Share
บทที่ 963
Related chapters
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 964
“พี่ ๆ เรามาสู้ไปด้วยกันนะ ต้องมิให้คนฉีตะวันออกหัวเราะเยาะเราได้เป็นอันขาด!”อวี๋หลานเป็นคนนิสัยดีและมีความเป็นมิตร สตรีหลายคนในเมืองหลวงล้วนมีความสัมพันธ์ที่ดีกับนาง เมื่อนางให้กำลังใจเช่นนี้ สตรีเหล่านั้นก็พยักหน้ากันหมดแม้ว่าเจิงจื่ออวี้จะมิได้เห็นด้วย แต่ก็ถูกคำพูดเมื่อครู่ของนางกระตุ้นเช่นกันท่านพ่อกับพี่ชายของนางทำงานอยู่ในราชสำนัก ในเมื่อนางได้รับเชิญมาแล้ว นางจะทำให้พ่อกับพี่ชายของนางต้องอับอายมิได้“พี่หญิงจื่ออวี้ น้องสวี่เหยียน พวกเจ้าฉลาดกว่าข้า วันนี้พวกเจ้าเป็นผู้นำเถิด!”อวี๋หลานพูดเยินยอเจิงจื่ออวี้กับสวี่เหยียนอย่างชาญฉลาดเจิงจื่ออวี้เหลือบมองหลิงอวี๋ หลิงอวี๋มิรอให้นางได้พูดอะไรก็ยิ้มพลางเอ่ย “อืม อวี๋หลานพูดถูก จื่ออวี้กับสวี่เหยียนเหมาะสมที่จะเป็นหัวหน้ากลุ่ม พวกเจ้าสองคนเป็นหัวหน้ากลุ่มเถิด!”“วันนี้พวกเราออกมาเที่ยวเล่น หาได้ต้องพูดถึงเรื่องสถานะไม่ ยกให้คนที่มีความสามารถมาก่อนดีกว่า!”เมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋ยกย่องนาง เจิงจื่ออวี้ก็ค่อนข้างพึงพอใจ จึงกำหมัดแน่นพลางเอ่ย “ในเมื่อทุกคนเสนอให้ข้าเป็นหัวหน้า เช่นนั้นข้าก็จะมิเกรงใจแล้ว!”“เราจะทำให้สตรีฉินตะว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 965
หัวใจของหลิงอวี๋สั่นไหว นางยิ้มพลางเอ่ย “เจ้าไปบอกให้เจิงจื่ออวี้นำทุกคนร้องเพลงเถิด! ทิวทัศน์ที่งดงามเช่นนี้ ร้องเพลงพื้นบ้านกันเถิด มันจะช่วยผ่อนคลายอารมณ์ และยังช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจอีกด้วย!”หลิงอวี๋นึกถึงเพลงของเรือนบุหงา ทุกครั้งที่คนในเรือนบุหงาร้องเพลง “เราครอบครัวเดียวกัน” ด้วยกัน ทุกคนในเรือนบุหงาล้วนติดใจบรรยากาศนั้น ความแข็งแกร่งของการเชื่อมสายใยต่อกันนั้นมิสามารถบรรยายมาเป็นคำพูดได้เลยหลิงเยวี่ยชอบเพลงนี้ ทุกครั้งที่เรือนบุหงามีคนใหม่เข้ามา เขาจะสอนพวกนางในทุกคำทุกประโยคด้วยน้ำเสียงน่ารัก ๆ ของเขาตอนนี้แม้แต่หานอวี้กับหานเหมยเองก็สามารถร้องได้คล่องแล้วเช่นกัน“เช่นนั้นคงจะมิดีกระมัง… คนอื่นได้ยินเข้าจะหัวเราะเอาได้!”เพราะว่าอันซินเป็นกุลสตรีที่มาจากตระกูลที่มีฐานะ การส่งเสียงร้องเพลงท่ามกลางผู้คนจึงทำให้นางค่อนข้างรู้สึกอาย“มีอะไรที่ต้องหัวเราะเล่า! เจ้ารู้หรือไม่ว่าการร้องเพลงริเริ่มขึ้นได้เยี่ยงไร?”“หลังจากชาวนาเก็บเกี่ยวผลผลิตได้อุดมสมบูรณ์ พวกเขาอยากจะแสดงความรู้สึกออกมา แต่คำพูดมันมิมากพอ จึงต้องร้องเพลงเพื่อที่จะแสดงความรู้สึกมีความสุขของตัวเองออกมา!”หลิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 966
