดของพวกเขาด้วย สิ่งเหล่านี้แค่สืบหาก็จะพบได้อย่างชัดเจนเลย!แต่เมื่อเงินถึงระดับที่มั่นคงแล้วก็จะกลายเป็นชุดตัวเลขที่ไม่มีความหมาย...ห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 788
เมื่อท่านจินต้าเห็นเขา ก็ก้าวไปแล้วเอ่ย “พระชายากำลังช่วยลู่หนานอยู่พ่ะย่ะค่ะ ลู่หนานถูกแทงหลายแผล… พระชายาทำการผ่าตัดเขามาเกือบสองชั่วยามแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”"พระชายาบอกว่าอาการของลู่หนานมิสู้ดีนัก นางรับประกันมิได้ว่าจะช่วยลู่หนานได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ!”หัวใจของเซียวหลินเทียนจมดิ่งลงทันที ลู่หนานติดตามตนมาหลายปี ในใจของเขา พวกลู่หนานกับจ้าวซวนสนิทสนมกับตนเหมือนเป็นพี่น้อง“แม่ทัพฉินถูกหลิงฮุยตัดแขนไปครึ่งหนึ่งพ่ะย่ะค่ะ!”ท่านจินต้ามิอยากจะปกป้ององค์หญิงหก จึงบอกเรื่องทุกอย่างที่เซียวทงทำกับฉินซานและลู่หนานให้เซียวหลินเทียนฟังเซียวหลินเทียนฟังแล้วจิตใจก็เย็นชาขึ้นมาฉินซานไปช่วยพาตัวเซียวทงออกมาตามคำสั่งของตน เขามิคาดคิดเลยว่าเซียวทงจะกล้าหักหลังฉินซาน!หลังจากฟังเรื่องจากท่านจินต้าแล้ว เซียวหลินเทียนก็โกรธมากจนอยากจะทุบตีเซียวทงให้ตายหากรู้อย่างนี้ ตอนแรกเขาจะไม่เชื่อฟังคำสั่งของเสด็จพ่อเด็ดขาด และจะยืนกรานปฏิเสธมิให้เซียวทงติดตามตนออกมา“นางอยู่ที่ใด?”เซียวหลินเทียนตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว“พักผ่อนอยู่ตรงนั้นพ่ะย่ะค่ะ!”อาการบาดเจ็บของเซียวทงนั้นเล็กน้อยมาก ที่ร้ายแรงที่สุดคือแ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 789
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าการสูญเสียแขนมีความหมายต่อแม่ทัพฉินเยี่ยงไร?”“ชีวิตของเขาถูกเจ้าทำลายไปแล้ว!”เซียวหลินเทียนรู้สึกผิดและเสียใจ อารมณ์ทั้งหมดรวมเข้าด้วยกัน แล้วก็ตะคอกอย่างฉุนเฉียวจนคนทั้งภูเขาด้านหลังได้ยินกันหมด“เหตุใดตระกูลเซียวของข้าถึงเลี้ยงสัตว์ที่เลวร้ายยิ่งกว่าหมูยิ่งกว่าสุนัขเยี่ยงเจ้าเอาไว้!”“เหตุใดเจ้ามิไปตาย! เจ้าต่างหากที่สมควรจะเสียแขน! เจ้าต่างหากคือคนที่สมควรตาย!”“เจ้ายังมีหน้ามาบอกว่าเจ้าได้รับบาดเจ็บ อีกทั้งยังกล้าขอให้ข้าส่งเจ้ากลับไปอีก!”“เจ้าแหกตาสุนัขของเจ้าดูเสียว่าในบรรดาผู้บาดเจ็บที่นี่ มีใครบ้างที่มิได้เจ็บหนักกว่าเจ้า!”เซียวทงโกรธที่ถูกเซียวหลินเทียนดุ คนจำนวนมากมองมาที่นางด้วยสายตาดูถูก นางรู้สึกอับอายมากแต่เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธของเซียวหลินเทียน เซียวทงก็มิกล้าโต้แย้งอะไรออกไปนับว่านางยังฉลาด รู้ว่าตนทำให้เซียวหลินเทียนโกรธมากจริง ๆท่าทีโกรธเกรี้ยวของเซียวหลินเทียนน่ากลัวยิ่งกว่าเสด็จพ่อโกรธหลายสิบเท่าหากนางกล้าโต้เถียงไปอีก เซียวหลินเทียนอาจจะฆ่านางก็ได้!ทหารเหล่านั้นก็มีความโกรธแบบเดียวกับเซียวหลินเทียนในสายตาของพวกเขา แม้ว่าเซี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 790