หลิงเยี่ยนกับจ้าวเจินเจินที่นั่งเกี้ยวขึ้นบนภูเขาก็ตกใจกับเสียงร้องเพลงนี้เช่นกันหลิงเยี่ยนกำลังตั้งครรภ์อยู่ จึงต้องให้คนแบกเกี้ยวขึ้นไปบนภูเขาเพราะร่างกายมิสะดวกที่จะเดินขึ้นเองส่วนจ้าวเจินเจินคือพระชายาคัง ต่งอี๋มิกล้าบอกกับนางว่า สังคมคุณหนูของเมืองหลวงจะตีตัวออกจากนาง จึงทำได้เพียงแสดงเจตนาของทุกคนอย่างนุ่มนวลเท่านั้นจ้าวเจินเจินมีหรือจะเห็นคำพูดของทุกคนอยู่ในสายตา ตามความคิดเห็นของนาง ตราบใดที่นางมิได้รับเหรียญเหล็กขยะนั่น ตนจะให้คนของตัวเองแบกขึ้นไปบนภูเขาก็มิเห็นจะเป็นอะไรเพียงแต่นางนั่งเกี้ยวมาได้เพียงครึ่งทาง ก็ได้ยินเสียงร้องเพลงของทุกคนแล้วจ้าวเจินเจินรีบให้ไป๋ผิงขึ้นไปสอบถามดู เมื่อได้ยินว่าคุณหนูเหล่านั้นเดินขึ้นไปบนภูเขาด้วยตัวเอง จ้าวเจินเจินรู้สึกก็เสียใจกับการตัดสินใจของตนในเวลาเช่นนี้ นางมิควรทำตัวพิเศษ ควรจะอยู่ร่วมกับทุกคนสิเพราะจ้าวเจินเจินเป็นคนฉลาด นางจึงลงจากเกี้ยวทันทีแล้วรีบวิ่งตามทุกคนไปแต่หลิงเยี่ยนนั้นเป็นคนโง่เขลา นางคิดว่าฮองเฮาเว่ยมิได้ผิดสัญญา คราวนี้ตนจะเข้ารับตำแหน่งชายารองขององค์ชายเว่ยแล้ว และด้วยตำแหน่งนี้ นางจึงให้คนที่แบกเร่งความ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 967
“มิต้องหรอก!”ไทเฮารีบเอ่ย “ตนเองอยากร้องเองสิถึงจะมีความสุข หากมีคนบังคับให้ร้องเพลง เช่นนั้นก็จะรู้สึกแตกต่างออกไป! อย่าให้คำพูดของข้าไปกระทบอารมณ์ของพวกนางเลย!”ทุกคนที่อยู่ข้างหน้าร้องเพลงอย่างมีความสุขแล้วก็ร้องเพลงเพิ่มขึ้นทีละเพลง เซียวทงฟังแล้วก็รู้สึกมิค่อยชอบใจนักในช่วงนี้นางกังวลอยู่ตลอด กลัวว่าเสด็จพ่อจะให้ตนแต่งงานกับองค์ชายจากฉีตะวันออกหรือเยวี่ยใต้เป็นการเชื่อมสัมพันธ์นางได้ส่งคนไปค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับองค์ชายทั้งสองแล้ว องค์ชายหนิงแห่งฉีตะวันออกนั้นหาตัวจับยาก สืบข้อมูลเฉพาะใด ๆ มิได้เลยส่วนมู่หรงเหยียนซงจากเยวี่ยใต้ เซียวทงเคยพบกันเงียบ ๆ แล้ว แต่เขามิใช่คนที่นางชอบฉินซาน… นับตั้งแต่ที่เขาสูญเสียแขนไปครึ่งหนึ่ง เซียวทงก็มิได้หลงใหลเขาเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปแล้วชายคนพิการจะมาคู่ควรกับตนได้เยี่ยงไรเล่า!ยิ่งไปกว่านั้น ฉินซานก็เป็นคนหัวแข็งดื้อรั้น มิได้มีความรู้สึกใดกับตนเลย...ก่อนหน้านี้เซียวทงก็เคยคิดว่า หากฉินซานยอมอ่อนโยนต่อตนบ้าง เพียงแค่ทำดีต่อตนเท่านั้น ถึงเขาจะพิการก็ช่างปะไร!แต่นางเคยให้คนไปถามฉินซานเป็นการส่วนตัวแล้วแต่ฉินซานกลับปฏิเสธเพราะเขามิค
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 968
พวกคนกลุ่มนี้ขึ้นไปถึงกลางภูเขากันโดยที่ต่างคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเองเซี่ยโฮ่วตานรั่วเลือกพื้นที่ราบแล้วตั้งกระโจมขนาดใหญ่แบบเปิดกว้างในสวนดอกไม้ไว้รองรับแขกพร้อมทั้งอาหารแบบบริการตัวเองคล้ายกับในสมัยใหม่ตรงกลางมีโต๊ะหลายโต๊ะที่เต็มไปด้วยผลไม้ตามฤดูกาลพวกสิ่งที่ต้องมีสำหรับต้อนรับแขกนั้น เซี่ยโฮ่วตานรั่วได้เตรียมพร้อมไว้ทุกอย่างแล้ว นางรับใช้ของนางก็แต่งตัวอย่างสุภาพเรียบร้อย และคอยเดินไปเดินมาท่ามกลางผู้คนเพื่อดูแลแขกอีกด้านหนึ่ง มีพ่อครัวกำลังเตรียมอาหารอยู่ กลิ่นหอมของแกะย่างต่างโชยไปทั่วหากโยนเรื่องเหรียญเหล็กขยะที่ดูถูกคนก่อนหน้านี้ทิ้งไป งานเลี้ยงที่เซี่ยโฮ่วตานรั่วจัดขึ้นนั้นเป็นรูปแบบที่แปลกใหม่จริง ๆ สร้างความแปลกใหม่อย่างมากให้กับพวกคุณหนูคุณชายที่เติบโตอยู่ในเมืองหลวงตลอดหลิงอวี๋มองสิ่งเหล่านี้แล้วชื่นชมเซี่ยโฮ่วตานรั่วแม้ว่าองค์หญิงผู้นี้จะมีนิสัยเผด็จการ แต่เทียบกับการให้องค์หญิงหกมาจัดการเรื่องต่าง ๆ แล้วนางก็มีความสามารถในการทำสิ่งต่าง ๆ มากทีเดียวหลิงหว่านเดินทางไปเว่ยโจวมาแล้วหนึ่งครั้ง วิสัยทัศน์ของนางก็กว้างขึ้น มุมมองในการมองคนและสิ่งต่าง ๆ ของนาง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 969
หลิงอวี๋ฟังแล้วก็รู้สึกปวดหัว เรื่องเช่นนี้มีหรือนางจะกล้าทำ!ในบรรดาสตรีตระกูลผู้มีอำนาจในเมืองหลวงเหล่านี้ มีใครบ้างที่มิถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจ ใครจะยอมแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไปอยู่เยวี่ยใต้เล่า!พวกสตรีที่ยังอยู่ข้างกายหลิงอวี๋พอได้ยินสิ่งนี้ นอกจากหลิงหว่านแล้วพวกนางทั้งหมดก็เดินจากไปทันที เมื่อมู่หรงชิ่งเห็นดังนั้นนางก็หัวเราะเบา ๆ กับแลบลิ้นออกมาอย่างสนุกสนาน “พี่หญิงหลิงอวี๋ ข้าทำให้พวกนางกลัวหรือ?”“ไฉนพอได้ยินว่าแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไปเยวี่ยใต้ ถึงทำราวกับได้ยินเรื่องภัยพิบัติใหญ่หลวงเล่า! จริง ๆ แล้วเยวี่ยใต้ของเรามิได้แย่อย่างที่พวกเจ้าคิดหนา!”หลิงอวี๋ย่อมรู้ดีว่าเยวี่ยใต้มิได้ด้อยไปกว่าฉินตะวันตก นางจึงยิ้มแล้วเอ่ย “เรื่องนี้เจ้าจะไปตำหนิพวกนางมิได้ ใช่ว่าพวกนางจะทนความยากลำบากมิได้ เพียงแต่พวกนางมิอยากอยู่ห่างจากพ่อแม่มากนัก!”“แต่งงานไปอยู่เยวี่ยใต้ หากต้องการกลับบ้านมาเยี่ยมพ่อแม่ ในชีวิตนี้อาจจะไม่มีโอกาสเลยก็ได้! หากเป็นเจ้า แม้ว่าจะให้อาภรณ์เครื่องประดับความเป็นอยู่ที่ดี และความรุ่งเรืองมั่งคั่งแต่เจ้าจะมีความสุขหรือ?”มู่หรงชิ่งหยุดหัวเราะแล้วพยักหน้าพลางเอ่ย “