ดีที่เซียวหลินเทียนมิได้สนใจคำพูดของฉินรั่วซือ แล้วเมินฉินรั่วซือไปเอ่ยฉินซานด้วยเสียงทุ้ม“แม่ทัพฉิน หากเจ้ายินดีรับใช้ข้า ข้าก็ยินดีอย่างที่สุด! เจ้าดูแลอาการบาดเจ็บให้ดีก่อน รอกลับไปข้าจะขอกับเสด็จพ่อให้พวกเจ้ามาอยู่ในกรมโยธาธิการที่ข้ารับผิดชอบในตอนนี้!”“อย่าได้ดูถูกกรมโยธาธิการเชียว หลิงอวี๋บอกว่าหากกรมโยธาธิการทำงานได้ดีจะเป็นประโยชน์ต่อแคว้นและราษฎร กลับไปหากมีเวลาเราค่อยคุยรายละเอียดกัน มีเจ้ามาช่วยงานข้า เราร่วมมือกันจะได้ทำสิ่งดี ๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อแคว้นและราษฎรมากขึ้นอย่างแน่นอน!”ฉินซานมองออกว่าเซียวหลินเทียนจริงใจ คำพูดของเขาทำให้รู้สึกสบายใจมากฉินซานเอ่ยทันที “พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง เช่นนั้นตกลงกันตามนี้พ่ะย่ะค่ะ! ท่านอ๋องทรงงานเถิด! กระหม่อมมิรบกวนท่านอ๋องแล้ว!”หลังจากที่เซียวหลินเทียนไปแล้ว อารมณ์หดหู่ของฉินรั่วซือก็ดีขึ้น คำพูดของเซียวหลินเทียนนี้แสดงว่าตระกูลฉินยังมีความหวังแต่นางมิสามารถฝากความหวังทั้งหมดไว้กับคำสัญญาด้วยวาจานี้ได้ นางต้องใช้ประโยชน์จากการสูญเสียแขนของฉินซาน พยายามแต่งงานกับเซียวหลินเทียนและเข้าไปเป็นชายารองหลังจากกลับไปเมืองหลวงหลังจากที่เซ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 791
“ท่านอ๋อง กระหม่อมได้ยินมาว่ากวนซินมิเพียงแต่สูญเสียทรัพย์สินของตระกูลกวนไปเท่านั้น แต่ยังถูกท่านกวนเอ้อร์ไล่ล่าด้วย! คิดมิถึงเลยเขาจะตกต่ำกลายมาเป็นโจรจริง ๆ!”“กระหม่อมเห็นเขาพาคนมาสิบกว่าคน ลูกน้องของเขาสารภาพว่าเดิมทีกวนซินคิดจะแปรพักตร์ไปหาแม่ทัพเซี่ย แต่แม่ทัพเซี่ยรับคำสั่งขององค์ชายเว่ยและต้องการเอาชีวิตเขา เขาจึงไม่มีที่จะไป ถึงได้มาหาเงินจากการปล้น!”เซียวหลินเทียนพูดมิออกเลย ตระกูลกวนในอดีตร่ำรวยระดับแคว้น นายน้อยกวนซินผู้นี้ก็ถือตนอยู่สูงมิเห็นผู้ใดอยู่ในสายตาไหนเลยจะคิดว่ายามนี้จะต้องหาเลี้ยงชีพด้วยการปล้น!“รอให้เรื่องในเว่ยโจวจัดการเรียบร้อย ปี้ไห่เฟิงเจ้าพาคนไปจับกวนซิน!”ตอนแรกเซียวหลินเทียนโกรธหลิงอวี๋ที่มิสามารถช่วยภรรยาของท่านกวนเอ้อร์ได้ทันเวลา นี่เป็นปมในใจของเขามาโดยตลอดหากจับตัวกวนซินแล้วมอบให้ท่านกวนเอ้อร์ได้ ก็จะเป็นการแก้ปมในใจของท่านกวนเอ้อร์ได้!“พ่ะย่ะค่ะ!”ปี้ไห่เฟิงพยักหน้า แล้วสั่งให้คนขนเครื่องยาสมุนไพรไปกับเกิ่งเสี่ยวหาวต่อผ่านไปครึ่งชั่วยาม คนของเผยอวี้ก็มาส่งข่าวว่าเผยอวี้ยึดเว่ยโจวได้สำเร็จแล้วคนในครอบครัวของข้าหลวงหยางทั้งหมดถูกเผยอวี
Latest chapter