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 970
ไทเฮาเหลียงอยากจะดัดสตรีที่เห็นแก่ตัวเหล่านี้ในฉินตะวันตกมานานแล้ว แต่พวกนางมิได้ทำผิดใด ๆ นางยังจะสามารถจดจ้องความเห็นแก่ตัวนี้แล้วลงโทษพวกนางได้หรือ?นางมองดูเหล่าสตรีตรงหน้า พวกนางทุกคนล้วนมีความกระฉับกระเฉงและมีพลังมากพวกนางคือว่าที่มารดารุ่นใหม่ หากวิสัยทัศน์ยังถูกจำกัดอยู่แค่ในบ้าน เช่นนั้นฉินตะวันตกจะต้องจบเห่เป็นแน่!คนหนุ่มสาวควรฝึกฝนทักษะเสียหน่อย!ให้พวกนางได้รู้ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนก็ยังมีคน แล้วคนรุ่นต่อไปถึงจะมีความหวัง!ดังนั้นแม้ว่าไทเฮาเหลียงจะเดาได้ว่า เซี่ยโฮ่วตานรั่วอยากจะทำให้สตรีฉินตะวันตกต้องอับอาย แต่ก็มิสามารถพูดแทนพวกนางได้ครั้นเมื่อวัยเยาว์หากล้มแล้วประสบอุปสรรคก็ยังลุกขึ้นใหม่ได้ หากรอจนถึงวัยที่สายเกินแก้แล้วถึงจะเข้าใจเหตุผลนี้ เช่นนั้นทุกอย่างก็จะสายเกินไปแล้วหลังจากได้รับความยินยอมจากไทเฮา เซี่ยโฮ่วตานรั่วให้นางรับใช้ไปเรียกทุกคนมารวมกันอย่างมีความสุข“พี่น้องทุกท่าน วันนี้ข้าได้เตรียมรายการยิ่งใหญ่มาให้ทุกคน มันค่อนข้างใช้เวลานาน ดังนั้นรางวัลก็จะยิ่งใหญ่เหนือความคาดหมายเช่นกัน!”“ฉินตะวันตกมีคนมากหลาย พวกเจ้าสามารถจับฉลากหรือเสนอชื่อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 971
“องค์หญิงหก ฟางเหยาเหยา ตู้ตงหงกับฉินรั่วซือควรเปลี่ยนเป็นสวีเยวี่ย เผิงเสี่ยวฮุ่ยและเว่ยอวิ๋นนะ!”หลิงอวี๋เอ่ยขึ้นมา “สวีเยวี่ย เผิงเสี่ยวฮุ่ยและเว่ยอวิ๋นต่างก็เก่งวรยุทธ มีความอดทนดี ทั้งยังเตะลูกกลมได้ดีอีกด้วย! พวกนางเหมาะสมกว่า!”ยังมิทันที่เซียวทงจะพูดอะไร ตู้ตงหงก็ตะโกนขึ้นมา “พระชายาอ๋องอี้ นี่ท่านหมายความว่าอย่างไร? กำลังดูถูกใครอยู่หรือไร? เหตุใดท่านมิพูดว่าให้เปลี่ยนตัวหลิงหว่านเล่า? เห็นได้ชัดว่าท่านมีอคติกับข้า!”ฉินรั่วซือลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางมิอยากได้รับเหรียญขยะนั่น!แต่นี่เป็นโอกาสที่จะแสดงตัวต่อหน้าองค์จักรพรรดิกับเซียวหลินเทียน!หลังจากกลับมาจากเว่ยโจว ฉินรั่วซือก็คิดอยู่ตลอดว่าจะเข้าใกล้เซียวหลินเทียนแล้วแต่งงานเข้าตำหนักอ๋องอี้ได้อย่างไรแต่ก็มิเคยมีโอกาสนั้นเลย!วันนั้นฉินรั่วซือรู้สึกกลุ้มมากจึงพาสาวใช้ไปจุดเครื่องหอม นางอธิษฐานต่อหน้าพระว่า ขอเพียงนางได้แต่งงานกับเซียวหลินเทียน นางจะมาปิดทองพระพุทธรูปคิดมิถึงเลยว่า หลังจากที่นางคำนับเสร็จจะมีสตรีที่งดงามมีเสน่ห์ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังพระพุทธรูป นางมองฉินรั่วซือด้วยรอยยิ้มมิคล้ายยิ้มแล้วเอ่ย“เจ้าอยากแต่ง
Latest chapter
